Lutherse Bijbel (1648)

Het xvj. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Prophetie tegen de Moabiten. II. Vertroostinge, dat ondertusschen te Ierusalem vrede zijn soude. III Der Moabiten ellende wort wederom verhaelt.

I.1

[DIt is] de last over Moab. ⁺ Des nachts komt de verstooringe over Ar in Moab; sy is daer henen! des nachts komt de verstooringe over Kir in Moab; sy is daer henen!

+ Ierem. 48,1. Ezech. 25,8. Amos 2,1.

2

Sy gaen op-waerts nae Baïth ende Dibon, ⁺ [tot] de altaren, om te weenen; ende te huylen over Nebo ende Medba in Moab: aller hooft is beschoren, aller baert is af-gesneden.

+ Ierem. 48,37. Ezech. 7,18.

3

Op hare wijcken gaen sy [met] sacken om-gegordet: op hare daken ende straten huylen sy altemael; ende gaen daer weenende af.

4

Hesbon ende Eleale schreeuwen, dat men ’t te Iahza hoort: ⁺ Daerom kermen de gewapende in Moab; want het gaet harer zielen qualijck.

+ Ies. 15,5. Ierem. 48.34, 36.

5

Mijn herte schreeuwt tot Moab: hare vluchtige vlieden van de drie-jarige ^a koe, nae Zoar toe: Want sy gaen henen aen nae Luhith, ende weenen: ende op den wegh nae Horonaim toe, verheft sich een jammer-geschrey.

a Koe) Moab heet hy eene drie-jarige koe; daerom, dat het een fijn lant ende rijck volck was: gelijck eene jonge koe vruchtbaer is, ende vele melcks geeft.

6

Want de wateren te Nimrim verdroogen: dat het hoy verdorret: dat het hoy verdorret; ende het gras verwelckt, ende geen groen kruyt [en wast].

7

Want het goet, [dat] sy versamelt; ende het [volck], dat sy toe-gerust hebben, voert men over de wilgen-beke.

8

’t Geschreeuw gaet al-om in de lant-palen Moabs: sy huylen tot Eglaim toe; ende huylen by den born-put Elim.

9

Want de wateren te Dimon zijn vol bloets: daer toe wil ick over Dimon noch meer komen laten; [beyde] over die behouden zijn in Moab des ^b leeuwen, ende over de overgeblevene in den lande.

b Leeuwen) de leeuwen Moabs noemt by de groote Hansen, ende wil seggen, dat beyde de heeren ende de onderdanen, die daer over-blijven, noch meer ongelucks souden hebben.

1

^* [Lieve] schicket, ghy lants-heeren, lammeren van ^c Sela af uyt de woestijne, tot den bergh der dochter Zion.

* xvj. Cap. Ebr.

c Sela) dat is, schicket Offerhanden nae Ierusalem, oft het wilde helpen: ja achterwaerts! hy bespotse alsoo.

2

Maer gelijck een vogel daer henen vliegt, die [uyt] het nest gedreven wort; soo sullen zijn de dochteren Moabs, wanneer sy voor Arnon over-trecken:

3

Versamelt raet; houdt gerichte; maeckt u schaduwe op den middagh, als een nacht: verbergt de verjaegde, [ende] en meldet de vluchtige niet.

4

Laet mijne verjaegde by u herbergen: [lieve] Moab, weest ghy hen een bescherminge voor den verstoorder; soo sal de drijver een eynde hebben, de versteerder op-houden, ende de onder-treder af-laten in den lande.

II.5

☜MAer daer sal een stoel bereydt worden uyt genade; dat daer een op sitte in der waerheyt, in de hutte Davids, ende richte ende trachte nae recht, ende bevordere gerechtigheyt☞.

III.6

[MAer] wy hooren van den hoogmoet Moabs, ⁺ [dat] die vry groot [is]; [dat] oock haren hoogmoet, hoovaerdye ende toorn grooter is, dan hare macht.

+ Ierem. 48,29.

7

Daerom sal d’een Moabite over den anderen huylen; ⁺ altemael sullen sy huylen: over de grond-vesten der stadt Kir-Hareseth sullen de verminckte suchten.

+ Ier. 48,20.

8

Want Hesbon is een woest velt geworden; de wijn-stock te Sibma is verdorven; de heeren onder de Heydenen hebben hare edele wijn-rancken verplettert, ende zijn gekomen tot Iaëser toe, ende trecken al-om in de woestijne: ⁺ hare scheuten zijn verstroyet, ende over de Zee gevoert.

+ Ierem. 48,32.

9

Daerom weene ick om Iaëser, [ende om] den wijn-stock te Sibma; [ende] ick vergiete vele tranen om Hesbon ende Eleale: want het is een ^d gesangh in uwen somer, ende in uwen oogst, gevallen;

d Gesang) het geschreeuw der vyanden in plaetse uwes vrolijcken gesangs.

10

Dat vreuchde ende blijdschap in ’t velt op-houdt; ende in de wijn-bergen en juycht [noch] en roeptmen niet; men en perst geenen wijn uyt in de wijn-perssen: Ick hebbe des gesangs een eynde gemaeckt.

11

Daerom rommelt mijn herte over Moab, als een harpe; ende mijn inwendige over Kir-Hares.

12

Als-dan sal ’t openbaer worden,

[fol. 6v]

[hoe] dat Moab ^e moede is by de altaren; ende [hoe] hy tot sijne Kercke gegaen zy om te bidden, ende doch niets uyt-gericht en hebbe.

e Moede) Dat hy hem seer bemoeyt heeft sonder eenige nuttigheyt.

13

Dit is het woort, dat de HEERE doe ter tijt tegen Moab gesproken heeft.

14

Maer nu spreekt de HEERE, seggende: Binnen drie jaren (als eenes dagh-looners jaren zijn) sal de heerlijckheyt Moabs vermindert worden, in al die groote menigte; datter geheel weynigh sal over-blijven, ende niet vele.