Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Ananie ende Sapphire sonde ende straffe. II. Der Apostelen wonder-wercken, ende der Kercke gelegentheyt. III. Der Apostelen gevanckenisse, ende verlossinge door den raet Gamaliels.

I.1

MAer een man, ⁺ met name Ananias, met sijn wijf Sapphira, verkocht sijne goederen:

+ Dit stuck raeckt de valsche Geestelijcken, die der Kercken goederen besitten uyt gierigheyt, ende niet met al daer voor en doen.

2

Ende ontrock wat van den gelde, met mede-weten sijns wijfs; ende bracht een deel, ende leyde ’t tot der Apostelen voeten.

[fol. 59r]

3

Maer Petrus sprack: Anania, waerom heeft de Satan uw’ herte vervult, dat ghy den heyligen Geest liegen soudt, ende on-trecken wat van den gelde des ackers?

4

Ghy had hem doch wel mogen behouden, doe ghy hem hadt; ende doe hy verkocht was, was ’t oock in uwe macht. Waerom hebt ghy dan sulcx in uw’ herte voor-genomen? ghy en hebt niet den Menschen, maer Gode gelogen.

5

Ende doe Ananias dese woorden hoorde, viel hy neder, ende gaf den geest op. Ende daer quam een groote vreese over alle, die dit hoorden.

6

Ende de Iongelingen stonden op, ende deden hem wegh, ende droegen hem uyt, ende begroeven hem.

7

Ende het gebeurde over een wijle, by drie uyren, quam sijn wijf daer in, ende en wist niet, watter geschiedt was.

8

Maer Petrus antwoordde haer: Segt my, hebt ghy-lieden den acker soo dier verkocht? Sy sprack: Ia, soo dier.

9

Maer Petrus sprack tot haer: Waerom zijt ghy dan eens geworden, te versoecken den Geest des Heeren? Siet, de voeten der gener, die uwen man begraven hebben, zijn voor de deure, ende sullen u uyt-dragen. Ende terstont viel sy neder tot sijne voeten, ende gaf den geest op.

10

Doen quamen de Iongelingen, ende vondense doot, droegense uyt, ende begroevense by haren man.

11

Ende daer quam een groote vreese over de gantsche Gemeynte, ende over alle die sulcx hoorden.

II.12

ENde daer geschiedden vele teeckenen ende wonderen in den volcke, ⁺ door der Apostelen handen: ende waren alle een-drachtelijck in den voor-huyse Salomons.

+ Marc. 16,17. Act. 2,43.

13

Ende van de andere en durfde hem niemant tot haer maken; maer het volck hieldt veel van haer.

14

Ende daer wierdender meer ende meer toe-gedaen, die daer geloofden in den Heere, eene menighte der mannen ende der vrouwen:

15

Alsoo dat sy de krancken op de straten uyt-droegen, ende leydense op bedden ende baren; op dat, wanneer Petrus quam, dat sijne schaduwe sommige van haer over-schaduwede.

16

Daer quamender oock vele toe van de om-liggende steden te Ierusalem, ende brachten de krancken, ende die van on-reyne geesten gepijnigt waren; ⁺ ende sy wierden alle gesont.

+ Marc. 16,17. Act. 8,7. cap. 16,18. cap. 19,12.

III.17

MAer de Hooge-priester stont op, ⁺ ende alle die met hem waren (welck is de Secte der Sadduceën) ende wierden vol yvers,

+ Nota. Hannas is een Sadduceus, die dit jaer Hooge-priester is.

18

Ende sloegen de handen aen de Apostelen, ende wierpense in de gemeyne gevanckenisse.

19

Maer de Engel des Heeren dede in der nacht de deuren der gevanckenisse op, ⁺ ende leydde haer daer uyt, ende sprack:

+ Act. 12,7. cap. 16,26.

20

Gaet henen, ende treedt op, ende spreeckt in den Tempel tot het volck alle woorden deses levens.

21

Doe sy dat gehoort hadden, gingen sy vroegh in den Tempel, ende leerden. Maer de Hooge-priester quam, ende die met hem waren, ende riepen te samen den Raet, ende alle Outsten der kinderen van Israël, ende sonden henen nae de gevanckenisse, om haer te halen.

