Maatstaf. Jaargang 4

[p. 719]

Ellen Warmond
Gedichten

Op straffe van onrust

Laat de linkerhand niet weten
waarin de rechter zich schoonwast
hiervoor is nodig
een siberische keel

de hese schaamte bevriezen
van onderwoord tot boventoon

zuchtend of hijgend maar vlijtig
bemodderde dromen eten

deze dingen aanbidden
zonder bedenken.

Historisch

Vroeger o ja heel vroeger
hebben we wel geleefd
daarna zijn we gegaan
door het niemandsland van geboorte

in de korte uren sindsdien
die platter en platter werden
in de lange uren sindsdien
die stiller en stiller werden
als zachte draken
hebben we wel gekleurde
eieren gebroken

[p. 720]

 

en zeiden we zie onze jeugd

 

ligt achter ons

 

 

 

maar wie van ons heeft zich omgekeerd

 

en wie van ons heeft gezien:

 

er is niets te zien?

Tegen middernacht

Ook die het woord weeft en weegt
aan de wind meet en meetelt
schuift de stilstaande schemer
van de gefronsde schouders
glimlacht om kwinkslagen van vogelvleugels
en staakt het knagen aan de waanhoop

schors en schubben vallen af
en worden donzen veren in het donker
en worden een wit strelen in de stilte

niet langer staan liefdes ontbladerd
op rustende haren leggen
zich kussende handen

waar duisternis de dood omhelsd houdt
worden geen woorden geboren
maar kruimelen brosse gebaren
tot eeuwigheid.

Ritueel

I
Op de avondlijke springplank staan
de mensen voor de bekoelende keuze:

[p. 721]

 

liefde het pijlfelle duiken

 

de vlinderslag naar het inzicht

 

of de sprong in god

 

 

 

teenspitsen aarzeling wegen

 

een leven

 

een lichaam van gewicht

 

- de ademkuil waar de liefste woont

 

de schommelstoel die de onmacht wiegt -

 

 

 

en meten de afstand van vallende ogen

 

naar touwladders morgenlicht.

II
De morgen
de vonkende stilte

het licht spreekt met levende mensen

de hogen en de gedoofden
baden hun naam in de vijvers der traagheid
en leggen hun tong te slapen
in de as van dode talen

maar hij die veelkleurige klanken
een heidens feest voelt vieren in zijn keel
hij verduistert de ogen
en luistert

laat zijn adem dansen en vlammen
en opent gereinigde lippen

zijn stem wordt een vuur van zingen.