Alba de Céspedes werd geboren in 1911 als dochter van een in Rome werkzame Cubaanse diplomaat. Door haar huwelijk werd ze later Italiaanse. Ze verbleef lange tijd in Cuba, de Verenigde Staten en Frankrijk. Haar ‘linkse’ mentaliteit als publiciste - ze schreef zowel in het Italiaans als in het Frans - bleek onder meer uit haar bijdragen in het politiek-culturele tijdschrift ‘Mercurio’, dat door haar in 1944 werd opgericht. Haar grootste bekendheid verwierf ze echter als romanschrijfster. Jan van Geelen noteerde in zijn ‘Auteurs van de 20ste eeuw’; ‘Veelgelezen auteur van vloeiend geschreven verhalen en romans, die uitmunten door goede psychologische analyse en die vooral de vrouw en haar liefdesproblemen tot onderwerp hebben.’ In Nederlandse vertaling verschenen: ‘Jeugd in boeien’ (Ad. Stok), ‘Beslissend moment’ (Gaade) en ‘Het verboden schrift’ (Leopold).
Gedurende de mei-juni-revolte van 1968 woonde Alba de Céspedes in het hartje van het Parijse Quartier Latin. In de uit twintig ‘teksten’ - mengsel van poëzie en epiek - bestaande bundel ‘Chansons des filles de mai’ (‘Liederen van de meimeisjes’ - Le Seuil) legde zij op hartstochtelijke wijze getuigenis af van haar ongebroken geloof in de ‘verraden revolutie’ van de jeugd, van de ‘meimeisjes’ vooral, de vriendinnen van de jonge studenten en arbeiders, die in zo belangrijke mate het revolutionaire elan uit die bewogen dagen droegen.
André Pieyre de Mandiargues, die zelf tijdens de mei-juni-revolte een vooraanstaande rol speelde in de revolutionaire schrijverscomités, schreef in ‘Le nouvel Observateur’ over ‘Chansons des filles de mai’:
‘Men zoeke in de verzen van Alba de Céspedes natuurlijk niet naar verbale virtuositeiten. Haar schriftuur is direct en eenvoudig, eenvoudig als de formuleringen zijn van een vrouw die zonder moeite goede en slechte moraal van elkaar onderscheidt en die niet aarzelt als eenvoudige waarheid te erkennen, dat een door de jeugd zonder enige kans op slagen ontketende
Auteursrechtelijk beschermd