Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vier deelen: I. D’ in-leydinge, waer in Godts macht ende barmhertigheyt geroemt wort. II. De voor-stellinge, waer in David bidt, dat hem Godt in ’t waerachtigh geloove bewaren wille: III. Worden d’ oorsaken van sulcx verhaelt. IV. De Bevestiginge, waerom hem Godt verhooren sal. Een Psalm Davids. | |
I.1DE HEERE is mijn Ga naar margenoot* Licht, ende mijn Heyl; Ga naar margenoot+ voor wien soude ick my vreesen? de HEERE is mijns levens kracht; voor wien soude my grouwelen? | |
2Daerom so de boose, mijne tegen-partijen ende vyanden, aen my willen, om mijn vleesch t’ eten; moeten sy aen-loopen, ende vallen. | |
3Of hem al schoon een heyr tegen my leyde, Ga naar margenoot+ so en vreest hem nochtans mijn herte niet; als hem krijgh tegen my verhefte, so verlate ick my op Hem. | |
II.4☜EEnerley bidde ick van den HEERE, Ga naar margenoot+ dat hadde ick geerne: Dat ick in ’t Huys des HEEREN blijven mochte mijn leven-lanck, om t’ aenschouwen de schoone Godts--diensten des HEEREN, ende sijnen Tempel te besoecken☞. | |
III.5WAnt Hy bedeckt my in sijne hutte ter booser tijt; Hy verbergt my heymelijck in sijne tente, ende verhoogt my op eene steen-rotse. | |
6Ende sal nu verhoogen mijn hooft over mijne vyanden, die ront-om my zijn: so wil ick in sijne hutte lof offeren; ick wil singen ende lof-seggen den HEERE. | |
IV.7HEERE, hoort mijne stemme, als ick roepe; zijt my genadigh, ende verhoort my. | |
8☜Mijn herte houdt u voor uw’ woort: Ga naar margenoot+ Ghy-lieden sult mijn aengesichte soecken; daerom soecke ick oock, HEERE, uw’ aengesicht☞. | |
9En verbergt uw’ aengesichte niet voor my, ende en verstoot niet in den toorn uwen Knecht; want Ghy zijt mijne hulpe: en verlaet my niet, ende en treckt de hant niet van my af, Godt mijn heyl! | |
10Want mijn vader ende mijne moeder verlaten my; maer de HEERE neemt my op. | |
11HEERE, Ga naar margenoot+ wijst my uwen wegh, ende leydt my op de rechte bane, om mijner vyanden wille. | |
12En geeft my niet in den wille mijner vyanden: want valsche getuygen staen tegen my, ende doen my onrecht sonder schroominge. | |
13Maer ick geloove doch, dat ick sien sal het goede des HEEREN, in ’t lant der Ga naar margenoota levendigen. | |
|