| |
Hoe dat Malegijs hem tegen den paus biechte ende wat penitencie dat
hem in ghestelt was.
DOen Malegijs binnen Roomen ghecomen was, so ghinck hi na sinte Peeters kerck
daer hi den paus Leo vant die broeder van den grooten coninc Karel dien hi seer
ootmoedelic toe neech, ende riep met luyder stemmen. O heylighe vader ontfermt
mi arm sondaer die nu in de werelt leeft. Die paus dit gheroep hoorende,
vraechde watter te doen waer. Doen seyde een cardinael. Heylighe vader tis een
die gheerne zijn biechte gesproken had. Doen die paus dit hoorde, so dede hi
Malegijs voor hem comen ende vraechde hem wat hem beliefde. Malegijs seyde.
Heylighe vader ic soude mi gheerne biechten van mijn sondich leven. Ic heb van
mijn ionge tijt metten duvelen om gegaen, daer ic veel sonden mede bedreven heb
ende menich kersten mensche heb ic doot geslaghen, om dat si mi niet wroegen en
souden als ic enige consten dede, ende hi biechtede voort alle zijn sonden die
hi gedaen had. Doen hi zijn biechte gedaen had, so seide die paus. Mi dunct dat
ghi Malegijs zijt daer ic so veel wonders heb af hooren seggen. Malegijs seide.
Ic ben die selve man die ay lacen lutel duechden gedaen hebbe. Die paus
twijfelende wat penitencie hi hem in stellen soude, so quam daer een duve, ende
die bracht den paus eenen brief. Die paus den brief lesende, so vant hi dat hi
seven iaer soude gaen sitten heremijt onder die beesten, ende dat hi niet meer
zijn consten doen en soude, ten waer dat hi in perikel van sinen live ware. Doen
beval | |
| |
hem die paus al tgene dat inden brief stont gescreven ende
absolverende hem van allen sonden. Doen hi van zonden geabsolveert was, seide hi
tot sinen knape. Die paus heeft mi bevolen dat ic niet thuys reisen en mach in
.vij. iaren, mer ic moet mijn woonstede maken daer die beesten woonen in eenen
bosch, ende sitten daer heremijt voor mijn stinckende sonden, ende ist dat ghi
bi mi niet blijven en wilt so reyst na Rootsefluer, mer wildi bi mi bliven ic
sout u seer bidden. Daer op die knape antwoorde ende seyde. Gheminde meester ic
heb so menigen dach u broot ghegeten in weelden ende in genoechten, ende nu sal
ic met u eten ende met u lijden sulc als ghy u stelt te liden. Doen Malegijs dit
hoorde, was hy blide, ende hy is gereyst met sinen knape nae tbosch van Lyons,
ende daer gingen si elc een cluysken maken, daer si in logeerden. Doen Malegijs
aldus in dye heremitagie was, so heeft hi Gode ghedanckt, seghende aldus.
O God diet al van niet gescepen heeft
Ende ons na sinen persoon begrepen heeft
Is, hoe ic die vol sonden was in obedieren
| |
| |
Mi ghestelt hebt in duechdelicken state
Sal ick castien met voedinghe mate
Castaengien en wortelen soet om smaken
Eer mi die doot tleven sal ontschaken
Dies wil ic mijn woonstede in dees cluyse maken
Adieu goet weelde ende grote eere
Op dat ic svyants begheerten van mi keere
Hier bliven, oft tot mijn iaren passeren
Dat om lijden swaer is als loot
O Maria int hoochste iubileren
Oft met temptacien tempteren
| |
| |
Eer mi de vyant comt persequeren
Oft met desperacien tempteren
Die tcleet soecken van snevene
Al staet mi dicwil van couden te bevene
Ic en meen dees plaetse niet te beghevene.
In deser manieren so claechde Malegijs dicwils sijn sonden inder cluysen.
Nu ist te weten dat die coninck Putiblas ende die coninginne Torele daer af
voorscreven is reisen wilden na Lyons om Gautier te halen: mer het wert belet
dat si in vier iaren niet en quamen. Ende doen die vier iaren om gecomen waren,
so is die coninginne gereyst met groot volc tot int bosch van Lyons, daer
Malegijs in was, ende daer liet si haer tenten neder slaen, want si vermoeyt
was. Die reusen bevalen haer dat sier bliven soude met haer volc, si souden
Gautier halen. Doen dese ruesen een langhe wijle hadden gegaen quamen si in een
cleyn bosschken daer twee grote draken quamen wt eenen hole gecropen. Doen die
ruesen die draken sagen, so seyden si tegen malcanderen. Laet ons nu op dese
draken gaen proeven hoe dat wi slaen sullen die vermaledide kerstenen, ende
mettien gingen si gelic op die draken, een iegelic tegen een ende si sloegen
seer vreeselic tegen die draken maer die draken scoten haer vier so vreeselic,
dat die ruesen niet wederstaen en mochten ende si zijn ter aerden gevallen, ende
si riepen met luyder stemmen. O Mamet wi moeten hier bliven, ende wi en sullen
uwen lachter niet mogen wreken op die vermaledide kerstenen ende hier mede
storven si beide.
Dese Gautier van Lions daer voor af geseit is, die hielt eens een costelicke
maeltijt ende tegen die maeltijt ginck | |
| |
hi self ter iacht rijden om
yet te vangen. Doen si int bosch waren, so verdoolden die iagers vanden grave
Gautier ende zijn gecomen ter plaetsen daer si die ruesen vonden verslagen, ende
die grave reet ooc so lange tot dat hy ter cluysen quam daer Malegijs in was.
Ende doen hi hem sach so seyde hi. En sidi dit niet Malegijs, sone van Buevijn
van Eggermont. Daer op Malegijs antwoorde ende seyde dat hijt was. Doen vraechde
hem dye grave wat hi hier dede. Malegijs seyde dat hi penitencie voor zijn grote
sonden dede, ende dat hem die heylige paus tot penitencien in ghesedt hadde, dat
hi int bosch bliven moeste seven iaer lanc. Doen die grave dit hoorde, so heeft
hi na oorlof aen Malegijs genomen ende is wech gereyst.
Doen Malegijs ontrent vier iaer ende een half wech geweest had, ende Oriande van
hem niet en vernam, soo is si gegaen voor een beelt van Marien, segghende aldus.
O Vloeyende zee vol charitaten
Suldi mi eewelic in drucke laten
Want van die is mijnder herten fluer
En hoor ick gheen tijdinghe
O Maria stelt minen druck ter bedinghe
| |
| |
Die welck zijt ons advocaet
Dat mijn vraghe is bi daghe bi nachten
Wilt mijn droefheyt sachten
Eer dat ick van drucke heel verdwijne
Vertroost haer die van druc onder de voet leyt
Waer hi is levende oft doot
| |
| |
Vertroostse die hier leyt als de beswaerde.
Oriande dicwils biddende aen dye maghet Maria, om bescheet te weten van Malegijs
haer lief, so heeft Maria ten lesten haer ghebet gehoort, ende seynde eenen
engel tot haer die seyde dat die coninghinne des hemels haer ontboot datse nae
Malegijs niet meer vraghen en soude, want hi is int bosch van Lyons, ende daer
doet hi penitencie voor zijn sonden die hi ghedaen heeft, ende dese penitencie
moet hi doen den termijn van seven iaren, daer af die vier iaren ghepasseert
zijn, mer binnen den termijn van drie iaren suldy hem sien ende spreken in
ghesonden lijve, aldus ontbiet u Maria dat ghi hier mede te vreden zijt, ende
hier mede vaer ick te Gode. Oriande dit hoorende was seer blijde dat si wiste
dat Malegijs was ghesont, ende si begonde Mariam te dancken in deser manieren.
LOf comfortatijf balsame iuechdelick
Die therte can maken vruechdelic
Ick groet u met soeten saluyte
| |
| |
O Maria die droecht onsen behoedere
U eewelic moeten gebenedien
Daer veel droppelkens vallen besiden
Ootmoedelick danc ic u tot deser spacien
Van uwer duecht reyn coninginne
Daer ic volmaect verstant bi bekinne.
In deser manieren dancte si dye moeder Gods Maria, dat si van Malegijs tidinge
ontfangen had.
