Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. David bidt om reddinge, ende bewijst sijne onschult. II. Roemt hy, dat Godt sijn gebedt hebbe verhoort, ende de vyanden verdoen sal. III. Belooft hy danckbaerheyt. | |
I.1De onschult Davids, daer-van hy songh den HEERE, van wegen de woorden des Mooren, des Ieminiten. | |
2OP u HEERE betrouwe ick, mijn Godt; helpt my van alle mijne vervolgers, ende reddet my: | |
3Dat sy niet, als leeuwen, mijne ziele grijpen, ende verscheuren, terwijlen daer geen verlosser en is. | |
4HEERE, mijn Godt, hebb’ ick sulcx gedaen, ende isser onrecht in mijne handen: | |
5Hebb’ ick quaet vergolden dien, die vreedsaem met my leefden; ofte die, welcke my sonder oorsake vyant waren, beschadigt: | |
[Folio 230r]
| |
aerden, ende legge mijne eere in ’t stof, Sela! | |
7Staet op, Ga naar margenoot+ HEERE, in uwen toorn; verheft u over de grimmigheyt mijner vyanden, ende helpt my weder in ’t Ampt, dat Ghy my bevolen hebt: | |
8Dat hen de lieden weder tot u vergaderen; ende om der selver wille komt weder om hooge. | |
9De HEERE is Ga naar margenoota Richter over de lieden: richt my, HEERE, nae mijne gerechtigheyt ende vromigheyt. | |
10Laet der godt-loosen boosheyt een eynde worden, ende vordert de Rechtveerdigen: Ga naar margenoot+ ☜want Ghy, rechtveerdige Godt, proeft de herten ende nieren☞. | |
II.11MYn schilt is by Godt, die de vrome herten helpt. | |
12☜Godt is een rechtveerdigh Richter; ende een Godt die dagelijcx dreygt: | |
13En wil men sich niet bekeeren, Ga naar margenoot+ so heeft Hy sijn sweert gewett, ende sijnen boge gespannen, ende mickt: | |
14Ende heeft daer-op geleyt doodelijck geschut; sijne pijlen heeft Hy toe-gericht om te verderven☞. | |
15Siet, Ga naar margenoot+ die heeft wat quaets in den sin, met ongeluck is hy swanger; maer hy sal een feyl baren. | |
16Hy heeft eenen kuyl gegraven ende uyt-gewraght; Ga naar margenoot+ ende is in den kuyl gevallen, dien hy gemaeckt heeft. | |
17Sijn ongeluck sal op sijnen kop komen, ende sijn wrevel op sijnen schedel vallen. | |
III.18ICk dancke den HEERE, om sijner gerechtigheyt wille; ende wil loven den Naem des HEEREN, des Aller-hooghsten. |
|