Maatstaf. Jaargang 14

[p. 269]

hans vlek
[Gedichten]

kinderboek

Mijn opa had een oude kast
naast het bed in de slaapkamer staan.

snachts hoorde ik zijn voeten op het zeil
en het zacht krakelen van mijn grootmoeder
als er piepend iets opengaat, de deur

van de kast
waar ik nooit aan mocht komen.
Soms streek ik met mijn wijsvinger
over het zwaarbewerkte slot
en dacht zij koesteren
de dood daarin of fotoos
van hun trouwdag

(de kast was geen kast maar een krypte)

[p. 270]

eros

Mijn bed kraakt als ijs
als ik mij neerleg om te wachten
op jou.

de wijzers vd klok
hebben zich loodrecht
met elkaar verzoend,
een uur voor feestvierders,
wanhopigen en seksmaniakken.

maar in het portiek
hebben je zolen zich nog niet
laten horen op het hardsteen
en mijn deur is nog dicht
als een deur
en mijn bed
kraakt als hout.