Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxiiij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Iosie loflijcke regeringe, ende verbeteringe des Tempels. II. Hoe het Wet-boeck zy gevonden ende gelesen geworden. III. De Prophetie van Hulda. IV. De Koninck ende het volck vernieuwen het verbondt met Godt. Siet 2. Reg. 22. ende 23. capp.

I.1

IOsia was acht jaer out, ⁺ doe hy Koninck wiert; ende regeerde een-en-dertigh jaer te Ierusalem.

+ 2 Reg. 22,1.

2

Ende dede dat den HEERE wel behaeghde, ende wandelde in de wegen sijnes vaders Davids, ende en weeck niet af noch ter rechter- noch ter slincker-hant.

3

Want in ’t achtste jaer sijnes Koninck-rijcx, doe hy noch een jongelinck was, begon hy den Godt sijnes vaders Davids te soecken; ende in ’t twaelfste jaer begon hy Iuda ende Ierusalem te reynigen van de hooghten ende hagen, ⁺ ende Afgoden, ende gegotene beelden.

+ 1 Reg. 13,2.

4

Ende liet voor hem af-breken de Altaren Baalim; ⁺ ende de beelden boven daer op, hieuw hy van boven af: ende de hagen, ende Afgoden, ende beelden verbrack hy, ende maecktese tot stof, ende stroydese op de graven der gener, die hen geoffert hadden.

+ 2 Reg. 23,6.

5

Ende verbrandde het gebeente der Priesteren op de Altaren; ende reynigde alsoo Iuda ende Ierusalem.

6

Daer toe in de steden Manasses, Ephraims, Simeons, ende tot Naphthali toe, in hare woestijnen ront-om.

7

Ende doe hy de Altaren ende hagen af-gebroken, ende de Afgoden kleyn vergruyst, ende alle beelden af-gehouwen hadde, in ’t gantsche landt Israëls; so quam hy weder nae Ierusalem.

8

In ’t acht-tienste jaer sijns Koninck-rijcks, ⁺ doe hy het lant ende het Huys gereynigt hadde; sondt hy Saphan den soon Azalia, ende Maëseja den Stadt-voogt, ende Ioah den soon Ioahas den Cancelier, om te beteren het Huys des HEEREN sijnes Godts.

+ 2 Reg. 22,3.

[fol. 199v]

9

Ende sy quamen tot den Hoogen-Priester Hilkia: ende men gaf hen het gelt, dat ten Huyse Godts gebracht was; ’t welck de Leviten, die aen den dorpel de wacht hielden, vergadert hadden, van Manasse, Ephraim, ende van alle overgeblevene in Israël, ende van gantsch Iuda ende Ben-jamin, ende van de gene, die te Ierusalem woonden.

10

Ende sy gaven ’t onder de handen den arbeyders, die bestelt waren aen ’t Huys des HEEREN: ende sy gaven ’t den genen, die daer arbeydden aen ’t Huys des HEEREN, ende waer het vervallen was, dat sy het Huys souden beteren.

11

Die selve gaven ’t voorts den timmer-lieden ende bouw-lieden, ⁺ om gehouwene steenen, ende geschaeft hout te koopen tot de balken aen de huysen, welcke de Koningen van Iuda verdorven hadden.

+ 2 Reg. 22,6.

12

Ende de mannen arbeydden aen ’t werck trouwelijck. Ende over hen waren geordineert Iahath ende Obadja, de Leviten, uyt de kinderen Merari; Sacharja ende Mesullam, uyt de kinderen der Kahathiten, om het werck voort te drijven: ende sy waren alle Leviten, die op snaren-spel [spelen] konden.

13

Maer over de last-dragers ende voort-drijvers tot allerley arbeyt in alle ampten, waren uyt de Leviten de Schrijvers, Ampt-lieden ende Poortiers.

II.14

ENde doe sy het gelt uyt-namen, ⁺ dat ten Huyse des HEEREN in-geleyt was, vondt Hilkia de Priester het Boeck des Wets des HEEREN, door Mose gegeven.

+ 2 Reg. 22,8.

15

Ende Hilkia antwoordde, ende sprack tot Saphan den Schrijver: Ick hebbe het Wet-boeck gevonden in den Huyse des HEEREN. Ende Hilkia gaf dat Boeck Saphan.

