Lutherse Bijbel (1648)

De xviij. Psalm.

Heeft vier deelen: I. Godts eeren-titelen ende namen. II. Davids voor-nemen om Godt te loven. III. Worden verhaelt Godts wel-daden aen David bewesen. IV. ’t Besluyt.

1

Een Psalm voor te singen, Davids, des HEEREN knechts; ⁺ dewelke heeft den HEERE de woorden deses Lieds gesproken, ter tijt, doe hem de HEERE geredt hadde van de hant sijner vyanden, ende van de hant Sauls, ende sprack:

+ 2 Sam. 22,1, etc

I.2

HErtelijck lief hebb’ ick u, HEERE, mijne Sterckte:

3

HEERE, ⁺ mijne Steen-rotse, mijn Borcht, mijn Verlosser, mijn Godt, mijne Rotse, op welcken ick betrouwe: mijn Schilt, ende Hoorn mijns heyls, ende mijne Beschuttinge.

+ Psal. 144,2.

II.4

ICk wil den HEERE loven ende aen-roepen; so worde ick van mijne vyanden verlost.

III.5

Want des doots banden om-vingen my, ende de beken Belials verschrickten my.

6

Der Hellen banden om-vingen my, ⁺ ende des doots stricken over-weldigden my.

+ Psal. 116,3.

7

Wanneer my bangh is, so roepe ick den HEERE aen, ende schreye tot mijnen Godt; soo verhoort Hy mijne stemme van sijnen Tempel, ende mijn geschrey komt voor Hem tot sijne ooren.

8

De Aerde beefde, ende wiert be-weegt, ende de grond-vesten der bergen beroerden sich ende beefden, doe Hy toornigh was.

9

Damp ginck op van sijner neuse; ende verteerende vyer van sijnen monde, dat het daer van blixemde.

10

Hy neygde den Hemel, ende daelde neder: ende donckerheyt was onder sijne voeten.

11

Ende Hy voer op den Cherub, ende vloogh daer henen; Hy sweefde op de vleugelen des wints.

12

Sijne tente ront-om Hem was duysternisse; ⁺ ende swarte dicke wolcken, daer in Hy verborgen was.

+ Iob. 36,29. Ies. 30,3.

13

Van den glants voor Hem deelden hen de wolcken, met hagel ende blixem.

14

Ende de HEERE donderde in den Hemel; ende de hooghste liet sijnen donder uyt met hagel ende blixem.

15

Hy schoot sijne stralen, ende verstroydese; Hy liet seer blixemen, ende verschricktese.

16

Doe sagh men water-geuten; ende des aerd-bodems gront wiert ontdeckt, HEERE, van uw’ schelden, van den adem ende snuyven uwer neuse.

17

Hy schickte uyt van de hooghte, ende haelde my; ende trock my uyt groote wateren.

18

Hy verloste my van mijne stercke vyanden; van mijne haters, die my te machtigh waren:

19

Die my over-weldigden ter tijt mijns ongevals; ende de HEERE wiert mijn toe-verlaet.

20

Ende Hy voerde my uyt in de ruymte, Hy ruckte my uyt; want Hy hadde lust tot my.

21

De HEERE doet wel aen my, ⁺ nae mijne ^a gerechtigheyt; Hy vergeldt my nae de reynigheyt mijner handen.

+ Psal. 4,2. ende 26,1, etc.

a Non personalis, sed realis, id est, Ick en hebbe niets uyt wrevel-moedigheyt begonnen, maer ben by Godts Woort gebleven; hebbe daer over geleden, wat ick lijden soude.

22

Want ick houde de ^b wegen des HEEREN, ende en ben niet godt-loos tegen mijnen Godt.

b Haec est illa justitia, de qua hic loquitur.

23

Want alle sijne rechten hebb’ ick voor oogen, ende sijne geboden en werp’ ick niet van my.

24

Maer ich ben op-recht voor Hem, ende wachte my voor sonden.

25

Daerom vergeldt my de HEERE nae mijne gerechtigheyt, nae de reynigheyt mijner handen voor sijne oogen.

26

☜Bij de heyligen zijt Ghy heyligh, ende by de vroomen zijt Ghy vroom:

27

Ende by de reynen zijt Ghy reyn, ende by de verkeerden zijt Ghy verkeert☞.

28

Want Ghy helpt het ellendige volck; ⁺ ende de hooge oogen vernedert Ghy.

+ Luc. 1.51, 52.

29

Want Ghy verlicht mijne lampe; de HEERE mijn Godt maeckt mijne duysternisse licht.

30

Want met u kan ick krijgs-volck verslaen, ende met mijnen Godt over de mueren springen.

31

Godts wegen zijn vol-maeckt; ⁺ de redenen des HEEREN zijn door-lou-

+ Psal. 12,7. Prov. 30,5.

[fol. 232r]

tert; Hy is een Schilt allen die Hem betrouwen.

32

Want waer is een Godt, behalven de HEERE? ofte eene rotse, behal-ven onse Godt?

33

Godt rustet my toe met kracht, ende maeckt mijne wegen vol-komen.

34

Hij maeckt mijne voeten gelijck den herten, ⁺ ende stelt my op mijne hooghten.

+ Hab. 4,19.

35

Hy leert mijne handen strijden, ⁺ ende leert mijne armen eenen stalen boge spannen.

+ Psal. 144,1.

36

Ende Ghy geeft my den schilt uws heyls, ende uwe rechter-hant sterckt my; ⁺ ende wanneer Ghy my verootmoedigt, so maeckt Ghy my groot.

+ Psal. 71.20, 21

37

Ghy maeckt onder my ruymte te gaen, dat mijne enckelen niet en glijden.

38

Ick wil mijne vyanden nae-jagen, endese grijpen; ende niet om-keeren, tot dat ickse om-gebracht hebbe.

39

Ick wilse verslaen, ende sy en sullen my niet weder-staen; ⁺ sy moeten onder myne voeten vallen.

+ Psal. 27,2.

40

Ghy kont my toe-rusten met sterckte ten strijde; Ghy kont onder my werpen, die hen tegen my setten.

41

Ghy geeft my mijne vyanden in de vlucht, dat ick mijne haters verstoore.

42

Sy roepen, maer daer is geen helper; tot den HEERE, maer Hy en antwoordt hen niet.

43

Ick wilse in stucken stooten, als stof voor den wint; ick wilse wegh-ruymen, als slijck op de strate.

44

Ghy helpt my van den twistigen volcke, ⁺ ende maeckt my een Hooft onder de Heydenen; ⁺ een volck dat ick niet en kende, dient my.

+ 2 Sam. 15. ende 20 capp.

+ 2 Sam. 8. cap. Psal. 60,10.

45

Het hoort nae my met gehoorsame ooren; ja den vreemden kinderen heeft ’et tegen my gemist.

46

De vreemde kinderen versmachten, ende spartelen in hare banden.

47

De HEERE leeft, ende gelooft zy mijne Rotse; ende de Godt mijns heyls moet verheven worden:

48

De Godt, die my wrake geeft, ende dwingt de volckeren onder my:

49

Die my redt van mijne vyanden, ende verhoogt my uyt de gene die hen tegen my setten; Ghy helpt my van de wrevel-moedige.

IV.50

DAerom wil ick u dancken, ⁺ HEERE, onder de Heydenen, ende uwen Name lof-singen:

+ Rom. 15,9.

51

Die sijnen Koninck groot heyl bewijst; ende wel doet sijnen Gesalfden, David, ende sijnen zade eeuwighlijck.