Lutherse Bijbel (1648)

De Propheet SACHAR-JA.

Dit Boeck kan in drie Hooft-stucken gedeelt worden:
I. Eene vermaninge aen’t volck ende de Vorsten, dat sy den Tempel op-bouwen souden: ’twelck dan met sommige Gesichten is bevestigt worden; tot ’et 7 cap. toe.
II. Eene reformatie ende af-schaffinge van sommige in-settingen, dewelcke ter selver tijt in-geslopen waren; van ’t 7 cap. tot ’et 9 cap. toe.
III. Sommige Troost-predicatien tegen de vyanden; ende van de Kercke des N. Testaments, ende Christi Rijcke, van ’t 9 cap. tot ’et eynde toe.

Het eerste Capittel.

Heeft drie deelen: I. Eene Straf-predicatie tegen de onboetveerdigheyt. II. Een gesichte, waer in de weder-brenginge des verstroyden volcx belooft wort. III. Een gesichte, in ’t welcke de volkomene bouw des Tempels belooft wort, met de beschuttinge van dien tot des Messiae tijt toe.

I.1

IN de achtste maent des tweeden jaers [des Konincx] Darij, geschiedde het woort des HEEREN tot Sachar-Ia, den sone Berechja, des soons Iddo, ⁺ den Prophete, seggende:

+ Ezr. 5,1.

2

De HEERE is toornigh geweest over uwe Vaders.

3

Ende segt tot hen: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth: Keeret u tot my, spreeckt de HEERE Zebaoth; so wil Ick my tot u-lieden keeren, spreeckt de HEERE Zebaoth.

4

En weest niet als uwe Vaders, ⁺ den welcken de voorige Propheten predikten, seggende: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth: Keeret u van uwe boose wegen, ende van uw’ boos doen; maer sy en hoordender niet nae, ende en achteden niet op My; spreeckt de HEERE.

+ Jes. 31,6. Iet, 3,12. cap. 18,11. Ezech. 18,30. Hos. 14,2.

5

Waer zijn nu uwe vaders, ende de Propheten? leven sy oock noch?

6

En is het niet alsoo, dat mijne woorden ende mijne rechten, die Ick door mijne knechten de Propheten geboodt, heb-

[fol. 107v]

ben uwe vaders getroffen? so dat sy hen hebben moeten keeren, ⁺ ende seggen: Gelijck als de HEERE Zebaoth in den sin hadde ons te doen; nae dat wy gingen ende deden: alsoo heeft Hy ons oock gedaen.

+ Thren. 1,18.

II.7

OP den vier-en-twintighsten dagh der elfster maent, dewelcke is de maent Sebat in den tweeden jare [des Konincks] Darij, geschiedde dit woort des HEEREN tot Sachar-Ia, den sone Berechja, des soons Iddo, den Prophete, seggende:

8

Ick sagh by nachte; ⁺ ende siet, een Man sat op een root peert, ende Hy hielt onder de myrten in de landouwe: ende achter Hem waren roode, bruyne ende witte peerden.

+ Zach. 6.2, 3.

9

Ende ick sprack: Mijn Heere, wie zijn dese? Ende de Engel, die met my sprack, seyde tot my: Ick wil u toonen, wie dese zijn.

10

Ende de Man, die onder de myrten hielt, antwoordde, ende sprack: Dese zijn ’t, die de HEERE uyt-gesonden heeft, om het lant door te trecken.

11

Maer sy antwoordden den Engel des HEEREN, die onder de myrten hielt, ende spraken: Wy zijn door ’t lant getrocken; ende siet, alle landen sitten stille.

12

Doe antwoordde de Engel des HEEREN, ende sprack: HEERE Zebaoth, hoe lange en wilt Ghy u dan niet ontfermen over Ierusalem, ende over de steden Iuda, over dewelcke Ghy toornigh zijt geweest dese tseventigh jaren?

13

Ende de HEERE antwoordde den Engel, die met my sprack, vriendelijcke woorden ende troostelijcke woorden.

14

Ende de Engel, die met my sprack, seyde tot my: ⁺ Predikt, seggende: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth: Ick hebbe seer ge-yvert over Ierusalem ende Zion:

+ Zach. 8,2.

15

Maer Ick ben seer toornigh over de stoute Heydenen: ⁺ want Ick was slechts een weynigh toornigh; maer sy helpen ten verderve.

+ Jes. 47.6, 7.

16

Daerom soo spreeckt de HEERE: Ick wil my weder tot Ierusalem keeren met barmhertigheyt, ende mijn Huys sal daer-in gebouwt worden; ⁺ spreeckt de HEERE Zebaoth: daer-toe sal het timmer-snoer in Ierusalem getogen worden.

+ Zach. 4,10.

17

Ende predikt voorder, seggende: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth, Het sal mijnen steden weder wel gaen; ende de HEERE sal Zion weder troosten, ende sal Ierusalem weder verkiesen.

III.18

ENde ick hief mijne oogen op, ende sagh; ende siet, daer waren vier hoornen.

19

Ende ick seyde tot den Engel, die met my sprack: Wie zijn dese? Hy sprack tot my: Het zijn de hoornen, dewelcke Iuda mitsgaders Israël ende Ierusalem verstroyt hebben.

20

Ende de HEERE toonde my vier smeden.

21

Doe sprack ick: Wat willen die maken? Hy sprack: De hoornen, die Iuda soo verstroyt hebben, dat niemant sijn hooft heeft mogen op-heffen, om die selve te verschricken, zijn dese gekomen, dat sy de hoornen der Heydenen af-stooten, dewelcke het hoorn hebben over het lant Iuda verheven, om dat selve te verstroyen.