16

Maer Saphan bracht het tot den Koninck, ende seyde ’t den Koninck weder, seggende: Al wat onder de handen uwer knechten gegeven is, dat maken sy:

17

Ende sy hebben het gelt te samen gestort, dat in den Huyse des HEEREN gevonden is; ende hebben ’t gegeven den genen die geordineert zijn, ende den arbeyders.

18

Ende Saphan de Schrijver gaf het den Koninck te kennen, seggende: Hilkia de Priester heeft my een Boeck gegeven: ende Saphan las daer in voor den Koninck.

19

Ende doe de Koninck de woorden des Wets hoorde, scheurde hy sijne kleederen.

III.20

ENde de Koninck geboodt Hilkia ende Ahikam den sone Saphans, ⁺ ende Abdon den sone Micha, ende Saphan den Schrijver, ende Asaja den knecht des Konincx, seggende:

+ 2 Reg. 22,12.

21

Gaet henen, vraget den HEERE voor my, ende voor de over-geblevene in Israël, ende voor Iuda, over de woorden des Boecx dat gevonden is: want de grimmigheyt des HEEREN is groot, die over ons ontsteken is; om dat onse vaders niet gehouden en hebben het Woort des HEEREN, dat sy gedaen hadden, gelijck in dit Boeck geschreven staet.

22

Doe ginck Hilkia henen, mitsgaders de andere van den Koninck gesonden, tot de Prophetersse Hulda, den wijve Sallums des soons Takehaths, des soons Hasra, des kleeder-bewaerders, die te Ierusalem woonde in ’t tweede deel; ende spraken sulcx met haer.

23

Ende sy sprack tot hen: Soo spreeckt de HEERE, de Godt Israëls; Segget den man, die u-lieden tot my gesonden heeft,

24

Soo spreeckt de HEERE: Siet, Ick wil ongeluck brengen over dese plaetse, ende de in-woonders; alle de vloecken, die geschreven staen in ’t Boeck, dat men voor den Koninck van Iuda gelesen heeft:

25

Daerom dat sy my verlaten ende anderen Goden geroockt hebben, dat sy my vertoornden met allerley wercken harer handen; ende mijne grimmigheyt sal ontsteken worden over dese plaetse, ende niet uyt-gebluscht worden.

26

Ende tot den Koninck van Iuda, die u-lieden gesonden heeft om den HEERE te vragen, sult ghy alsoo seggen: Soo spreeckt de HEERE, de Godt Israëls, van de woorden die ghy gehoort hebt;

27

Om dat uw’ herte weeck geworden is, ende hebt u verootmoedigt voor Godt, doe ghy sijne woorden hoordet tegen dese plaetse, ende tegen de in-woonders; ende hebt u voor my verootmoedigt, ende uwe kleederen gescheurt, ende voor my geweent; so hebbe Ick u oock verhoort, spreeckt de HEERE.

28

Siet, Ick wil u vergaderen tot uwe vaderen, dat ghy in uw’ graf met vrede vergadert wordt; op dat uwe oogen niet en sien alle dat ongeluck, dat Ick over dese plaetse ende de in-woonders brengen wil. Ende sy seyden ’t den Koninck weder.

IV.29

DOe sondt de Koninck henen, ⁺ ende liet te hoop komen alle Outsten in Iuda ende Ierusalem.

+ 2 Reg. 23,1.

30

Ende de Koninck ginck op in ’t Huys des HEEREN, ende alle mannen van Iuda, ende de in-woonders van Ierusalem; de Priesters, de Leviten, ende al het volck, beyde kleyn ende groot: ende voor hare ooren wierden gelesen alle woorden in ’t Boeck des verbondts, dat in den Huyse des HEEREN gevonden was.

31

Ende de Koninck tradt op sijne plaetse, ende maeckte een verbondt voor den HEERE, dat men den HEERE nae-wandelen soude, om te houden sijne Geboden, getuygenissen ende rechten, van gantscher herten, ende van gantscher ziele; om te doen nae alle woorden des verbondts, die geschreven stonden in dit Boeck.

[fol. 200r]

32

Ende daer stonden alle, die te Ierusalem ende in Ben-jamin voor-handen waren: ende de in-woonders van Ierusalem deden nae het verbondt Godts, des Godts harer vaderen.

33

Ende Iosia dede wegh alle grouwelen uyt alle landen, die der kinderen Israëls waren; ende maeckte, dat alle die in Israël gevonden wierden, den HEERE haren Godt dienden: soo lange als Iosia leefde, en weken sy niet af van den HEERE harer vaderen Godt.