Lutherse Bijbel (1648)

De xxviij. Psalm.

Heeft drie deelen: I. Bidt David, dat hem Godt voor sonden wille bewaren. II. Danckt hy Godt voor de verhooringe. III. Bidt hy voor de gantsche Kercke.

Een Psalm Davids.

I.1

Als ick tot u roepe, HEERE mijne Rotse, so en swijgt my niet: op dat niet, indien Ghy swijgt, ⁺ ick gelijck worde den genen, die in de helle varen.

+ Psal. 30,4. ende 143,7.

2

Hoort de stemme mijnes smeeckens, wanneer ick tot u schreye; wanneer ick mijne handen op-heffe tot uwen heyligen Choor.

3

En treckt my niet henen onder de godt-loose, ⁺ ende onder de quaet-doenders, die vriendelijck spreken met haren Naesten; ⁺ ende hebben quaet in ’t herte.

+ Psal. 141,4.

+ Psal. 62,5. Ier. 9,8.

4

Geeft hen nae hare daet, ende nae haer boos wesen: geeft hen nae de wercken harer handen; vergeldt hen, wat sy verdient hebben.

5

Want sy en willen niet achten op het doen des HEEREN, ⁺ noch op de wercken sijner handen; daerom sal Hyse af-breken, ende niet bouwen.

+ Ies. 5,12.

II.6

GElooft zy de HEERE; want Hy heeft verhoort de stemme mijnes smeeckens.

7

De HEERE is mijne Sterckte, ende mijn Schilt: op Hem hoop mijn her-

[fol. 234r]

te, ende my is geholpen; ende mijn herte is vrolijck, ende ick wil Hem dancken met mijn liedt.

8

De HEERE is hare Sterckte; Hy is de Sterckte, die sijnen Gesalfden helpt.

III.9

Helpt uw’ volck, ende segent uw’ erve; ende weydtse, ende verhoogtse eeuwighlijck. ⁺

+ Deut. 9,29. Psal. 79,13. ende 80,2. ende 95,7. ende 100,3.