Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdIs eene prophetie van Iuda den verrader, ende de godt-loose Ioden, die Christi woort verwerpen souden, ende dat in vier deelen: I. Een klagte tegen Christi vyanden. II. Een rechtveerdige vloeck tegen deselve. III. Een gebedt om hulpe. IV. Eene belofte van danckbaerheyt. | |
1Een Psalm Davids, voor te singen. | |
2Want sy hebben haren godt-loosen ende valschen mont tegen my open-gedaen, ende spreken tegen my met een valsche tonge. | |
3Ende sy spreken vergiftigh tegen my over-al, Ga naar margenoot+ ende strijden tegen my sonder oorsake. | |
5Sy bewijsen my quaet voor goet, ende haet voor liefde. | |
II.6Ga naar margenoota Sett den godt-loosen over hem, ende de Satan moete staen tot sijne rechter-hant. | |
7Wie hem den-selven leeren laet, diens leven moete godt-loos zijn, Ga naar margenoot+ ende sijn gebedt moete sonde zijn. | |
8Sijner dagen moeten weynigh worden; ☜ende sijn ampt moete een ander ontfangen☞. Ga naar margenoot+ | |
10Sijne kinderen moeten dwalende gaen, ende bedelen; ende soecken, als die verdorven zijn. | |
11De woeckeraer moete uyt-suygen al wat hy heeft; Ga naar margenoot+ ende vreemde moeten sijne goederen rooven. | |
12Ende niemant en moete hem goet doen; ende niemant en ontferme sich over sijne weesen. | |
13Sijne na-komelingen moeten uyt-geroeyt worden; Ga naar margenoot+ haer naem moete in’t ander lidt verdelgt worden. | |
14Sijner vaderen misdaet moete gedacht worden voor den HEERE; Ga naar margenoot+ ende sijner moeder sonde en moete niet uyt-gedelgt worden. | |
15De HEERE en moetese nimmermeer uyt d’ oogen laten; Ga naar margenoot+ ende hare gedachtenisse moete uyt-geroeyt worden op aerden: Ga naar margenoot+ | |
16Daerom, Ga naar margenoot+ dat hy soo geheel geene barmhertigheyt en hadde; maer vervolgde den ellendigen ende armen, ende den bedroefden, dat hy hem doodde. | |
17Ende hy wilde den vloeck hebben, die sal hem oock komen: hy en wilde den segen niet, so sal hy oock verre van hem blijven. | |
18Ende hy trock den vloeck aen, als sijn hemde, ende is in sijn binnenste gegaen, als water, ende als olye in sijne gebeenten. | |
19So worde hy hem als een kleedt, dat hy aen-hebbe; ende als een gordel, daer hy hem altijt mede gorde. | |
20Soo geschiede den genen van den HEERE, die my tegen zijn, ende spreken quaet tegen mijne ziele. | |
III.21MAer Ghy, HEERE Heere, zijt Ghy met my, om uwes Naems wille: want uwe genade is mijn troost; reddet my. | |
22Want ick ben arm ende ellendigh; mijn herte is verslagen in my. | |
23Ick vare daer henen, gelijck eene schaduwe, die verdreven wort: ende worde verjaegt, gelijck de sprinck-hanen. | |
24Mijne knien zijn swack van va- | |
[Folio 252r]
| |
sten; ende mijn vleesch is mager, ende en heeft geen vet. | |
25Ende ick moet haer spot zijn; wanneer sy my sien, so schudden sy haren kop. | |
26Staet my by, HEERE mijn Godt; helpt my nae uwe genade: | |
27Dat sy bevinden, dat dit zy uwe hant; dat Ghy, HEERE, sulcx doet. | |
28Vloecken sy, so segent Ghy; setten sy hen tegen my, so moeten sy te schande worden; maer uwe Knecht moete sich verblijden. | |
29Mijne weder-partijders moeten met smaet aen-getrocken worden, ende met hare schande bekleedt worden, als met eenen rock. | |
IV.30ICk wil den HEERE seer dancken met mijnen mont, Ga naar margenoot+ ende Hem roemen onder vele: | |
31Want Hy staet den armen ter rechter-hant; Ga naar margenoot+ dat Hy hem helpe van de gene, die sijn leven veroordeelen. |
|