22

Maer de dienaers quamen daer, ende en vondense niet in de gevanckenisse, quamen weder, ende verkondigden,

23

Ende spraken: De gevanckenisse vonden wy met aller neerstigheyt toe-gesloten, ende de wachters daer-buyten staen voor de deuren; maer doe wyse op-deden, en vonden wy niemant daer binnen.

24

Doe dese reden hoorden de Hooge-priester, ende de Hooft-man des Tempels, ende de andere Hooge-priesters, wierden sy over haer verbijstert, wat doch dit worden wilde.

25

Doe quam daer een, die verkondigde haer: Siet, de mannen, die ghy in de gevanckenisse geworpen hebt, zijn in den Tempel, staen, ende leeren het volck.

26

Doe ginck de Hooft-man met de dienaers henen, ende haeldese, niet met gewelt: want sy vreesden haer voor het volck, dat sy niet gesteenigt en wierden.

27

Ende als sy haer brachten, stelden syse voor den Raet: ende de Hooge-priester vraegde haer, ende sprack:

28

En hebben wy u niet met ernst geboden, ⁺ dat ghy in desen Name niet en soudet leeren? ende siet, ghy hebt Ierusalem vervult met uwe leere, ende wilt deses Menschen bloet over ons brengen.

+ Act. 4,18.

29

Maer Petrus antwoordde, ende de Apostelen, ende spraken: ☜Men moet Gode meer gehoorsaem zijn, ⁺ dan den Menschen☞.

+ Act. 4,19.

30

De Godt onser Vaderen heeft Iesum op-geweckt; ⁺ den welcken ghy gedoodt hebt, ende aen het hout gehangen.

+ Act. 3.13, 15.

31

Dien heeft Godt door sijne rechter-hant verhoogt tot eenen Vorst ende Heylant, ⁺ om Israël te geven boete ende vergevinge der sonden.

+ Act. 2,33. cap. 3,15. Phil. 2,9.

32

Ende wy zijn sijne getuygen over dese woorden, ⁺ ende de heylige Geest; den welcken Godt gegeven heeft den genen, ⁺ die Hem gehoorsaem zijn.

+ Ioh. 15,27. Act. 10,37.

+ Act. 2,4.

33

Doe sy dat hoorden, ginck ’t haer door ’t herte, ende dachten haer te dooden.

34

Maer daer stont op in den Raet een Phariseus, met name Gamaliel, een Schrift-geleerde, wel ge-acht by alle den volcke, ende hiet de Apostelen een weynigh uyt te doen gaen.

35

Ende sprack tot haer: Ghy mannen van Israël, neemt u selven waer aen dese Menschen, wat ghy doen sult.

36

Door dese dagen stont Theudas op, ⁺ ende gaf voor, hy ware wat; ende een getal der mannen, ontrent vier hondert, hingen hem aen: die is verslagen, ende

+ Act. 21,38

[fol. 59v]

alle die hem by-vielen, zijn verstroyt, ende te niet geworden.

37

Daer nae stont Iudas uyt Galilea op, in de dagen der schattinge, ende maeckte veel volcx af-valligh achter hem: ende die is oock vergaen, ende alle die hem by-vielen, zijn verstroyt.

38

Ende nu segge ick u, Laet af van dese menschen, ende laetse varen. ☜Is dien raet ofte dat werck uyt de Menschen, ⁺ so sal ’t onder gaen:

+ Prov. 21,30. Ies. 8,10. Matth. 15,13.

39

Maer is het uyt Godt, so en kont ghy ’t niet dempen: op dat ghy niet gevonden en wordet, ⁺ als die tegen Godt strijden wilt☞.

+ Act. 9,5. cap. 23,9.

40

Doe vielen sy hem by, ende riepen de Apostelen, geesseldense, ende geboden haer, dat sy niet spreken en souden in den Name Iesu, ende lietense gaen.

41

Ende sy gingen vrolijck van des Raets aen-gesichte, ⁺ dat sy weerdigh geweest waren, om sijns Naems wille smaetheyt te lijden.

+ Matth. 5,12.

42

Ende en hielden niet op alle dage in den Tempel, ende hier ende daer in de huysen te leeren, ende te prediken het Euangelium van Iesu Christo.