Lutherse Bijbel (1648)

Het xxviij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Ahas afgoderye ende der selver straffe. II. Vermaninge des Propheten Odeds aen de Israëliten, dat sy de gevangene uyt den stamme Iuda souden los laten. III. Vrucht van deselve vermaninge. IV. Ahas vaert in sijne godt-loosheyt voort, ende sterft, etc. Siet 2 Reg. 16.

I.1

AHas was twintigh jaer out, ⁺ doe hy Koninck wiert, ende regeerde ses-tien jaer te Ierusalem: ende en dede niet dat den HEERE wel behaegde, gelijck sijn vader David;

+ 2 Reg. 16,2.

2

Maer wandelde in de wegen der Koningen Israëls: daer toe maeckte hy gegotene beelden Baalim:

3

Ende roockte in ’t dal der kinderen Hinnoms, ⁺ ende verbrandde sijne sonen met vyer, nae de grouwelen der Heydenen, die de HEERE voor de kinderen Israëls verdreven hadde.

+ Deut. 18,10. 2 Reg. 21,5. Jer. 7,30. cap. 19,5.

4

Ende offerde ende roockte op de hooghten, ende op de heuvelen, ende onder alle groene boomen.

5

Daerom gaf hem de HEERE sijn Godt in de hant des Konincx van Syrien, ⁺ dat sy hem sloegen, ende eenen grooten hoop van de sijne gevanckelijck wegh-voerden, ende nae Damascus brachten: oock wiert hy gegeven onder de hant des Konincx Israëls, so dat hy eenen grooten slagh aen hem dede.

+ Jes. 7,1.

6

Want Pekah, de soon Remalja, sloegh in Iuda hondert ende twintigh duysent, op eenen dagh, die alle dappere lieden waren; daerom dat sy den HEERE harer vaderen Godt verlieten.

7

Ende Sichri, een geweldigh man in Ephraim, doodde Maëseja den soon des Konincx, ende Asrikam den Huys-vorst, ende Elkana den naesten nae den Koninck.

8

Ende de kinderen Israëls voerden gevanckelijck wegh van hare broederen twee hondert duysent wijven, sonen ende dochteren; ende namen daer toe grooten roof van hen, ende brachten den roof te Samaria.

II.9

ALdaer nu was een Propheet des HEEREN, die hiet Oded, die ginck uyt, den heyr te gemoete, dat te Samaria quam, ende sprack tot hen: Siet, dewijle dat de HEERE uwer vaderen Godt over Iuda toornigh is, so heeft Hyse in uwe handen gegeven; maer ghy hebtse gedoodet soo grouwelijck, dat het in den Hemel reyckt.

10

Nu dencket ghy de kinderen Iu-da, ende Ierusalem u te onder-werpen tot knechten ende dienst-maegden: en is dat dan geene schult by u tegen den HEERE uwen Godt?

11

So hooret nu nae my, ende brenget de gevangene weder henen, die ghy hebt wegh-gevoeret van uwe broederen: want des HEEREN toorn is over u vergrimt.

III.12

DOe maeckten sich op sommige onder de voor-naemste der kinderen Ephraims, Asarja de soon Iohanans, Berechja de soon Mesillemoths, Iehiskia de soon Sallums, ende Amasa de soon Hadlai, tegen de gene, die uyt het heyr quamen;

13

Ende spraken tot hen, Ghy en sult die gevangene hier niet in-brengen: want ghy dencket slechts schult voor den HEERE over ons, op dat ghy onser sonden ende schult dies te meer soudet maken: want der schult is [alreede te voren] te veel, ende de toorn over Israël vergrimt.

14

Doe lieten de geharnaschte de gevangene, ende den roof, voor de Oversten ende voor de gantsche Gemeynte.

15

Doe stonden de mannen op, die nu met namen genoemt zijn, ende namen de gevangene, ende alle die naeckt onder hen waren, trocken sy aen van ’t geroofde, ende kleeddense, ende trocken hen schoenen aen, ende gaven hen t’ eten ende te drincken, ende salfdense, ende voerdense op eselen, alle die swack waren, ende brachtense nae Iericho ter Palm-stadt, ⁺ by hare broederen; ende quamen weder nae Samaria.

+ Deut. 34,4.

IV.16

TEr selver tijt sondt de Koninck Ahas tot de Koningen van Assur, ⁺ dat sy hem helpen souden.

+ 2 Reg. 16,7.

17

Ende de Edomiten quamen wederom, ende sloegen Iuda, ende voerden sommige wegh.

18

Oock daelden de Philisteën neder in de steden, in de landouwe, ende tegen ’t Zuyden van Iuda; ende wonnen Beth-semes, Ajalon, Gederoth ende Socho, met hare dochteren, ende Thimna met hare dochteren, ende Gimso met hare dochteren, ende woonden daer in.

19

Want de HEERE verootmoedigde Iuda om Ahas des Konincx ^a Iuda wille: daerom dat hy Iuda ^b bloot maeckte, ende vergreep sich aen den HEERE.

a Alii. Israëls.

b Bloot) Dese blootheyt was, dat het volck onder Godt nae sijn Woort niet en leefde: maer vry nae sijn eygen goet-duncken in den Godts-dienst: gelijck Exod. 32,25. Aaron het volck ontblootte.

20

Ende daer quam tegen hem Tiglath Pilnesser de Koninck van Assur, die belegerde hem; doch hy en was hem niet machtigh genoegh.

91

Want Ahas deelde het Huys des HEEREN, ende het huys des Konincx, ende der Oversten, dat hy den Koninck van Assur gaf: maer ’t en holp hem niets.

22

Daer toe in sijne noot maeckte de Koninck Ahas des vergrijpens aen den HEERE noch meer:

23

Ende offerde den Goden van Damascus, ⁺ die hem geslagen hadden, ende sprack: De Goden der Koningen van

+ 2 Reg. 16,10.

[fol. 196v]

Syrien helpen hen; daerom wil ick hen offeren, dat sy my oock helpen; daer doch deselve hem ende den gantschen Israël een val waren.

24

Ende Ahas bracht te hoop de vaten des Huyses Godts, ende vergaderde de vaten in den Huyse Godts, ende sloot de deuren aen ’t Huys des HEEREN toe; ende maeckte hem Altaren in alle hoecken te Ierusalem.

25

Ende in de steden Iuda hier ende daer maeckte hy hooghten om te roocken anderen Goden: ende verweckte den HEERE sijner vaderen Godt tot gramschap.

26

Wat nu meer van hem te seggen is, ⁺ ende alle sijne wegen, beyde de eerste ende laetste, siet, dat is geschreven in ’t Boeck der Koningen van Iuda ende Israël.

+ 2 Reg. 16,19.

27

Ende Ahas ontsliep met sijne vaderen, ende sy begroeven hem in de stadt te Ierusalem; maer sy en brachten hem niet onder de graven der Koningen Israëls: ende sijn soon Iehiskia wiert Koninck in sijne stede.