Maatstaf. Jaargang 7

[p. 1]

J.W. Schulte Nordholt
[Gedichten]

Bevrijding

Die avond dat ik de geluiden hoor,
wanneer de stilte weer is dichtgeslagen,
een auto in de laan, een vogel voor
het venster zingend en zijn lied gaat door,
verwijdt het landschap zich, leef ik de dagen
van het verleden weer, schoten weerklinken,
er rijden treinen door het regenlicht.
Onmenselijk ligt de zee rondom te blinken,
de aarde staan de tranen in 't gezicht.
De doden liggen met de ogen dicht,
maar in een hemel schallend van geluid
slaan grote engelen de vleugels uit.

[p. 2]

Angstdroom

Nu is het oorlog, het huis is stuk,
tussen de planten ligt het puin,
en de doden zijn niet begraven.

De hele hemel is vol met vuur,
brandende vogels vallen omlaag,
en de doden zijn niet begraven.

Bij het portret van de koningin
komt de trap in de hemel uit,
en de doden zijn niet begraven.

Wij hebben geen stem meer in de keel,
en in de ogen geen tranen meer,
en de doden zijn niet begraven.