Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Worden eenige sonderlinge vruchten des geloofs ende der weder-geboorte verhaelt. II. Wort gewesen, op wat heerlijcke getuygenissen het geloove sich steune. III. ’t Besluyt van den geheelen Send-brief.

I.1

WIe daer gelooft, dat Iesus is de Christus, die is van Godt geboren. Ende wie lief heeft dien, die hem gebaert heeft, die heeft oock lief dien, die van Hem geboren is.

2

Daer-aen kennen wy, dat wy Godts kinderen lief hebben, wanneer wy Godt lief hebben, ende sijne Geboden houden.

3

^* ☜Want dat is de liefde tot Godt, dat wy sijne Geboden houden; ⁺ ende sijne Geboden en zijn niet swaer.

* Joh. 14.15, 21, 23.

+ Matth. 11,30.

4

Want ^❧ al wat van Godt geboren is, over-wint de werelt; ende ons’ geloo-ve is de over-winninge, die de werelt over-wonnen heeft.

❧ Epistel op den 1 Sondagh nae Paeschen, genoemt Quasi-modo-geniti.

5

Maer wie is ’t, die de werelt over-wint, dan die daer gelooft, ⁺ dat Iesus Godts Soon is?

+ 1 Joh. 4,15.

II.6

DEse is ’t, die daer komt met water ende bloet, Iesus Christus: niet met water alleen, maer met water ende bloet. Ende de Geest is ’t, die daer getuygt, dat de ^a Geest waerheyt is.

a Geest is waerheyt) Waer de Geest is, daer is geene geveynstheyt, maer het is altemael oprecht ende waerachtigh met hem, wat hy spreeckt, doet, ende leeft. Waer de Geest niet en is, daer is geveynstheyt ende leugen.

7

Want drie zijnder die getuygen in den Hemel, de Vader, het Woort, ende heylige Geest: ende dese drie zijn een.

8

Ende drie zijnder die getuygen op Aerden, de Geest, ende het Water, ende het Bloet: ende ^b die drie zijn by malkanderen☞.

b Die drie zijn by malkanderen) dat is, waerhet een is, daer is oock het andere: want Christi Bloet, de Doop ende de H. Geest betuygen, belijden ende prediken het Euangelium voor de werelt, ende in een’s yegelijcken conscientie, die daer gelooft: want hy gevoelt, dat hy door ’t Water ende den Geest, met Christi bloet verworven zijnde, rechtveerdigh ende saligh wordt.

9

^* Is’t dat wy der Menschen getuygenisse aen-nemen, so is Godts getuygenisse grooter: want Godts getuygenisse is dit, dat Hy getuygt heeft van sijnen Sone.

* Joh. 8,17.

10

Wie in den Soon Godts gelooft, die heeft sulck getuygenisse by hem☙. Wie Godt niet en gelooft, die maeckt Hem tot eenen leugenaer: want hy en gelooft het getuygenisse niet, dat Godt getuygt van sijnen Sone.

11

Ende dit is het getuygenisse, dat ons Godt het eeuwige leven heeft gegeven, ⁺ ende soodanigh leven is in sijnen Sone.

+ Ioh. 3,36. cap. 5,24.

12

Wie den Soon Godts heeft, die heeft het leven: wie den Soon Godts niet en heeft, die en heeft het leven niet.

III.13

SUlcx hebbe ick u geschreven, ghy die gelooft in den Naem des Soons Godts: op dat ghy wetet, dat ghy het eeuwige leven hebt, ende dat ghy gelooft in den Naem des Soons Godts.

14

Ende ☜dat is de vry-moedigheyt, ⁺ die wy tot Hem hebben, dat, indien wy yet bidden nae sijnen wille, so hoort Hy ons.

+ 1 Ioh. 3,22.

15

Ende indien wy weten, dat Hy ons hoort, wat wy bidden, so weten wy, dat wy de beden hebben, ⁺ die wy van Hem gebeden hebben☞.

+ Luc. 11,9. Ioh. 6,23.

16

Indien yemant sijnen Broeder siet sondigen eene sonde niet ter doot, die magh bidden; ⁺ so sal Hy geven het leven dien, die daer sondigen niet ter doot. Daer is eene ^c sonde ter doot, daer voor en segge ick niet, dat yemant bidde.

+ Matth. 12.31, 32. Marc. 3.28, 29.

c Sonde ter doot) dat is, de sonde in den heyligen Geest, daervan leest Matth. 12,31.

17

Alle ondeugt is sonde: ende daer is sommige sonde niet ter doot.

18

Wy weten, dat wie van Godt geboren is, die en sondigt niet: maer wie van Godt geboren is, die bewaert hem selven; ende de Boose en sal hem niet aen-tasten.

19

☜Wy weten, dat wy van Godt zijn; ende de gantsche werelt ligt in ’t boose.

20

Maer wy weten, dat de Soon Godts gekomen is, ende heeft ons eenen sin gegeven, dat wy kennen den Waerachtigen, ende zijn in den Waerachtigen, in sijnen Sone Iesu Christo. Dese is de waerachtige Godt, ende het eeuwige leven. ⁺

+ 1 Cor. 10,14.

21

Kinderkens, wacht u voor de Afgoden, Amen☞.

Eynde des eersten Send-briefs Johannis: