Inleiding
Deze veertiende aflevering van de Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap opent met de teksten van de lezingen die werden gehouden op het colloquium van 3 december 1997 in de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde te Gent. Joris van Parys, inmiddels een bekende naam voor de lezers van de Mededelingen, hield er een boeiende uiteenzetting over Buysses relatie met de Franstalige literatuur en heeft zijn tekst voor deze publicatie rijkelijk van breed gedocumenteerde noten voorzien. Waarmee hij alweer een belangrijke bouwsteen toevoegt aan de Buysse-biografie die hij aan het voorbereiden is. Jan Luyssaert, voorzitter van de heemkundige kring ‘Het Land van Nevele’ en ook Loveling-kenner, heeft zich in het spoor van Johan Taeldeman nu ook verder verdiept in de ‘reële’ achtergronden van Buysses werk. Niet zonder resultaat: hij is er onder meer in geslaagd Reus Balduk uit Het recht van de sterkste te identificeren.
Dat de Gentse dichter, prozaschrijver en columnist Prosper de Smet, alias Polke Pluym, een groot liefhebber is van Buysse zal voor de Buyssevrienden en/of trouwe lezers van onze ‘Kroniek’ wellicht geen nieuws zijn. Maar het mag wel een verrassing heten dat hij zich vorig jaar liet inspireren tot het schrijven van een gedicht over ‘Cyriel en zijn auto’. We zijn ook heel blij dat hij zijn eerder al uitgesproken liefde voor de brieven van Rosa Rooses aan haar ‘ventje’ Cyriel in een apart verhaal heeft willen verduidelijken.
De volgende bijdragen in deze aflevering vallen dan weer binnen het gewone verwachtingspatroon. Ludo Stynen, auteur van een monumentale monografie over Rosalie en Virginie Loveling (waarover meer in de ‘Kroniek’ van deze aflevering), heeft bij zijn speurtocht naar leven en werk van Cyriel Buysses beroemde tantes onder meer een verzameling aangelegd van brieven van en aan Anton Bergmann. Onder de correspondenten van de auteur van Ernest Staas advocaat, was Virginie Loveling, die echter alle brieven die ze ooit van Tony kreeg vernietigde. De bewaarde briefwisseling is van belang voor de studie van Virginie Loveling, die zeer bevriend was met Mevrouw Bergmann, Elisa Van Acker. In haar uitvoerige studie over de toneelbewerking die door