Maatstaf. Jaargang 8

[p. 483]

Louis de Bourbon
Zondagsrust

Als ik een wens mocht doen? Des zaterdags een vaart
die me in één ruk verplaatst op maandagmorgen,
verlost van het relaas van hààr doorweekse zorgen,
van soepballen-fatsoen, sermoen met appeltaart.

Geen ouderwetser wet geeft een gereder beeld
van 't zinloos voortbestaan van ingeroeste zede
dan dit eens-in-de-weeks gebaar van obligate vrede
waarmeee der wolven vorst zijn vetste lammeren streelt.

‘Rimpel 't voorhoofd als de Kerkklok slaat,
vervloek de zondaars, die 't gebod ontachten
der zondagsheiliging, en gaar U nieuwe krachten
voor weer een hele week van vrome lasterpraat’!