Lutherse Bijbel (1648)

DE SEND-BRIEF PAULI AEN PHILEMON

Begrijpt een versoeck Pauli aen Philemon, dat hy sijnen wegh-geloopenen knecht Onesimum (den welcken hy tot Romen bekeert hadde) weder soude willen in genade aen-nemen, in vijf deelen:
I. Is de groete ende wenschinge
II. Is de in-leydinge, ende het getuygenisse van Pauli goede genegentheyt tegen Onesimus, den welcken hy prijst.
III. Is Pauli versoeck met by-gevoegde redenen.
IV. Is eene beschrijvinge van sekere andere oorsaken.
V. Is ’t besluyt.

I.1

PAULUS de gebonden Christi Jesu, ende Timotheus de Broeder, ⁺ Philemoni den geliefden, ende onsen Medehelper:

+ Eph. 3,1. cap. 4,1. 2 Tim. 1,8.

2

Ende Appie der geliefde, ⁺ ende Archippo onsen strijd-genoot, ende der Gemeynte in uwen huyse.

+ Col. 4,17. Phil. 2,2.

3

Genade zy met u, ⁺ ende vrede, van Godt onsen Vader, ende den Heere Iesu Christo.

+ Rom. 1,7.

II.4

ICk dancke mijnen Godt, ⁺ ende gedencke uwer al-tijt in mijn gebedt:

+ 2 Tim.1,3.

5

Nae dat ick hoore van de liefde ende het geloove, ’t welck ghy hebt aen den Heere Iesum, ende tegen alle Heyligen:

6

Dat uw’ geloove, ⁺ dat wy met malkanderen hebben, in u krachtigh worde, door kennisse alles goets, dat ghy hebt in Christo Iesu.

+ Eph. 1,15. Col. 1,4.

7

Maer wy hebben groote vreugde

[fol. 109v]

ende troost aen uwe liefde: want de herten der Heyligen zijn verquickt door u, lieve Broeder.

III.8

DAerom, hoe-wel ick groote vry-moedigheyt hebbe in Christo, om u te gebieden, wat u betaemt:

9

So wil ick doch om der liefde wille slechts vermanen, ick die soodanigh een ben, te weten, een oude Paulus, ende nu oock een gebonden Iesu Christi.

10

So bidde ick u om mijns soons wille, ^{+ a} Onesimi, ⁺ dien ick gebaert hebbe in mijne banden:

+ Col. 4,9.

a Onesimos Griecx, heet nut in ’t Duytsch. Daer siet S. Paulus op, als hy seyt: Hy is my ende u nut, dat is, een Onesimus.

+ 1 Cor. 4,15.

11

Die eer-tijts u on-nut, maer nu my ende u wel nut is: dien hebbe ick weder gesonden.

12

Maer wilt doch hem, dat is, mijn eygen hert, aen-nemen:

IV.13

WAnt ick wilde hem by my behouden, dat hy my in uwe plaetse dienen soude, in de banden des Euangeliums:

14

Maer sonder uwen wille en wilde ick ’t niet doen; op dat uw’ goet niet en ware gedwongen, maer vry-willigh.

15

Maer misschien is hy daerom een tijt lanck van u gekomen, op dat ghy hem eeuwigh soudet weder hebben:

16

Nu niet meer als eenen knecht, maer meer dan eenen knecht, eenen lieven Broeder, insonderheyt my; hoe veel te meer dan u, beyde nae den vleesche, ende in den Heere?

17

Is ’t dat ghy my nu houdt voor uwen geselle, so wilt doch hem, als my selven, aen-nemen.

18

Maer indien hy u eenige schade gedaen heeft, oft schuldigh is, dat rekent my toe.

19

Ick Paulus hebbe ’t geschreven met mijne hant, ick wil ’t betalen: ick swijge, dat ghy u selven my schuldigh zijt.

20

Ia, lieve Broeder, gunt my dat ick my aen u vermake in den Heere: verquickt mijn herte in den Heere.

V.21

ICk hebbe uyt toe-versicht uwer gehoorsaemheyt u geschreven: want ick weet, dat ghy meer doen sult dan ick segge.

22

Daer beneven, ⁺ bereydt my de herberge: want ick hope, dat ick door uw’ gebedt u sal geschoncken worden.

+ 2 Cor. 1,11. Philip. 1,25. cap. 2,24.

23

U groet Epaphras, ⁺ mijn mede-gevangen in Christo Iesu,

+ Col.1,7. cap. 4,12.

24

Marcus, ⁺ Aristarchus, Demas, Lucas, mijne Mede-helpers.

+ Col. 4.4, 14.

25

De genade onses Heeren Iesu Christi zy met uwen geest, Amen.

Geschreven van Romen door Onesimum.