Lutherse Bijbel (1648)

De cxlviij. Psalm.

Heeft twee deelen: I. Een algemeyne vermaninge tot Godts lof. II. Sonderlinge vermaninge aen de creaturen, insonderheyt de Menschen.

Hallelu-ja.

I.1

LOvet ghy Hemelen den HEERE: ⁺ lovet Hem in de hooghte.

+ Luc. 2,14.

II.2

LOvet Hem alle sijne Engelen; lovet Hem alle sijne heyr-scharen.

3

Lovet Hem Sonne ende Mane: lovet Hem alle ghy lichtende sterren.

4

Lovet Hem ghy Hemelen over al: ende de wateren, die boven aen den Hemel zijn;

5

Die sullen loven den Naem des HEEREN: want Hy gebiedt, ⁺ so wordt het geschapen.

+ Gen. 1.6, etc. Psal. 33.6, 9.

6

^* Hy onder-houdtse altoos ende eeuwighlijck: ⁺⁺ Hy ordineertse, dat sy niet anders gaen en moeten.

* Psal. 104,5. ende 119,91.

++ Job. 14.5, 13. cap. 26,10. cap. 38,33. Jer. 31,35. cap. 33,25.

7

Lovet den HEERE op aerden; ghy wal-visschen, ende alle diepten:

8

Vyer, hagel, sneeuw ende damp; ⁺ storm-winden, die sijn ^a woort uyt-richten:

+ Sir. 40.33, 34.

a Sijn Woort) wat Hy wil.

9

Bergen, ende alle heuvelen; vruchtbare boomen, ende alle cederen.

10

Dieren, ende alle vee; gewormte, ende vogelen.

11

Ghy Koningen op aerden, ende alle lieden; Vorsten, ende alle Richters op aerden:

12

Iongelingen ende oock jonck-vrouwen; d’ oude met de jonge,

13

Sullen loven den Naem des HEEREN: want sijn Naem alleen is hoogh; ⁺ sijn lof gaet soo wijt als Hemel ende Aerde is.

+ Prov. 12,4. Ies. 18,10.

14

Ende Hy verhoogt den hoorn sijns volcx: ⁺ alle sijne Heyligen sullen loven; de kinderen Israëls, het volck dat Hem dient. Hallelu-ja.

+ Psal. 132,17.