Lutherse Bijbel (1648)

Het iij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Van de schuldige plicht der vrouwen tegen hare mannen. II. Exempelen der gehoorsame vrouwen. III. Van de plicht der mannen. IV. Een al-gemeyne vermaninge tot de godt-saligheyt.

I.1

DEs-selven gelijcken sullen de vrouwen haren mannen onderdanigh zijn: ⁺ op dat oock de gene, die niet en gelooven aen het Woort, door der vrouwen wandel sonder Woort gewonnen worden; ⁺

+ Eph. 5.22, 24. Coloss. 3,18. 1 Tim. 2,11. Tit. 2,5.

+ 1 Cor. 7,16.

2

Wanneer sy aensien uwen kuyschen wandel in de vreese:

3

Welcker vercieringe en sal niet uyt-wendigh zijn met hayr-vlechten, ende gout-om-hangen, ⁺ ofte kleederen aen-trecken:

+ 1 Tim. 2,9.

4

Maer de verborgene mensch des herten ^a on-verdorven, ⁺ met een sachten ende stillen geest: dat is kostelijck voor Godt.

a Onverdorven) Dat sy reyn ende op-recht in ’t geloove zijn.

+ Rom. 2,29. 2 Cor. 4,16.

II.5

WAnt alsoo hebben haer oock eer-tijts de heylige vrouwen verciert, die hare hope op Godt setteden, ende haren mannen onderdanigh waren:

6

^* Gelijck Sara Abraham gehoorsaem was, ende hiet hem heere; welcker dochteren ghy geworden zijt, is ’t dat ghy wel-doet, ende niet soo ^b vreesachtigh en zijt.

* Gen. 18,12.

b Vreesachtigh) De vrouwen zijn van nature vreesachtigh, ende verschricken licht: maer sy sullen vast zijn, ende of schoon een lijden ontstaet, niet so vrouwelijck verschricken.

III.7

^* DEs-selven gelijcken ghy mannen, woont by haer met verstant, ende geeft den vrouwelijcken, als den swacksten ^c vate sijne eere, als oock mede-erfgenamen der genade des levens: op dat uwe gebeden niet verhindert en worden.

* 1 Cor. 7,3. Eph. 5,25. Col. 3,19.

c Vate) Alle Christenen zijn Godts vaten; maer de vrouwe is beyde aen ’t lichaem ende aen den moet swacker dan de man: daerom men haer met verstant moet verschoonen, op dat geene on-eenigheyt en ontstae, daer door dan alle gebeden verhindert worden.

IV.8

^❧ MAer eyndelijck zijt al te samen ^* gelijck gesint, mede-lijdigh, broederlijck, barmhertigh, vriendelijck:

❧ Epistel op den 5 Son-dagh nae der H. Drievuldigheyt.

* Rom. 12,16. cap. 15.5, 6. 1 Cor. 1,10. 2 Cor. 13,11. Eph. 4,3. Phil. 2,2. Col. 3,16.

9

⁺ En vergeldt niet quaet met quaet, ofte scheld-woorden met scheld-woorden; maer daer-en-tegen segent: ende wetet, dat ghy daer-toe geroepen zijt, dat ghy de segeninge soudet be-erven:

+ Prov. 20,22. cap. 24,29. Matth. 5,39. Luc. 6,27. Rom. 12,17. 1 Thess. 5,15.

10

⁺⁺ Want ☜wie leven wil, ende goede dagen sien, die stille sijne tonge, dat sy niet quaet en spreke; ende sijne lippen, dat sy niet en bedriegen:

++ Ps. 34.13, etc.

11

Hy keere hem van het boose, ende doe het goede; hy soecke vrede, ende jage hem nae.

12

Want de oogen des Heeren sien op de Rechtveerdigen, ende sijne ooren op haer gebedt: maer het aen-gesicht des Heeren siet op de gene, die quaet doen☞.

[fol. 111r]

13

Ende wie isset, ⁺ die u schaden konne, is ’t dat ghy het goede nae-volget?

+ Matth. 15,10.

14

Ende of ghy oock lijdet om der gerechtigheyt wille, so zijt ghy doch saligh. Maer en vreest u voor haer pocchen niet, ende en verschrickt niet.

15

Maer ☜heyligt Godt den Heere in uwe herten☙. Ende zijt al-tijt bereydt tot verantwoordinge eenen yegelijcken, die daer gront eyscht der hope, die in u is; ende dat met sacht-moedigheyt ende vreese☞. ⁺

+ 1 Petr. 1.12, 15.

16

Ende hebt een goede conscientie: op dat de gene, die van u achter-klappen, als van misdaders, te schanden worden, dat sy gesmaedt hebben uwen goeden wandel in Christo.

17

Want ☜het is beter, ⁺ is ’t dattet de wille Godts is, dat ghy van wel-doens wegen lijdet, dan van quaet-doens wegen.

+ 1 Petr. 2.19, 20. cap. 4.15, 19.

18

Nademael oock Christus een-mael voor onse sonden geleden heeft, ⁺ de Rechtveerdige voor de on-rechtveerdigen; op dat Hy ons Gode soude offeren: ende is gedoodt nae den vleesche, maer levendigh gemaeckt nae den Geest☞:

+ Rom. 5,6. Ebr. 9,28.

19

In den selven is Hy oock henen gegaen, ende heeft gepredikt den geesten in de gevanckenisse,

20

Die eer-tijts niet en geloofden, doe Godt een-mael verwachtede, ⁺ ende gedoogsaemheyt hadde tot den tijden Noë, doe men de Arke toe-bereydde, in welcke weynige (dat is, acht) zielen behouden wierden, door ’t water:

+ Gen. 6.3, 14.

21

☜Welck oock ons nu saligh maeckt in den Doop, die door gene betekent is: niet het af-doen der onreynigheyt aen’t vleesch, maer het ^d verbondt eener goeder conscientie met Godt, door de op-standinge Iesu Christi☞:

d Verbondt) Stipulatio, dat Godt Hem ons met genade verplicht, ende wy ’t aen-nemen.

22

^* Die daer is ter rechter-hant Godts in den Hemel gevaren, ende zijn Hem onderdanigh de Engelen, ende de geweldigen, ende de krachten.

* Psal. 110,1. Eph. 1,20.