tekst de harmonieën bepaalden. Deze techniek hoort men duidelijk terug in de liederen Pour vous servir, Jour a jour la vie, En la maison Dedalus en Ay las! quant je pans. Bij andere liederen koos men voor een instrumentale in plaats van vocale begeleiding van de cantus-stem, zoals in Puis que l'aloe ne fine en Combien que j'aye. De twee onderstemmen worden hier gespeeld op harp (Andrew Lawrence-King) en luit (Christopher Page).
Het zijn stuk voor stuk prachtige liederen en het ensemble Gothic Voices staat garant voor een zuivere en strakke uitvoering ervan. De verstaanbaarheid van de teksten had echter beter gekund. Gelukkig dat temidden van de grote complexiteit aan stemmen de luisteraar af en toe op adem kan komen door de eenvoud van enkele eenstemmige composities. Twee ervan, Le ior en Combien que j'aye worden op harp uitgevoerd. De andere twee liederen zijn virelais van Machaut: Se mesdisans en Dame, je vueil endurer. Hoewel niet vrij van een behoorlijk Engels accent zet Margaret Philpot laatstgenoemd lied in alle bescheidenheid neer, ondergeschikt aan de muziek, zoals de ik-figuur in het lied zich ondergeschikt maakt aan de liefde.
Behalve van Machaut zijn nog twee andere, aanzienlijk minder bekende componisten op deze cd vertegenwoordigd: Pycard en Solage. Op het eerste gezicht lijkt het wat vreemd dat Pycard met zijn Gloria in het Franse liedrepertoire is opgenomen. Zijn werk kennen we namelijk alleen uit het Engelse Old Hall Manuscript. De verklaring ligt daarin dat hij vermoedelijk uit Frankrijk afkomstig was. In ieder geval wijst de ingewikkelde ritmische en canonische structuur van dit vierstemmige Gloria (er zijn in totaal drie Gloria's van zijn hand in het Old Hall Manuscript overgeleverd) op sterke Franse Ars subtilior-invloeden.
Het lied Le Basile van de componist Solage vormt de wonderlijke afsluiting van deze cd. De harmonische experimenten om welke deze componist bekend stond, zetten de luisteraar soms op het verkeerde been. Een heel spannend stuk!
De klankkleur van een zo stabiel ensemble als Gothic Voices biedt na het beluisteren van verschillende cd's achter elkaar weliswaar niet meer zoveel verrassingen, even zo goed heeft het met dit driedelige Ars Nova-document prima werk verricht.
Anne Houk de Jong