Maatstaf. Jaargang 38

[p. 67]

Pieter Kok
Gedichten

Vluchtelingen

Drie negers, in dunne zomerkleren, lopen over de land-
weg vlak buiten het dorp. Er komt een boer op een fiets
voorbij en hij kijkt verbaasd naar hen achterom. Het is
herfst. Een van de negers draagt een zonnebril. Ineens
gaat het regenen en harder waaien. Ze zetten hun kragen
op en doen de handen in de zakken. Ze zijn nog maar pas
in het dorp; het zijn vluchtelingen die in het dorps-
hotel zijn ondergebracht. Nu verkennen ze de omgeving
en maken kennis met het klimaat hier en het landschap
van uitgestrekte weilanden met hier en daar een boer-
derij, enkele koeien in de wei en op een kilometer af-
stand de autoweg naar het Zuiden.
Het gaat steeds heviger regenen en de negers besluiten
terug te keren naar het hotel. Als ze weer in het dorp
zijn komen ze twee heilsoldaten tegen die hen vriende-
lijk toeknikken onderwijl hun petten vasthoudend van-
wege de felle windstoten.
Als de negers in hun warme hotelkamers zijn gaan de
heilsoldaten van huis naar huis, van deur naar deur,
in de stromende regen rammelend met hun geldbussen.

[p. 68]

Vlucht

Langs spiegels en brandende kaarsen kwam ik. Ik voelde
mijn hart wild bonzen maar ik kon niet meer terug. De zon
was reeds lang geleden ondergegaan en ik had in het
restaurant aan het meer nog snel wat gegeten. De obers
waren zeer vriendelijk en ik voelde me verplicht een
flinke fooi te geven. Daarna rende ik naar buiten.
Ik kwam over wegen waar ik 's middags nog in alle rust
had gewandeld toen iedereen in siësta was en de zon op
mijn rug brandde. Ik snelde langs het huis van de meisjes
met de surfplank, over stoffige paden, langs witte huizen
en door het bos met de dode bomen. Ik vermeed in de spie-
gels te kijken en de kaarsen flakkerden toen ik langs-
snelde. Was er soms een feest aan de gang? Moest er soms
een vreemdeling geofferd worden? Wat had ik eigenlijk te
zoeken in dit land en was het onweer of vuurwerk dat ik
in de verte hoorde? Ik zag dat in de huizen, die tegen de
hellingen waren gebouwd, naakte vrouwen dansten terwijl
mannen zo nu en dan applaudisseerden en zich een drankje
inschonken.

[p. 69]

(Not) Nice

In het verre Zuiden liep ik over een boulevard,
links van mij was de zee die deze dag net zo grijs
was als de hemel erboven. Rechts van mij stonden
statige hotels met terrassen ervoor waarop wei-
nig mensen zaten. Ik kwam bij mijn hotel en ging
naar mijn kamer. Ik ging zitten in de stoel die
tegenover het grote raam stond. Ik keek uit over
die grauwe vlakte en in mijn verbeelding zag ik
hoe het moest zijn als hier de gebruikelijke zon
scheen. Ik wilde daar beneden op het strand liggen
tussen de glanzende lichamen en spelende kinderen.
In plaats daarvan zat ik maar een beetje te staren
en pakte ik uit pure verveling een boek; ook had
ik een fles drank binnen handbereik.
's Avonds liep ik weer over de boulevard en hoorde
ik zang en gitaarmuziek. Ik zag een verlichte tuin
waarin mensen zaten te eten; onder een boom zat de
troubadour. Ik liep erlangs op veilige afstand; ik
wilde er niet bij betrokken raken. Nors keek ik de
andere kant op, daar waar de zee was dus. Deze was
nu helemaal onzichtbaar en ik voelde me volkomen
misplaatst en verloren.

[p. 70]

Tocht

Mag ik met u meerijden door de velden en langs de
rivieren? Hoor eens hoe de vogels zingen in deze
heldere akoestiek en kijk eens hoe de kinderen over
hun speelterreinen dansen. Wat rijdt u sierlijk op die
gestroomlijnde fiets, als een gazelle ijlt u voort en
wat draagt u in uw rugzak? Een boek voor onderweg
of pen en papier om plotselinge invallen te noteren?
Of is hij gevuld met proviand, een zak boterhammen
wellicht? Het is fantastisch hier, met een bootje op
de rivier en ruisende rietstengels. U moet zich vast
en zeker zeer verheven voelen, als een uitverkorene
zich vergapend aan de schoonheid rondom. Mag ik naast
u gaan liggen als u gaat rusten in het gras? Ik zal u
niet vermoeien met problemen of sterke verhalen, ge-
wetensvragen of pogingen u aan te raken. Hoort u de
leeuwerik die hoog in de hemel als een extatische
zanger tekeergaat? Zie ik dat goed, zijn dat tranen in
uw ogen? Ja, ik kan me goed voorstellen dat een gevoelig
iemand zoals u ontroerd wordt door dit alles.