Lutherse Bijbel (1648)

De cxviij. Psalm.

Heeft vier deelen: I. Vermaent Christus selfs tot danckbaerheyt. II. Verhaelt Hy de verlossinge uyt sijn lijden. III. Eene Prophetie van Christi in-rijdinge te Ierusalem. IV. Eene onderlinge vermaninge der geloovigen tot yver ende Godts lof.

I.1

DAncket den HEERE; want Hy is vriendelijck, ende sijne goetheyt [duert] eeuwighlijck.

2

Nu segge Israël: ⁺ Sijne goetheyt [duert] eeuwighlijck.

+ Psal. 22,24.

3

Nu segge het huys Aarons: Sijne goetheyt [duert] eeuwighlijck.

4

Nu seggen die den HEERE vreesen: Sijne goetheyt [duert] eeuwighlijck.

II.5

IN de angst riep ick den HEERE aen; ende de HEERE verhoorde my, ende troostede my.

6

De HEERE is met my, ⁺ daerom en vreese ick my niet: wat konnen my Menschen doen.

+ Psal. 40.2, 3. Rom. 8,32.

7

De HEERE is met my, ⁺ om my te helpen; ende ick wil [mijnen lust] sien aen mijne vyanden.

+ Psal. 56.5, 12. Ies. 50.7, 8, 9. Ebr. 13,6.

8

☜’t Is goet op den HEERE vertrouwen, ⁺ ende sich niet verlaten op Menschen.

+ Psal. 62.9, 10. Ier. 17.5, 9.

9

’t Is goet op den HEERE vertrouwen, ⁺ ende sich niet verlaten op Vorsten☞.

+ Psal. 146,3.

10

Alle Heydenen om-ringen my; maer in den Name des HEEREN wil ickse verhouwen.

11

Sy om-ringen my over al; maer in den Name des HEEREN wil ickse verhouwen.

12

Sy om-ringen my, ⁺ als byen; sy ^a dempen als een vyer in doornen: maer in den Name des HEEREN wil ickse verhouwen.

+ Deut. 1,44.

a Dempen) Sy loopen alle toe, ende blusschen, als of de gantsche Werelt soude verderven van mijne leere: niemant en wil de laetste zijn.

13

Men stoot my, dat ick vallen sal; maer de HEERE helpt my.

14

^* De HEERE is mijne macht, ende mijn Psalm; ende is mijn heyl.

* Exod. 15,2.

15

☜Men singt met vreugde van de over-winninge in de hutten der Rechtveerdigen: de rechter-hant des HEEREN behoudt de over-winninge.

16

De rechter-hant des HEEREN is verhoogt: ⁺ de rechter-hant des HEEREN behoudt de over-winninge.

+ Luc. 1,51.

17

Ick en sal niet sterven, maer leven; ende des HEEREN wercken verkondigen.

18

De HEERE kastijdt my wel; maer Hy en over-geeft my den doot niet☞.

III.19

DOet my de poorten der gerechtigheyt open, dat ick daer in-gae, ende den HEERE dancke.

20

Dat is de poorte des HEEREN; de Rechtveerdige sullen daer in-gaen.

21

Ick dancke u, dat Ghy my verootmoedigt, ende helpt my.

22

☜De Steen, ⁺ dien de bouw-lieden verwierpen, is tot eenen Hoeck-steen geworden.

+ Ies. 8,14. cap. 28,16. Matth. 21,42. Marc. 12.10, 11. Luc. 20.17, 18. Act. 4,11. Rom. 9,33. Eph. 2,20. 1 Petr. 2.4, 7.

23

Dat is van den HEERE geschiedt, ende ’t is een wonder voor onse oogen.

24

Dit is de dagh, dien de HEERE maeckt; laet ons verheugen, ende vrolijck daer-in zijn.

25

O HEERE, helpt! ⁺ ô HEERE, laet ’et wel gelucken!

+ Matth. 21,9. Marc. 11,9. Luc. 19,38. Ioh. 12,13.

26

Gelooft zy die daer komt in den Name des HEEREN☞: wy segenen u, ghy die van den Huyse des HEEREN zijt.

IV.27

DE HEERE is Godt, ⁺ die ons verlicht: verciert het Feest met meyen, tot aen de hoornen des Altaers.

+ 2 Cor. 3,18. cap. 4.4, 6.

28

Ghy zijt mijn Godt; ende ick dancke u: mijn Godt, ick wil u prijsen.

29

Dancket den HEERE; want Hy is vriendelijck, ende sijne goetheyt [duert] eeuwighlijck.