Maatstaf. Jaargang 7

[p. 250]

Wim Gijsen
[Gedichten]

Ik kan zeggen

ik kan zeggen
ik schrijf dit voor jou
of iedereen
en ook dat is voor jou
maar niemand spreekt zozeer tegen de ander
dan wel tegen zichzelf.
al was ik groter dan jij
ik ben altijd kleiner dan mijzelf.
daarom
ik wond mij soms aan een vertrekkende trein
aan een feest waar men wezen moet
de stand van handen op een zondag.
zodoende ook
meet ik de vreugde met lange stappen
maar kleiner dan die van verdriet
zoek ik mij lippen om in te leven
een zielsbedroefde hand voor mijn hart.

[p. 251]

Langhandig is de nacht

nachtvogel vrouw
de uren van de avond zijn langzame schreden
er is tijd voldoende
om de trompetten van je borsten voor mij te steken
deze kleine aanloop tot
het 4-handig spel der geslachten.
meer dan dat zelfs
er was eens een man
die een winterlang gesprek hield
tegen een bedacht gezicht.
zo kunnen ook wij de avond vullen
met mystieke verhalen
de beker legen tot de laatste mond.
kom
sluit het raam liefste
en bedenk:

langhandig is de nacht.