lang te bekijken. Is Doka reeds zulk een groot meisje! zei ik met verwondering. Het was maar u, lieve Adolfine, die ik herkende. De kleine is om te stelen, hij ziet er zoo gezond, zoo naïf en tevens zoo slim uit. Het is - om boekenspraak te bezigen - een prachtexemplaar van een kind.
Dank dus voor die toezending, die mij dubbel welkom was omdat zij mij tevens tot bewijs strekt dat gij nog aan mij denkt. Ik doe het ook aan u en steeds met dankbaarheid voor al de hartelijkheid, welke ik van uwentwege ontving als blijk uwer vriendschap.
Aanvaardt mijne beste wenschen van heil voor u en uwe lieve, schoone kinderen. Mijn wensch is dat gij mij in den loop van dit jaar eens allen mocht komen bezoeken. Dat zal mij zoo verheugen en dan zal ik u mondeling verzekeren welke oprechte gevoelens van verkleefdheid ik u toedraag.
Ik moet de drie portretten nog eenige dagen bij mij houden aleer ik ze in het album steek, ik gun mij die vreugde.
Nogmaals hartelijk dank. Virginie.