Matroosen vreught

Op ’t Landen van de Ruyter in Funen.

Stem: De Trompetten blasen alarm, &c.

SInght van vreughde
En looft den Ruyter, Held;
Die als een vroome Batavier,
Die als een vroome Batavier,
Dorst op stranden, aeranden
Den Vyand, met een moedigh veld getier,
Met heele Vloten, van schuyt en booten,
Tusschen damp en vier.

Het geblader

Van yder zee Kasteel
Vulde de Lucht met vlamme staegh,
Vulde de Lucht met vlamme staegh,
t’Wijl de gaeuwe Matroosen, by poosen,
Antwoorden yder lustigh met een laegh,
En landen onder, dien grooten donder
Elck even graegh.

Tsa Matroosen

Sprack ons den zeevooghd an,
Elck toont hem wacker als een man,
Elck toont hem wacker als een man:
Wat al glory, sal ons de victory,
En ’t Vaderland, al vreughde brengen an,
Haer Ruytery, die wijckt ter zy,
Watse wijcken kan.

De Soldaten

Daer door gemoedight,
Drongen met force en gewelt,
Drongen met force en gewelt,
De geleden der vluchtende Sweden
Als schapen na haer wallen, uyt het veld,
datse ten lesten ’t volck en de vesten
Gaven aen den held.