Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vier deelen: I. In-leydinge ende sommier der predikatie tegen de groote heeren onder de tien stammen. II. Weder-legginge harer vergeefse offerhanden. III. Bewijs des Goddelijcken toorns uyt de straffen. IV. ’t Besluyt, ende vermaninge. | |
I.1HOoret dit woort, Ga naar margenoot+ ghy vette Ga naar margenoota koeyen, ghy die op den bergh van Samaria zijt; ende den nootdruftigen onrecht doet, ende onder-tredet de armen; ende segget tot hare heeren: Brengt herwaerts, laet ons suypen! | |
2De Heere HEERE heeft gesworen by sijne Heyligheyt; Siet, de tijt komt over u, dat men u sal uyt-rucken met angelen, ende uwe na-komelingen met visch-haecxkens. | |
3Ende ghy-lieden sult door de bressen uyt-gaen; een yegelijck voor hem henen, ende nae Ga naar margenootb Harmon wegh-geworpen worden: spreeckt de HEERE. | |
II.4IA, komet herwaerts te Beth-El, ende bedrijvet sonden; ende te Ga naar margenoot* Gilgal, dat ghy der sonden veel maeckt: ende brenget uwe offeren des morgens, ende uwe tienden des derden dages: Ga naar margenoot+ | |
5Ende roocket van den suer-deeg ten danck-offer, ende prediket van de vry-willige offeren, ende verkondiget het; want soo hebt ghy ’t geerne, ghy kinderen Israëls! spreeckt de Heere HEERE. | |
III.6DAerom hebb’ Ick u-lieden oock in alle uwe steden Ga naar margenootc ledige tanden gegeven, ende Ga naar margenoot+ gebreck aen broot in alle uwe plaetsen; nochtans en bekeeret ghy u niet tot My; spreeckt de HEERE. | |
7Oock hebb’ Ick den regen van u-lieden geweert, tot dat ’er noch drie maenden waren tot den oogst; ende Ick liet regenen over d’ eene stadt, ende op d’ andere stadt en liet Ick niet regenen: d’ een acker wiert beregent, ende d’ ander acker, die niet beregent en wiert, verdorrede. | |
8Ende twee drie steden togen tot eener stadt, op dat sy water drincken mochten, ende en konden ’s niet genoegh vinden: nochtans en bekeeret ghy u niet tot My; spreeckt de HEERE. | |
9Ick plaegde u-lieden met dorre tijt, Ga naar margenoot+ ende met brand-koorn; so aten oock de rupsen op al wat in uwe hoven, wijn-bergen, vijge-boomen, ende olyf-boomen wies: nochtans en bekeeret ghy u niet tot my; spreeckt de HEERE. | |
10Ick sondt de pestilentie onder u-lieden, gelijckerwijse als in Egypten; Ga naar margenoot+ Ick doodde uwe jonge manschap door ’t sweert, ende liet uwe peerden gevanckelijck wegh-voeren: Ick liet den stanck van uwen heyr-leger in uwe neusen gaen; nochtans en bekeeret ghy u niet tot My; spreeckt de HEERE. | |
11Ick keerde sommige onder u-lieden om, gelijck Godt Sodom ende Gomorra om-keerde; Ga naar margenoot+ dat ghy waert als een brant, die uyt ’et vyer geruckt wort: nochtans en keeret ghy u niet to My; spreeckt de HEERE. | |
IV.12DAerom wil Ick u Ga naar margenootd voort-aen alsoo doen, Israël: Dewijle Ick dan u alsoo doen wil, so schickt u, Israël, ende ontmoet uwen Godt. | |
13Want siet, Hy is ’t, die de bergen | |
[Folio 96r]
| |
maeckt, Ga naar margenoot+ den windt schept, ende den Mensche te kennen geeft wat hy spreken sal: Hy maeckt den dageraet ende de duysternisse; Ga naar margenoot+ Hy treedt op de hoogten der Aerde; Hy heet HEERE, Godt Zebaoth. |
|