Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 22

36

[Briefkaart van Virginie Loveling aan Adolphine van Rijswijck. AMVC L863]

Gent 29 december '07

Marnixstraat 18.

Mijn lieve Adolphine,

Mijn beste wenschen voor u en uw heele familie. Mogen ze verhoord worden en u nog zooveel geluk en troost aanbrengen, als ge

[p. 228]

verdient. Uw brief was mij zoo welkom! Ik denk zoo vaak aan u en uwe lieve kinderen. Eenige jaren geleden was ik aan het Nieuwjaar bij u sedert Kerstmis. En de Kerstboom was geplant. Het laat zoete en toch diepweemoedige herinneringen na. Gij betreurt de afwezigheid van uw zoon.⁽¹⁾ ‘Hoe zal hij mij terugkomen?’ vraagt gij u af. Mag ik het u zeggen volgens een bijna zekerheid? - Ja, niet waar? De mensch mag in zijn jeugd niet ongestraft te veel heil hebben. De omstandigheden gaven 't hem. Nu zal hij den ernst des levens kennen; uw aller liefde en toewijding weten te schatten; kalm, liefdevol en bezadigd terugkeeren in uw armen en met vertrouw-volle wijsheid de toekomst ingaan. Steeds verkleefd.

Virginie.

(1) Jan junior Van Rijswijck wordt in de monografie van Lode Hancké ‘de rebel van de familie’ genoemd (Hancké, JvR, p. 133). De jonge Jan bleek onhandelbaar en werd in 1903 naar Zwitserland gezonden. In mei 1906 vertrok hij, samen met Hans Christoffel, de toekomstige echtgenoot van zijn zus Doca, naar Nederlands-Indië als ‘volontaire aspirant-officier’ ibid., p. 134). Hij overleed in 1929, 42 jaar oud, in Nederlands Indië.