Lutherse Bijbel (1648)

De xij. Psalm.

Heeft drie deelen: I. David bidt om reddinge. II. Troost hy sich van wegen de verhooringe. III. Verhaelt wederom sijn gebedt.

1

Een Psalm Davids, voor te singen op acht snaren.

I.2

HElpt HEERE, ⁺ de Heyligen hebben af-genomen; ende der Geloovigen is weynigh onder de Menschen-kinderen.

+ Ies. 57,1. Mich. 7,2.

3

D’ een spreeckt met den anderen onnutte dingen, ende vleyen; ende leeren uyt een oneenigh herte.

4

De HEERE wille doch uyt-roeyen alle huychelye, ende de tonge die daer groots spreeckt:

5

Die daer seggen: ⁺ Onse tonge sal d’ over-hant hebben, ons betaemt te spreken; wie is onse Heere?

+ Psal. 73.8, 9.

II.6

DEwijle dan de ellendige verstoort worden, ende de armen suchten; so wil Ick op, seyt de HEERE: Ick wil eene hulpe beschicken, dat men vry-moedigh leeren sal.

7

De reden des HEEREN is louter, ⁺ gelijck door-loutert silver in eenen aerden smelt-kroes; beproeft seven-mael.

+ 2 Sam. 22,31. Psal. 18,31. ende 119,140. Prov. 30,5.

III.8

GHy HEERE, wiltse doch bewaren; ende ons behoeden voor dit geslachte eeuwighlijck.

9

Want het wort over-al vol godt-loosen, waer sulcke loose lieden onder de Menschen heerschen.

[fol. 231r]