Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft twee deelen: I. Bidt David tegen de vyanden. II. Troost hy hem selven van wegen de verhooringe. | |
[Folio 239v]
| |
1Eene Onder-wijsinge Davids, voor te singen op snaren-spelen. | |
I.2GOdt, hoort mijn gebedt; ende en verbergt u niet voor mijn smeecken. | |
3Merckt op my, ende verhoort my, hoe ick soo klagelijck tsage ende huyle: | |
4Dat de vyant soo schreyt, Ga naar margenoot+ ende de godt-loose dringt: want sy willen my een quaden treck bewijsen, ende zijn op my heftigh gram. | |
5Mijn herte beangstet hem in mijn lijf: ende des doots vreese is op my gevallen. | |
6Vreese ende bevinge is my aen-gekomen, ende grouwen heeft my over-vallen. | |
7Ick sprack: Och hadde ick vleugelen gelijck de duyven, dat ick vliegen, ende yewers blijven konde! | |
9Ick wilde haesten, dat ick ontliepe voor den storm-wint ende onweder. | |
10Maeckt hare tongen oneens, Heere, ende laetse onder-gaen: want ick sie wrevel ende twist in de stadt. | |
11Sulcx gaet dagh ende nacht al om ende om in hare mueren: Ga naar margenoota moeyte ende arbeyt is daer in. | |
12Schade doen regeert daer-in: liegen ende bedriegen en laet niet van hare strate. | |
13Wanneer my doch mijn vyant schendde, so wilde ick ’t lijden; ende wanneer my mijn hater over-pochte, so wilde ick my voor hem verbergen. | |
14Maer ghy zijt mijn geselle, mijn pleger, ende mijn verwante. | |
15Wy die vriendelijck t’ samen waren tusschen ons: wy wandelden in den Huyse Godts met hoopen. | |
16De doot verrasschese, Ga naar margenoot+ende sy moeten levendigh in de Helle varen: want enckel boosheyt is onder haren hoop. | |
II.17MAer ick wil tot Godt roepen; ende de HEERE sal my helpen. | |
18’s Avonts, ’s morgens ende ’s middaegs wil ick klagen ende huylen; so sal Hy mijne stemme hooren. | |
19Hy verlost mijne ziele van de gene die aen my willen; ende beschickt haer ruste: want harer is veel tegen my. | |
20Godt sal hooren, endese verootmoedigen, die altijt blijft, Sela! want sy en worden niet anders, ende en vreesen Godt niet. | |
21Want sy leggen hare handen aen sijne vreedsame; ende ontheyligen sijn verbont. | |
22Haer mont is gladder dan boter, ende hebben doch krijgh in den sin; hare woorden zijn sachter dan olye, Ga naar margenoot+ ende zijn doch bloote sweerden. | |
23☜Werpt uwe bekommernisse op den HEERE; Ga naar margenoot+ Die sal u versorgen, ende en sal den Rechtveerdigen niet eeuwighlijck in onruste laten☞. | |
24Maer Godt, Ghy sultse onder--waerts stooten in den diepen kuyl; de bloet-gierige ende valsche en sullen haer Ga naar margenootb leven niet ter helfte brengen: maer ick hope op u. |
|