Malegijs die eenen dach in bedinge gelegen hadde, biddende dat hem God zijn
sonden vergeven wilde, so vierichlic dat hi int slaep viel. Malegijs aldus in
slape liggende, so docht hem dat dye engel Gods op hem riep ende seyde. Malegijs
de Here hier boven laet u weten dat ghi morgen wandelen sult ten bosch waert,
ende daer suldy vinden u lief Oriande die u is comen besoecken, mer als ghise
gevonden hebt, dan seyntse wederom ende en zijt also sot niet ghi en seyntse
wederom, ende en ghelooft haer woorden niet, want si mocht u vertrecken wt desen
duechdelicken state. Want ginct ghi van hier eer die seven iaren wt waren die u
vanden paus ghesedt zijn soo soudi eewelic verdoemt zijn, want braect ghi u
penitencie, | |
| |
so waer die biechte niet. In desen droome lach hy alle
den nacht. Des morgens doen hi ontspranc, wert hi denckende om dat visioen dat
hi ghedroomt hadde, dat Oriande int bosch was. So heeft hi in hem selven op
genomen, dat hi wilde gaen soecken int bosch oft hi daer Oriande vinden conde.
Daer Malegijs een lange tijt int bosch gegaen had so quam hi so verre dat hi die
coninginne van Turkien Torele sach, so dancte hi Gode want hem dochte dat hi
Oriande sach mer twas die coninginne die wten heyr gegaen was om verlost te
worden vanden kinde, want si int heyr by haer geen vrouwen en had. Dese
coninginne riep haer afgoden dat si haer wilden verlossen vanden kinde. Malegijs
horende dat si die afgoden aenriep, en was niet wel te vreden, want zijn
meyninge was dattet Oriande hadde geweest. Doen hi sach dattet een heydinne was,
so is hi tot haer gegaen ende seyde. Edel vrouwe, roept aen die moeder ende
maget is die sal u sonder twifel verlossen. Die coninginne dit horende seide.
Heeft die vrouwe meer machten dan onse goden. Doe seide Malegijs. Vrouwe doet
tgene dat ick u segghe, ghy sult sonder twifel vertroost worden. Dese vrouwe dit
hoorende, heeft aengheroepen Mariam die moeder Gods, ende si is verlost geworden
van haren kinde, twelc kint een scoon croon op zijn borst hadde staende. Binnen
desen middelen tyde quamen die heydenen aen ende saghen Malegijs daer staen bi
der coninghinnen, ende seiden. Edel coninghinne dit is die toovenaer Malegijs
die by u staet, die coninc Putiblas vader versloech voor Rootsefluer, den coninc
van Alexandrien Glutifax geheeten. Doen die coninginne dit hoorde so beval si
datmen hem binden soude ter tijt toe dat die coninc self quame, ende dat hyer
dan sinen wille mede doen soude.
Doen Malegijs smorgens metten dage wech gegaen was, | |
| |
soe quam zijn
knape wt zijn cluyse ende ghinc na Malegijs cluyse. Ende doen hi hem daer niet
en vandt, so was hi seer droevich claghende in hem selven in deser manieren.
O Malegijs meester mijn toeverlaet
Waer sidi bevaren o edel saet
Ic heb u gedient sonder verbaet
Ach op wien sal nu mijn hope staen
Die seven iaren en zijn niet verschenen
Dat ghi sonder spreken zijt wech gedreven
Op avontuer oft ghi uwen wech had verloren
Ist dat ic u niet en vinde in eenighe hoecken
| |
| |
Ic terde in helpter mi doch duere
Ic en salder niet af sceeden
Maria wil haren mantel over mi spreeden.
In deser manieren soe ginc de knape Malegijs soecken tot dat hi int sarasijnsche
heyr quam, daer hi ooc ghevangen wert, ende is bi Malegijs gebonden. Doen
Malegijs sinen knape sach, seide hi. Mijn gheminde vrient welcke quade fortune
bracht u ooc hier om gevangen te zijn, nu en werden wi nemmermeer ontslagen van
deser gevangenisse. Die knape seyde. Lieve meester doen ic in u cluyse quam ende
ic u niet en vant, so was ic seer bedroeft, niet wetende hoe dat ic u verloren
had, mijn fantasie was oft ghi mi ontgaen waert heimelicken sonder spreken, ende
dit maecte mi so bedruct dat ic niet en wiste wat segghen. In deser manieren so
claechden si malcanderen haren noot.
Doen de coninginne Torele Malegijs ghesien hadde, so wert si so vierichlick
ontsteken in zijnder minnen, dat si hem meer dede vangen om met hem haren wille
te bedrijven want si claechde dicwil in haer selven dat si hem niet gebruycken
en mocht, ende seyde aldus.
