Lutherse Bijbel (1648)

Het iiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Begrijpt eenige sonderlinge ende al-gemeyne vermaningen. II. Is eene danck-segginge voor de over-gesonden collecte. III. Is het besluyt des Send-briefs met sommige groetenissen ende wenschingen.

I.1

ALsoo, mijn lieve ende gewenschte Broeders, mijne vreugde ende mijne kroone, ^{+ *} bestaet alsoo in den Heere, ghy Beminden.

+ 2 Cor. 1,14. Phil. 2,16. 1 Thess. 2.18, 20.

* 1 Cor. 15,59.

2

Ick vermane Euodiam, ende ick vermane Syntychen, dat sy eens sins zijn in den Heere.

3

Ia ick bidde oock u, mijn ^a getrouwe Geselle, staet haer by, die met my over het Euangelium gestreden hebben, met Clemens, ende de andere mijne Mede-helpers; ^* welcker namen zijn in het Boeck des Levens.

a Getrouwe Gesel) dat is, mijn sonderlingh getrouwe Gesel voor anderen, die ’t van herten meynt, gelijck ick, in den Euangelio te prediken: maer ick houde ’t daer voor, dat hy den voor-naemsten Bisschop tot Philippen meynt.

* Dan. 12,1. Luc. 10,10. Apoc. 3,5. cap. 13,8. cap. 17,8. cap. 20,15.

4

^❧ ☜⁺ Verblijdt u in den Heere al-tijt: ende wederom segge ick, Verblijdt u☞.

❧ Epistel op den 4 Son-dagh des Advents.

+ Phil. 3,1. 1 Thess. 5,16.

5

Laet uwe bescheydenheyt allen Menschen kenlijck zijn. De Heere is nae by.

6

En sorget niet; maer in allen dingen laet uw’ bidden, in ’t gebedt ende smeecken met danck-segginge voor Godt kenlijck worden.

7

Ende ☜de vrede Godts, die hooger is dan alle vernuft, beware uwe herten ende sinnen in Chriso Iesu☞☙.

8

Voorts, lieve Broeders, ☜wat waerachtigh is, wat eerbaer, wat rechtveerdigh, wat kuysch, wat lieflijck, wat wel luydt, isser eenige deugt, isser eenigh lof, daer denckt nae☞.

9

’t Welck ghy oock geleert ende ontfangen, ende gehoort ende gesien hebt aen my, dat doet; ⁺ so sal de Heere des vredes met u zijn.

+ Rom. 15,33. 2 Cor. 13,11.

II.10

MAer ick ben hooghlijck verblijdt in den Heere, dat ghy weder wacker geworden zijt, om voor my te sorgen, hoe-wel ghy altoos gesorgt hebt; maer de tijt en heeft ’et niet willen lijden.

11

Niet en segge ick dat van gebrecx wegen; want ick hebbe geleert, by dien ick ben, my te laten genoegen.

12

Ick kan nederigh zijn, ende kan hoogh zijn: ick ben in allen dingen ende by allen geschickt, beyde versadigt te zijn, ende honger te lijden; beyde over-vloet te hebben, ende gebreck te lijden.

13

☜Ick vermagh alles door dien, die my machtigh maeckt, Christus☞.

14

Doch ghy hebt wel gedaen, dat ghy u mijner droeffenisse aen-genomen hebt.

15

Maer ghy van Philippis wetet, dat van ’t begin des Euangeliums, ⁺ doe ick vertrock uyt Macedonien, geene Gemeynte met my gedeelt en heeft, nae de rekeninge van uyt-gift ende ontfangh, dan ghy alleen.

+ 2 Cor. 11,9.

16

Want nae Thessalonica sondet ghy tot mijnen nootdruft een-mael, ende daer-nae noch een-mael.

17

Niet dat ick het geschenck soecke, maer ick soecke de vrucht, dat sy over-vloedigh in uwe rekeninge zy.

18

Want ick hebbe alles, ende hebbe over-vloedigh: ick ben vervult, doe ick ontfingh door Epaphroditum, dat van u quam een soeten reuck, ⁺ een aen-genaem offer Gode behagelijck.

+ Ebr. 13,16.

19

Maer mijn Godt vervulle al uwen nootdruft, nae sijnen rijckdom, in de heerlijckheyt in Christo Iesu.

20

Maer Gode ende onsen Vader zy eere van eeuwigheyt tot eeuwigheyt, Amen.

III.21

GRoetet alle Heyligen in Christo Iesu. U groeten de Broeders, die by my zijn.

22

U groeten alle Heyligen, maer sonderlingh die van des Keysers huys.

23

De genade onses Heeren Iesu Christi zy met u allen, Amen.

Geschreven van Romen, door Epaphroditum.