Matroosen vreught(1696)–Anoniem Matroosen vreught– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 44] [p. 44] Een nieuw Liedt, Van ’t beklagh der Matroosen over Piet Heyn. HOort toe alle gemeyn Wat men u sal gewagen, Ons Admirael certeyn, Mogen wy wel beklagen, Dat hy in dese dagen Zoo syn leven liet: Niemant hoeft te vragen Of ’t ons niet is verdriet. Wijsselijck met verstandt, Dit en dient niet vergeten, Tot dienst van ’t Vaderlandt Heeft hy hem dickmaels gequeten; Niet trots noch hoogh vermeten Was desen vromen Helt Nu heeft hem de doodt verbeten, En ter neder gevelt. Eer dat ons Admirael De doodt heeft wech genomen, Zagen wy sonder fael Drie schepen na ons komen, En hebben sonder schromen Haer lustigh na-gejaegt, Wy syn daer by gekomen Kloeckmoedigh onbeswaert. Wy leyden haer aenboort Moedigh en kloeck verheven, Ons Admirael doen voort Sprak, wie met my syn leven Wil wagen sonder sneven, Maeck ick tot grooter staet, En wie my wil begeven Zal hangen sonder genaet. Elck was wel gemoet, Niemandt sagh men schroomen, Maer eylacy, verwoet Is daer een Koegel gekomen, En heeft ons wegh genomen Ons Admirael certeen, [pagina 45] [p. 45] Ons schrijven als den vromen, Trompetter in ’t gemeen. Ons Kapiteyn als dan Hoorde men kloeckmoedigh spreken, Elck weer hem als een man, Om onse doodt te wreken, Kloeckheyt daer gebleken By onsen Capiteyn, De moet heeft hem niet besweken Toont hem als een Romeyn. Wy stelden ons te weer Om ons vyandt te krencken, De doodt van onsen Heer Dat sal haer wel gedencken: Wy hebben haer gaen schenken Van het Wy-water goet, Daer sullen wy van moeten drincken Om te wreken den doodt. Wy hebben met der spoet Kloeckmoedigh sonder falen, Ons Admirael syn bloedt Op haer weer gaen verhalen, Dus moesten zy’t weer betalen Al te samen kleyn en groot, ’t Schip van haer Admiralen Sloegen wy meest al doot. Den Vijs-Admirael versaeght, Meenden het te ontkomen, Maer hy worde nagejaecht Kloekmoedigh sonder schromen, Ons Capiteyn den vromen Vinck, haestigh by haer quam En gevangen genomen, En hem gebraght tot Amsterdam. De ander twee schepen mee, Brocht hy sonder beswaren, Tot Rotterdam in stee, Denckt dat sy liever waren t’ Ostende allegaer, Dan langer in Hollant, Men salse leeren varen ten haringh sonder want. [pagina 46] [p. 46] Dees Victory gemeen Heeft Godt ons noch gegeven, Ons Admirael Piet-Heyn Moest daer laten sijn leven, Nochtans moet sijn beschreven Sijn vrome daden groot, Die hy noch heeft bedreven In ’t eynde van sijn doodt. Sijn Eer sal sijn vertelt Lange Iaren na desen, Wie sou om desen Helt Met recht niet droevigh wesen, Ons Prins hoogh gepresen Was sijn rouwe niet kleyn. Wanneer hy heeft gelesen ’t Verlies van Pieter Heyn. Godt kan ons metter spoet Geven tot dese tijden Ende een kloeck gemoet Help om trouwelijck te strijden, Wilt hem aen alle zijden Bidden met goet verstant, Dat hy doch wil bevrijden Ons Vereenighde Lant. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij