Lutherse Bijbel (1648)

De lxxxij. Psalm.

Handelt van de Overheyt, in drie deelen: I. So scheldt Godt de onrechtveerdige Regenten. II. So beveelt Hy hen, dat sy de gerechtigheyt sullen hant-haven, ende dreygt de godt-loosen te straffen. III. Een gebedt om goede Regenten.

Een Psalm Assaphs.

I.1

GOdt staet in de Gemeynte Godts, ⁺ ende is Richter onder de Goden.

+ 2 Paral. 19,6. Rom. 13,1.

2

Hoe lange wilt ghy-lieden onrecht richten, ⁺ ende den persoon der godt-loosen voor-trecken? Sela!

+ Deut. 1.16, 17.

II.3

DOet recht den armen, ⁺ ende den weese: ende helpet den ellendigen ende behoeftigen ten rechte.

+ Iob 29.12, 13. Ies. 1,16. cap. 10.1, 2, 3.

4

Reddet den geringen ende armen, ⁺ ende verlost hem uyt der godt-loosen gewelt.

+ Prov. 24.11, 12. cap. 31,8.

5

Maer sy en laten hen niet geseggen, ende en achten ’t niet; sy gaen altoos henen in de duysternisse: ⁺ daerom moeten alle gront-vesten des lants vallen.

+ Sap. 6,1.

6

☜Ick hebbe wel geseyt: ⁺ Ghy zijt Goden, ende altemael kinderen des Hooghsten:

+ Exod. 22,28. Ioh. 10.34, 35.

7

Maer ghy sult sterven als menschen; ⁺ ende als een Tyran te gronde gaen☞.

+ Psal. 73,19.

III.8

GOdt, maeckt u op, ende richtt het lant: want Ghy zijt een Erf-heere over alle Heydenen.