Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 10

[p. 126]

155

UBG hs 3426 F (7)

[Briefkaart] Gent 11-12 Juni 1904.

Eindelijk heb ik heden avond (Zaterdag) tijd gevonden om De groote manaeuvers⁽¹⁾ te lezen en het is halfeen in den nacht geworden. Morgen moet ik den geheelen dag op mijnen post zijn voor de kiezing⁽²⁾; maar ik wil U toch dadelijk zeggen welk eenen overweldigenden indruk het op mij gemaakt heeft. Zelden las ik iets van U, dat zoo diep, zoo frisch, zoo harmonisch en zoo sober schilderachtig waar is, als dit werk. Ik stel het naast mijn lievelingsboek: Een dure eed en dat zegt veel voor mij. Ik ben er van opgetogen en zou er geen enkel woord aan willen veranderen. Alleen zou ik het stuk willen zien eindigen op het lapidaire slotwoord:

‘Als man en vrouw’, zei Eglantine.’ -

De laatste paragrafen verzwakken den indruk en alles raadt men van zelf. De allerlaatste volzin op het beschavingswerk van den Congo is ook te veel. Men voelt het genoeg.

Dankbaar.

Uw Paul

(1) De groote manoeuvers zou pas in 1906 verschijnen bij C. Moeyaert te Brugge in de reeks ‘Nederlandsche Volksbibliotheek’. Het werk eindigt niet met een volzin over het beschavingswerk in Kongo, maar ook niet met het door P. Fredericq aangehaalde ‘lapidaire slotwoord’. Virginie Loveling heeft het bekritiseerde slot duidelijk herschreven.

(2) De verkiezingen van 1904 brachten een achteruitgang van de socialisten en een aanzienlijke vooruitgang voor de liberalen. Ze inspireerden Cyriel Buysse tot enkele algemene beschouwingen over ‘Liberale politiek’; zie VW 7, p. 57-61.