Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Prophetie van des Konincks in Egypten onder-ganck. II. Godts bevel, het volck in Egypten te beklagen.

I.1

ENde het gebeurde in ’t twaelfste jaer, op den eersten dagh der twaelfster maent; geschiedde des HEEREN woort tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, maeckt eene wee-klage over Pharao den Koninck van Egypten, ende segt tot hem: ⁺ Ghy zijt gelijck een leeuw onder de Heydenen, ende gelijck een zee-draeck: ende springt in uwe stroomen, ende beroert het water met uwe voeten, ende maeckt sijne stroomen onklaer.

+ Ezech. 29,3.

3

Soo spreeckt de Heere HEERE: ⁺ Ick wil mijn net over u uyt-werpen, door eenen grooten hoop volcks, die u sullen in mijn garen jagen.

+ Ezech. 12,13. cap. 17,20.

4

Ende wil u op ’t lant trecken, ⁺ ende op ’t velt werpen: dat alle de vogelen des Hemels op u sitten sullen; ende alle de dieren op aerden van u sat worden.

+ Ezech. 29,5.

5

Ende wil u aes op de bergen werpen; ende met uwe hoogte de dalen vervullen.

6

Het lant, daer in ghy swemt, wil Ick van u bloet root maken, tot aen de bergen toe; dat de beken van u vol worden.

7

Ende als ghy nu geheel end’ al daer henen zijt, ⁺ soo wil Ick den Hemel bedecken, ende sijne sterren verduysteren; ende de Sonne met wolcken over-trecken, ende de Mane en sal niet schijnen.

+ Jes. 13,10. Ioël 2,31.

8

Alle de lichten aen den Hemel wil Ick over u laten doncker worden; ende wil eene duysternisse in u lant maken; spreeckt de Heere HEERE.

9

Daer toe wil Ick het herte van vele volckeren verschrickt maken, als Ick de Heydenen uwe plage gewaer laet worden, ende vele landen, die ghy niet en kent.

10

Vele volckeren sullen sich over u ontsetten, ende haren Koningen sal voor u grouwelen, als Ick mijn sweert tegen hen blincken late: ende sy sullen schielijck verschricken, dat hen het herte ontvallen sal, over uwen val.

11

Want soo spreeckt de Heere HEERE: Het sweert des Konincks van Babel sal u treffen;

12

Ende Ick wil uw’ volck vellen door ’t sweert der Helden, ⁺ ende door allerley

+ Ezech. 28,7. cap. 31,12.

[fol. 69r]

Tyrannen der Heydenen: ⁺ die sullen de heerlijckheyt van Egypten verstooren, dat al haer volck verdelgt worde.

+ Ezech. 31.2, 18.

13

Ende Ick wil alle hare beesten verdoen aen de groote wateren; ⁺ datse geens menschen-voet, ende geene beesten-klaeuwen, beroeren sal.

+ Ezech. 29.11.

14

Als-dan wil Ick haer-lieder wateren klaer maken, dat hare stroomen vlieten gelijck olye; spreeckt de Heere HEERE.

15

Als Ick het lant van Egypten verwoest, ende al wat in ’t lant is eensaem gemaeckt, ende alle die daer in woonen verslagen hebbe: dat sy gewaer worden, dat Ick de HEERE ben.

16

Dat sal de jammer zijn, dien men wel magh beklagen: ja vele dochteren der Heydenen sullen eene sulcke klage voeren over Egypten, ende al haer volck sal men beklagen; spreeckt de Heere HEERE.

II.17

ENde in het twaelfste jaer, op den vijftienden dagh der selver maent; geschiedde des HEEREN woort tot my, seggende:

18

Ghy Menschen-kint, beweent het volck in Egypten, ende stoot het met de dochteren der stercker Heydenen neder-waerts onder d’ aerde, tot dien, die in den kuyl varen.

19

Waer is nu uwe wellust? ⁺ daelt neder, ende legt u by de onbesnedene.

+ Ezech. 28,10.

20

Sy sullen vallen onder de verslagene met den sweerde: het sweert is alreets gevatt ende uyt-getrocken over haer gantsche volck.

21

Daer van sullen seggen in de Helle de stercke Helden, ⁺ met hare helpers, die alle neder-gedaelt zijn, ende liggen daer onder de onbesnedene ende verslagene van den sweerde.

+ Ies. 14.9, 10.

22

Aldaer leyt Assur, met al sijn volck ront-om begraven; die alle verslagen ende door ’t sweert gevallen zijn.

23

Hare graven zijn diep in den kuyl; ende sijn volck leyt over-al ront-om begraven: die altemael verslagen ende door ’t sweert gevallen zijn; daer de gantsche Werelt haer voor vreesde.

24

Daer leyt oock Elam met alle sijne hoopen ront-om begraven; die alle verslagen, ende door ’t sweert gevallen zijn, ende neder-gedaelt, als d’onbesnedene, onder d’aerde: daer voor haer oock alle de Werelt vreesde; ende moeten hare schande dragen, met de gene, die in den kuyl neder-dalen.

25

Men heeftse onder de verslagene geleyt, met alle hare hoopen, ende liggen ront-om begraven; ende zijn alle, gelijck de onbesnedene, ende de verslagene van den sweerde: voor die haer oock alle de Werelt vreesen moeste; ende moeten hare schande dragen met de gene, die in den kuyl neder-dalen, ende onder de verslagene blijven.

26

Daer leyt Mesech ende Thubal met alle hare hoopen ront-om begraven; ⁺ die altemael onbesneden, ende met den sweerde verslagen zijn: voor die haer oock de gantsche Werelt vreesen moeste.

+ Ezech. 27,1.

27

Ende alle andere Helden, die onder de onbesnedene gevallen zijn, ende met hare krijgs-wapenen ter Hellen neder-gedaelt, ende hare sweerden onder hare hoofden hebben moeten leggen; ende hare misdaet over hare gebeenten gekomen is; dewelcke doch oock gevreesde Helden waren in de gantsch Werelt: alsoo moeten sy liggen.

28

Soo moet ghy vrylijck oock onder de onbesnedene verplettert worden; ende onder de gene, die met den sweerde verslagen zijn, liggen.

29

Daer leyt Edom met sijne Koningen, ende alle sijne Vorsten, onder de verslagene met den sweerde, ende onder de onbesnedene, mitsgaders andere, die in den kuyl varen, die doch machtigh geweest zijn.

30

Ia alle Vorsten van ’t Noorden moeten daer henen, ende alle Zidoniers, die met de verslagene neder-gedaelt zijn, ende hare schrickelijcke gewelt is te schande geworden: ende moeten liggen onder de onbesnedene, ende onder de gene, die met den sweerde verslagen zijn; ende hare schande dragen, met de gene, die in den kuyl varen.

31

Dese sal Pharao sien, ⁺ ende sich troosten met al sijn volck, die onder hem met den sweerde verslagen zijn, ende met sijn gantsche heyr; spreeckt de Heere HEERE.

+ Ezech. 31,16.

32

Want het sal haer oock eens alle de Werelt voor my vreesen; dat Pharao ende alle sijne menichte sal liggen onder de onbesnedene, ende met den sweerde verslagene; spreeckt de Heere HEERE.