Maatstaf. Jaargang 35

[p. 83]

Marnix Th. Niemeijer
Gedichten

Kwelder

Stil overvloeit soms water even land en water
gaat over in bedekken; dan, van evenwicht onthouden
door een rimpeling van ommekeer, langs pluimen

van grassen, komt land land ontdekken en water
gaat over in even effen: een langs kluiten gewassen
kwelder valt, onder tegen een boot aan, droog.

Duin

Niet anders dan bestoven lucht is het: genomen
kracht van wind en telkens weerstand bieden,
wortelt hier, als zand zo fijn; tegelijk,

zo ijl als land, draaiend om wat helmgras
heet, kan zijn, is geen zand: het is de as
van steeds maar weer vergankelijke tweegebieden.