Maatstaf. Jaargang 3

[p. 126]

A. Marja
[Gedichten]

Europa

Slijmdraden van historie
geworden vooroordelen:
levensgevaarlijk voor wie
leven als leven spelen, -

zich vermommend, geslepen,
telkens weer tot systemen,
opgelucht aangegrepen
door wie verlies niet nemen, -

oude en nieuwe mythen:
rudimenten van draken,
walgelijk, om op te schieten,
maar haast niet te raken

Twijfel die ons, tussen lijken
levenden, martelen blijft:
kunnen wij blijven ontwijken,
of zijn wij al ingelijfd?

[p. 127]

Aasgieren

Aasgieren, uit de hand
etend, ik heb u herkend:
vriendelijk klapwiekend
doet gij uzelf gestand,

achter het traliewerk
dat gij hebt opgebouwd:
regel van spel of kerk
waar gij u wel aan houdt,

en wie het leven speelt
naar eigen regels, vrij,
ontkomt niet onverdeeld
uw laffe heerschappij,

maar wat hij bidt is dit,
zo hij tenminste bidt:
dat gij, waar gij ook zit,
niet in hem zit!