Lutherse Bijbel (1648)

De x. Psalm.

Heeft twee deelen: I. David klaegt over Sauls tyrannye. II. Bidt om hulpe, ende troost hem selven.

I.1

HEERE, waerom treedt Ghy soo verre? verbergt u ter tijt der noot?

2

Terwijle de godt-loose ^a over-moet bedrijft, moet de ellendige lijden; sy hangen hen aen malkanderen, ende bedencken boose treken.

a Scilicet docendo & nocendo superbit confidenter, quasi re optimê gestâ.

3

Want de godt-loose beroemt hem sijns moet-wils; ende de gierigaert segent sich, ende lastert den HEERE.

4

De godt-loose is soo groots ende toornigh, dat hy nae niemant en vraegt; ⁺ in alle sijne treken en houdt hy Godt voor niets.

+ Psal. 14,1. ende 53,2.

5

^b Hy vaert voort met sijn doen altoos; uwe oordeelen zijn verre van hem; hy handelt trotsigh met alle sijne vyanden.

b Hy vaert) arbeydt ende laet ’et hem suer worden; doch geerne, dat sijn doen bestae ende voort-gae.

6

Hy spreeckt in sijn herte: Ick en sal nimmer-meer onder-liggen; ’t en sal voort ende voort geene noot hebben.

7

Sijn mont is vol vloeckens, ⁺ valsheyts ende bedroghs; sijne tonge richt moeyte ende arbeyt aen.

+ Rom. 3,14.

8

Hy sit ende loert in de hoeven, hy doodt de onschuldige heymelijck; sijne oogen hebben acht op de armen.

9

Hy loert in ’t verborgen, gelijck een leeuw in ’t hol: hy loert, dat hy den ellendigen grijpe; ende grijpt hem, als hy hem in sijn net treckt.

10

Hy verslaet ende druckt neder, ende stoot ter aerden den armen met gewelt.

11

Hy spreeckt in sijn herte: ⁺ Godt heeft het vergeten; Hy heeft sijn aengesichte verborgen, Hy en sal ’t nimmermeer sien.

+ Psal. 94,7.

II.12

STaet op, HEERE Godt, verheft uwe hant; en vergeet der ellendigen niet.

13

Waerom sal de godt-loose Godt lasteren, ende in sijn herte spreken; Ghy en vraegt ’er niet nae?

14

☜Ghy siet het immers; want ghy aen-schouwt de ellende ende den jammer, het staet in uwe handen: de armen bevelen ’t u; Ghy zijt der weesen Helper☞.

15

Verbreeckt den arm des godt-loosen, ⁺ ende soeckt het boose; so en sal men sijn godt-loos wesen niet meer vinden.

+ Psal. 37,36.

16

De HEERE is Koninck altoos ende eeuwighlijck: ⁺ de Heydenen moeten uyt sijnen lande vergaen.

+ Psal. 29,10. ende 145,13. ende 146,9. Jer. 10,10. Thren. 5,19. Dan 4,31. cap. 6,26. 1 Tim. 1,17.

17

Het verlangen der ellendigen hoort Ghy, HEERE: haer herte is gewis, dat uw’ oore daer op merckt.

18

Dat Ghy recht doet den weese ende armen, dat de Mensch niet meer en trotse op aerden.