Mededelingen van de Stichting Jacob Campo Weyerman. Jaargang 7
(1984)– [tijdschrift] Mededelingen van de Stichting Jacob Campo Weyerman–
Auteursrechtelijk beschermdFrank van Lamoen
| |
[pagina 88]
| |
mocht te achterhalen.Ga naar eind(5.) De bibliotheek van het gemeentearchief van Amsterdam bezit een exemplaar van het gedicht.Ga naar eind(6.) De tekst ervan laat ik hieronder volgen.
Ga naar margenoot+ HELDEN-ZANG, TER ONSTERFFELYKER LOF Van den Ed: Manhaften HEERE CORNELIS SCHRYVER, Zee-Hoofdman voor het Ed: Mog: Collegie ter Admiraliteyt binnen Amsterdam. Wegens het Neemen van den Algierschen Zee-Roover DE ORANJEBOOM. TE AMSTERDAM, By HENDRIK BOSCH, Boekverkoper, over 't Meysjes Weeshuys, by de Bloem-markt. 1724.
Ga naar margenoot+ [blanko]
Ga naar margenoot+ [titel als boven, Amsteldam voor Amsterdam]
Gy Nyd, gewoon uw gift, en lasterspog te braaken
Op Helden, die in staal voor Hollands Vryheid waaken,
Volg nu myn Zanggodin, en spuw uw bitt're gal
In 's Hoofdmans aangezicht, voor Lagos trotse wal,
Daar myne Water-Mars met 's Lands metaale monden
Zyne Oorlogsdeugd beplyt, te onrecht door u geschonden,
Daar hy de Roof-harpy, het heylloos Hagars zaat,
En door het Vuur vernield, en in den Keten slaat,
Ga naar margenoot+ Gaa, Dochter van de Nacht, gaa zyn gedrag aanschouwen,
Daar hy zyn Vyand beukt uyt zwangere Kartouwen;
Daar zult gy, Slangenhoofd, bezwyken voor 't geluyt,
Gelyk 't verwonnen Volk van zyn verkreegen buyt;
Daar zult gy in een drang zieltoogende Barbaaren,
Uw tanden stompen op een Zabel vol van schaaren,
Met 's Vyands bloedt bemorst, die, door 's Mans deugd bezield,
U, met het Overschot, al strydende vernield.
Wat Schryver zal de zorg van uw' beroemde daaden,
O dapp're SCHRYVER! op zyn schoud'ren durven laaden?
Gy streeft de Ruyter naa, de schrik van 't Moorsche strandt,
Doch waar vindt Michaël een doorgeleerden Brandt?
Ik zal in 't bruyssend zog van 't Zee-slot Wageningen,
By 't bald'ren van 't geschut, uw Krygs-bedryven zingen.
't Bloeddorstig Roofgespan, dat woord nog eeden acht,
En op de vrye Zee het recht des volks verkragt,
Verbrak het Vreê-verbond, met Nederland geslooten;
Het zond Galeyen uyt op 's Koopmans ryke Vlooten:
Dit schuymende Ongediert' verhit op buyt en moord,
Besprong op 't onvoorzienst het onbemande boord;
Het sleepte kiel en schat in zyn bemuurde haaven,
En veylden 't Kristen volk voor opgebragte Slaaven.
Dit hoord 's Lands Oppermacht, die, steunende op het Recht
Van 't heylig Vreê-bestand, haar Vloot had opgelegt;
Ga naar margenoot+ 't Getergde Nederland laat Krygs-trompetten steeken,
En rukt haar Magt by een om 't ongelyk te wreeken;
Westvries, Maas, Y, en Zeeuw, elk heeft in dienst van 't Landt
't Onttakeld Zee-Kasteel met allen spoed bemandt;
GODYN laat de Oorlogsvlag van Zeelangs stenge waayen,
Hy stevend langs de Kust van Vrankryk, en Biscaayen,
De Spaansche Vloeden door en Barbaarysche Zee,
En weder zeilende van Algiers tot Salee,
| |
[pagina 89]
| |
Vervolgt hy 't Roofgespuis in 't aanzien van haar Steden;
Tot straf der Vredebreuk en schelmsch geschondene Eeden.