O Venus goddinne hoe heet soo blaécti
Memorie, verstandenisse mi ontscaect si
| |
| |
Tis cleen scult wat ic doe, ia trouwen naect mi
Och sal mi zijns persoons zijn te diere
O Venus brouwige van desen biere
Ic sal mijnen wille met u ghebruycken
In spijte minen man, dits principael
Wt der vruechden cruycken
Hi die dit vier eerst dede ontfoncken
Salt blusschen, oft neen ic salt besterven
So sal ick van drucke moeten sterven.
In deser manieren so claechde die coninghinne seer van Malegijs minne, ende si
meende hem coninc van Turckien te | |
| |
maken, in dien hi haren raet
volgen wilde, ende si nam oock voor haer dat sijt hem voor oogen leggen soude
als si wten bedde op ghestaen waer, om sijn meyninge daer af te hooren.
Binnen desen middelen tijde dat die coninginne Torele voor getrocken was nae die
bosscagie van Lyons om Gautier van Lyons te vangen so had hem die coninck
Putiblas bereet met al sijn volck, om daer mede na Lyons te comen sijnder
vrouwen te baten. Doen dese coninc voorseyt over twater was met alle sijn heren
ende garnisoene, so heeft hi nae veel reysens vernomen die bosscagie daer die
stede van buyten stont. Ende si hebben haer trompetten geslagen, so datmen wel
hoorde datter grote heyrcracht aen quam. Die heydenen dye noch in die bosscagie
waren, quamen wten bossce om te sien wat volck dat was. Ende doen werden si
ghewaer dat haren coninck was met sinen volcke die daer quam, ende si hebben hem
eere ende reverencie bewesen hem willecome heetende. Die coninc vraechde hoe
dattet met sijnder vrouwen was, die heren seyden. Heer coninc u vrouwe is
gelegen van eenen iongen sone, ende tusscen des kints borsten daer staet een
gouden crone, twelc betekent dattet een man sijn sal van groter vromicheyt. Doen
dit die coninc Putiblas had gehoort soo viel hi op sijn knien ende aenbede Mamet
danckende ende lovende hem van de gracie dat hi hem eenen iongen sone verleent
had, ende dies beloofde hi dat hi ter eeren van Mamet een gulden beelt soude
laten maken, ende een nieuwe sacrificie soude laten doen. Doen die coninck sijn
gebet gedaen hadde aenden godt Mamet, ende hi weder op ghestaen was, soe dede hi
zijn opperste cleet wt twelc een gulden stuc was met costelicke gesteenten
ghebordeert, ende gaft den ammirael die hem dat geseyt hadde ende hi maecte hem
generael capiteyn van alle sijn volc, van welc die ammirael seere ver- | |
| |
blijt sijnde, seyde. Heer coninc hoe sal ic u connen te volle loven
ende dancken van die eere ende gracie die ghi mi doet. Doen seyde die coninc.
Laet ons gaen tot mijnder coninginnen, ende besien hoe dat si varen mach, ende
dat ic minen ionghen sone sien mach. Doen die camerlinck dat vernam dat die
coninck op comende wege was so is hi gegaen totter coninginnen, ende heeft
geseyt. Ghenadige vrouwe ic brenge u tijdinge, want u here ende u man coninc
Putiblas is hier binnen den heyr met een grote heyrcracht van volcke. Die
coninginne dit hoorende, en was niet seer verblijt, want si had liever tijdinge
van Malegijs gehoort, mer si veynsde haer oft si blijde hadde geweest ende gaf
den camerlinc een stuc gouts. Binnen desen middelen tijde, soe is die coninck
Putiblas ghecomen voor die tente daer die coninghinne in was, ende hy heeft
gheseyt. O edel vrouwe wien ick groete van Mamets weghen, seer minlicken hem
biddende dat ghi ghesont worden moecht. Die coninghinne dit hoorende van haren
man, bedancte hem duysent fout van dier gonsten seggende. Heer coninc ende mijn
lieve man van wien ic ontfangen heb eenen schoonen sone ende ghebaert bi der
gratien van onsen gode Mamet, daer noch groot wonder af gebueren sal, want op
sijn borst staet een gulden croone dat wonderlike dingen beteekenen sal. De
coninc zijn kint aensiende, greept in zijn armen, ende custet seer
vriendelijcken.
|
|