Lutherse Bijbel (1648)

De xxxj. Psalm.

Een Gebedt Christi in sijn lijden, in vier deelen: I. Bidt Hy om verlossinge uyt sijn lijden. II. Klaegt Hy over de vyanden. III. Danckt Hy Godt. IV. Vermaent Hy de Kercke, om diergelijcken te doen.

1

Een Psalm Davids, voor te singen.

I.2

HEERE, op u betrouwe ick, ⁺ en laet my nimmermeer te schande worden; reddet my door uwe gerechtigheyt.

+ Psal. 16,1. ende 71,1.

3

Neygt uwe ooren tot my, haestelijck helpt my: zijt my eene stercke Steen-rotse, ende eene Borcht, dat Ghy my helpt.

4

Want Ghy zijt mijne Steen-rotse, ende mijne Borcht; ende om uws Naems wille, wilt my doch leyden ende voeren.

5

Wilt my doch uyt het net trecken, dat sy my gestelt hebben; want Ghy zijt mijne Sterckte.

6

☜In uwe handen bevele ick mijnen geest; ⁺ Ghy hebt my verlost, HEERE, Ghy getrouwe Godt☞!

+ Luc. 23,46.

7

Ick hate die daer houden op loose leere; maer ick hope op den HEERE.

8

Ick verheuge my, ⁺ ende ben vrolijck over uwe goedertierenheyt; dat Ghy mijne ellende aen-siet, ende erkent mijne ziele in der noot.

+ Psal. 16,9.

9

Ende en over-geeft my niet in de handen des vyants: ⁺ Ghy stelt mijne voeten op een wijde ruymte.

+ Psal. 40,3.

II.10

HEERE, zijt my genadigh, want my is bange: mijne gedaente is vervallen van treuren, [daer toe] mijne ziele, ende mijn buyck.

11

Want mijn leven heeft af-genomen van droeffenisse, ende mijn tijt van suchten; mijne kracht is vervallen voor mijne misdaet, ⁺ ende mijne beenderen zijn versmacht.

+ Psal. 40,13. ende 69.5, 6.

12

Het gaet my soo qualijck, dat ick ben eene groote versmaetheyt geworden mijnen nae-bueren, ⁺ ende een schouw mijnen verwanten: die my sien op de strate, vlieden voor my.

+ Iob 19,13. Psal. 38,12. Ies. 53.2, 3.

[fol. 234v]

13

Mijner is vergeten in ’t herte, als eenes dooden; ick ben geworden als een gebroken vat.

14

Want vele schelden my qualijck, dat yeder-man hem voor my schuwt; sy raetslagen met malkanderen over my, ende dencken my het leven te nemen.

15

Maer ick, HEERE, hope op u, ende segge: Ghy zijt mijn Godt.

16

Mijn tijt staet in uwe handen; reddet my van de hant mijner vyanden, ende van de gene die my vervolgen.

17

Laet uw’ aengesicht lichten over uwen Knecht; helpt my door uwe goedertierenheyt.

18

HEERE, en laet my niet te schande worden; want ick roep’ u aen: de godt-loose moeten te schande ende gestilt worden in de Helle.

19

Verstommen moeten de valsche monden, die daer spreken tegen den Rechtveerdigen, stijf, hoogh-moedigh ende schimpigh.

20

Hoe groot is uwe goetheyt, ⁺ die Ghy verborgen hebt den genen, die u vreesen! ende vertoontse den genen, die voor de lieden op u betrouwen!

+ Jes. 64,6. 1 Cor. 2,9.

21

Ghy verbergtse heymelijck by u, voor yeder-mans trots; Ghy bedecktse in de hutte, ⁺ voor de twistige tongen.

+ Psal. 27,5.

III.22

GElooft zy de HEERE, dat Hy my eene wonderlijcke goetheyt bewesen heeft, in eene ^a vaste stadt.

a Vaste Stadt heet allerley sekerheyt.

23

Want ick sprack in mijn tsagen; Ick ben van uwe oogen verstooten: dan noch hoordet Ghy de stemme mijns smeeckens, doe ick tot u riep.

IV.24

BEmint den HEERE, alle sijne Heyligen; de Geloovige behoedt de HEERE, ende vergeldt rijckelijck den genen, die hoogh-moet oeffent.

25

Zijt getroost ende onvertsaegt, alle ghy die den HEERE verbeydet.