Maatstaf. Jaargang 9

[p. 665]

J.B. Charles
[Gedichten]

Aan de avond van deze morgen

Aan de morgen van deze avond
en aan de avond van deze morgen
komen wij tot u,
vader, die ons in het goddelijk oog
houdt gevat en vragen wij u
laat ons niet vallen,
hoe gevaarlijk wij ons
buigen over de rand
boven het niets,
houd ons vast.
Maak op de penduulslag
van middernacht weer een zon
voor de ochtend van morgenochtend
en schep de nieuwe bloedleeuwerik.
Geef ons vrede
aan de morgen van deze avond,
aan de avond van deze nacht.

[p. 666]

De ochtend wacht

Ligt het eiland
gehurkt in zijn heuvels,
één sprong uit de kust,
de bergen te bewaken
van het vaste land?
De ochtend wacht.

De palmen langs de kust
zien er beklommen uit,
en met de einden
van hun vingers wapperen zij
alleen nog als de bries het wil.
De ochtend wacht.

Een vader met een krant
boven zijn bleke buik past
in een lange linnen stoel op 't kind.
Het kind draagt zorg, de zee
en al wat daarin leeft
om te keren met een
klein roodgelakt emmertje.
De ochtend wacht.

Maar Adriënne^*) slaapt.
Zij ademt meeuwen.
Miljoenen vissen doorwoelen haar.
Het struikgewas der heuvels
in de gordel om de bergen
heeft haar geur in bruikleen.
De ochtend wacht.

*) De Adriatische Zee.