Lutherse Bijbel (1648)

Het xlv. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Af-deelinge des lants, ofte bestellinge der Kercken des Nieuwen Testaments. II. Gelegentheyt van des Vorsten regeringe.

I.1

ALs ghy-lieden nu het lant door ’t lot uyt-deelt; soo sult ghy een hef-offer van ’t lant af-sonderen, dat den HEERE heyligh zijn sal: vijf-en-twintigh duysent ^a [roeden] lanck, en-de tien duysent breet: dese plaetse sal heyligh zijn, soo wijt als sy reyckt.

a Roede) Gelijck daer boven in ’t 42. cap. aen ’t eynde staet.

2

Ende van deselve sullen tot het Heyligdom komen, ⁺ t’elcken vijf-hondert [roeden] in ’t vierkant: ende daer toe een vrye ruymte ront-om vijftigh ellen.

+ Ezech. 42,20.

3

Ende op dese plaetse, die vijf-en-twintigh duysent roeden lanck, ende tien duysent breet is, sal het Heyligdom staen, ende het Aller-heylighste.

4

Maer het overige van ’t geheyligde lant, sal den Priesteren toe-behooren, die in ’t Heyligdom dienen, ende voor den HEERE treden, om hem te dienen; dat sy ruymte tot huysen hebben: ende ’t sal oock heyligh zijn.

5

Maer de Leviten, die voor ’t Huys dienen, sullen oock vijf-en-twintigh duysent roeden lanck, ende tien duysent breet hebben, tot haer-lieder deel, voor twintigh kameren.

6

Ende der stadt sult ghy oock eene plaetse laten, voor ’t gantsche huys Israëls; vijf duysent roeden breet, ende vijf-en-twintigh duysent lanck, neffens d’ afgesonderde plaetse des Heyligdoms.

II.7

MAer den Vorste sult ghy oock eene plaetse geven, op beyde zijden, tusschen de plaetse der Priesteren, ende tusschen de plaetse der stadt tegen ’t Westen, ende tegen ’t Oosten: ende sullen beyde tegen ’t Oosten, ende tegen ’t Westen even lanck zijn.

8

Dat sal sijn eygen deel zijn in Israël: op dat mijne Vorsten mijnen volcke niet meer het hare nemen; maer sullen het lant den huyse Israëls laten, voor hare stammen.

9

Want soo spreeckt de Heere HEERE: Ghy hebt ’et lange genoegh gemaeckt, ghy Vorsten Israëls! latet af van den wrevel ende gewelt, ende doet wat recht ende goet is: ende doet wegh van mijn volck u uyt-drijven; spreeckt de Heere HEERE.

10

Ghy-lieden sult recht gewicht, ⁺ ende rechte schepelen, ende rechte mate hebben.

+ Lev. 19.35, 36.

11

Epha ende Bath sullen gelijck zijn, ⁺ dat een Bath het tiende deel van een Homer hebbe; ende het Epha oock het tiende deel van eenen Homer: want nae den Homer salmense alle beyde meten.

+ Epha) Is eene koorn-mate. Bath) Is eene wijn-mate, ende olye-mate.

12

Maer een ^b Sikel sal twintigh Gera hebben; ⁺ ende een Mina maeckt twintigh Sikelen, vijf-en-twintigh Sikelen, ende vijftien Sikelen.

b Sikel) Eene Mina heeft hier tsestigh Sikelen; daerom moet men dese getalen tsamen sommeren: ende een Sikel houdt twee Drachmas, ’t welck by ons een oort van eenen gulden is.

+ Exod. 30,13. Lev. 27,25. Num. 3,47.

13

Dit sal nu het hef-offer zijn, dat ghy-lieden heffen sult: namelijck, het seste deel eenes Epha van eenen Homer tarwe; ende het seste deel eenes Epha van eenen Homer gersten.

14

Ende van dolye sult ghy geven eenen Bath: namelijck, t’ elcken den tienden Bath van een Cor, ende den tienden van een Homer; want tien Bath maken eenen Homer.

15

Ende t’elcken een lam uyt twee-hondert schapen, uyt de kudde op de weyde Israëls: ten spijs-offer, ende brand-

[fol. 76r]

-offer, ende tot danck-offeren, ter versoeninge voor haer; spreeckt de Heere HEERE.

16

Al het volck in den lande, sal sulck hef-offer tot den Vorst in Israël brengen.

17

Ende de Vorst sal sijn brand-offer, spijs-offer, ende dranck-offer offeren, op de Feesten, nieuwe Maenden, ende Sabbathen, ende op alle de Hoogh-tijden des huyses Israëls: daer toe sond-offer ende spijs-offer, brand-offer ende danck-offeren doen, ter versoeninge voor het huys Israëls.

18

Soo spreeckt de Heere HEERE: Op den eersten dagh der eerster Maent, sult ghy nemen eenen jongen varre, die sonder gebreck is; ende het Heyligdom ontsondigen.

19

Ende de Priester sal van het bloet des sond-offers nemen, ende de posten aen ’t huys daer mede besprengen; ende de vier hoecken des afsetsels aen den Altaer, mitsgaders de posten aen de poorte des binnensten voor-hofs.

20

Alsoo sult ghy oock doen op den sevenden dagh dier Maent, indiender yemant af-gedwaelt ofte verleydt is; dat ghy-lieden het huys ontsondiget.

21

Op den veertienden dagh der eerster Maent sult ghy-lieden het Passah houden: ⁺ ende seven dagen vieren, ende ongesuert broot eten.

+ Exod. 12,3. cap. 23,15.

22

Ende op den selven dagh sal de Vorst, ⁺ voor hem selven, ende voor al het volck in den lande, eenen varre tot een sond-offer offeren.

+ Ezech. 46,2.

23

Maer de seven dagen des Feests sal hy den HEERE dagelicx een brand-offer doen, t’elcken seven varren, ende seven rammen, die sonder gebreck zijn; ende t’elcken een geyten-bock, tot een sond-offer.

24

Maer tot een spijs-offer sal hy t’elcken een Epha tot eenen varre, ende een Epha tot eenen ram, offeren; ende t’elcken een Hin olye tot een Epha.

25

Op den vijftienden dagh der sevender Maent, ⁺ sal hy seven dagen nae malkanderen vieren; gelijck als gene seven dagen: ende even soo houden met het sond-offer, brand-offer, spijs-offer, te samen met de olye.

+ Lev. 23,33. Num. 29,12. Deut. 16,13.