Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Geslacht-register der kinderen Simeons, ende hare wooningen. II. Vorsten uyt desen stamme. III. Namen sekere weyde landen in, ende slaen de Amalekiten. (Alhier is te mercken, dat dit V cap. in ’t Ebr. noch tot het IV behoort; waer door daer nae, achtervolgens D. M. L. over-settinge, een Capittel meer dan in ’t Ebr. wort bevonden.)

I.24

DE kinderen Simeons waren, ⁺ Nemuël, Iamin, Iarib, Serah, Saul.

+ Gen. 46,10.

25

Diens soon was Sallum, diens soon was Mibsam, diens soon was Misma.

26

Maer de kinderen Misma waren Hamuël, diens soon was Zachur, diens soon was Simei.

27

Maer Simei hadde sestien sonen, ende ses dochteren; ende sijne broeders en hadden niet vele kinderen: maer alle haer maegschap en vermeerderden sich niet, als de kinderen Iuda.

28

Maer sy woonden te Ber-seba, ⁺ Molada, Hazar-Sual.

+ Jos. 19,2.

29

Bilha, Ezem, Tholad.

30

Bethuël, Harma, Ziklag.

31

Beth-Marchaboth, Hazar-susim, Beth-birei, Saaraim. Dit waren hare steden, tot op den Koninck David.

32

Daer toe hare dorpen by Etham, Ain, Rimmon, Thochen ende Asan; die vijf steden.

33

Ende alle dorpen, die ront-om dese steden waren, tot Baal toe; dat is hare wooninge, ende hare geslacht-rekeninge onder hen.

II.34

ENde Mesobab, Iamlech, Iosa de soon Amazja.

35

Ioël, Iehu de soon Iosibja, des soons Seraja, des soons Asiël.

36

Eljoënai, Iaëcoba, Iesohaja, Asaja, Adiël, Ismeël ende Benaja.

37

Sisa de soon Siphei, des soons Alon, des soons Iedaja, des soons Simri, des soons Semaja.

38

Dese wierden vermaerde Vorsten in hare geslachten des huyses harer vaderen, ende deelden sich nae de menigte.

III.39

ENde sy trocken henen, dat sy te Gebor quamen, tot tegen ’t Oosten des dals; dat sy weyde sochten voor hare schapen.

40

Ende vonden vette ende goede weyde, ende een lant wijt van ruymte, stille ende rijck: want te voren woonden aldaer die van Ham.

41

Ende die nu met namen beschreven zijn, quamen ter tijt Hiskia des Konincx van Iuda, ende sloegen der gener hutten ende wooningen, die aldaer gevonden wierden; ende verbanddense, tot op desen dagh: ende woonden in hare plaetse; want aldaer was weyde voor de schapen.

42

Oock gingen uyt hen, uyt de kinderen Simeons, vijf-hondert mannen tot het geberghte Seïr, met hare Oversten Platja, Nearja, Rephaja ende Usiël, de kinderen Ieseï.

43

Ende slogen de overige ontkomene der Amalekiten, ende woonden aldaer, tot op desen dagh.