Terwyl de Vloot dus kruyst op Nereus zoute stroom,
Ontdekt myn Held in Zee de Algiersche Oranjeboom;
Straks zet hy alles by wat Mast en Kiel kan draagen,
Om was het mogelyk den Roover in te jaagen.
De wind verzeld zyn deugd, want schoon de Bloodaard zwigt,
Hy krygt hem zeilende noch nader in 't gezicht.
De Schuymer niet gewoon met Oorlogsvolk te stryden,
Deinst bevende onder 't strand om 't scheepsgevegt te myden,
En vreezende 't geweld van Hollands Zee-soldaat,
Neemt hy de duist're Nacht in zyne vlucht te baat.
Maar SCHRYVER, van zyn Jeugd in Zeemanschap ervaaren,
Bezet hem tusschen 't strand, en 't vlak der zilte baaren,
Tot dat de Morgenstond, met held're zonneschyn,
De Halve-Maan ontdekt der schuimende Algieryn.
Ga naar margenoot+ Myn Held op dit gezicht door Edel vuur aan 't blaaken,
Gloeit rooder dan zyn Vlag en Wimpel van scharlaaken;
Hy rukt den Turk op zy, hy beukt hem met een vlaag
Geschut, en Handgeweer uyt Stuur en Bakboords laag.
De Roover door de schrik der Ketens aangedreeven,
Beschermt, wanhoopende, zyn vryheid, en zyn leeven;
Hy trekt de Zabel uyt, en braakt met Moordgeschreeuw,
Een helsche Zwavelgloed, op Hollands Water-Leeuw.
Straks ziet men wederzyds de rook ten Hemel ryzen,
De Moordlust speelt haar rol met bloeddorst en afgryzen;
Het zwanger scheeps Metaal baart onder 't Krygs-gerucht,
En sulpher-blixem-vlam, haar' doodelyke vrucht.
Terwyl de kogelen der kraakende Musketten,
Het opgepropte Dek met breyn en bloed besmetten;
Der Staaten Bootsgezel in 't stryden afgerecht,
Verdubbelt zyne kracht in 't midden van 't Gevecht.
Myn Krygsheld valt vol moed den Roover in zyn lenden,
En geeft hem Laag op Laag, geduurig onder 't wenden.
Hier stort een Ree op 't Dek, daar valt het Rondhout neer,
De Mooren vuuren flaauw uyt schut en handgeweer;
Men ziet haar vegtende van glas tot glas bezwyken,
En eind'lyk afgestreen haar' halve Maanen stryken;
's Lands Krygsvolk komt aan boord, en zet den stouten voet
Op 't uitgestrekte Lyk, of in 't vergooten Bloedt.
Ga naar margenoot+ De Turken ruymen 't Dek, en vallen na beneden,
Een drang van Slaaven kruipt, met neergebooge leden,
Myn Zeeheldt te gemoet, en dankt met hert en mond
De Onsluyter van de Band, die hare vryheid bond.
GY, die ten dienst des Lands, en heil der Koopvaardyen,
De Roofzucht hebt getemt van 't Goudziek Barbaryen,
Vervolg uw Zegenpraal, vlieg, wagt geen oogenblik,
Vervul de Zee met Bloed, en Africa met schrik;
Nog eens, steek weer van 't Land, en volg haar op de hielen,
't Gerucht van uwen Naam is meer als honderd Kielen.
Het juichend Vaderland begeert zulks van uw pligt,
En wenscht dit loff'lyk werk in 't kort te zien verrigt,
| |
[pagina 90]
| |
Door hem, wiens staale Pen met kloeke Krygsbedryven,
En Tunis, en Algiers de wetten voor zal schryven.
J.C.W.R.H.
Ga naar margenoot+ [blanko]
|
|