Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Quade regeeringe ende straffe van Ioahas, II. Die door sijn gebedt vrede verkregen heeft. III. Quade regeeringe ende doot van sijnen sone Ioas. IV. Elisa op sijn doot-bedde liggende, verkondigt den Ioas sijne victorie tegen de Syriers. V. Door ’t aen-raken van Elise doode beenderen wort een doode levendigh.

I.1

IN ’t drie-en-twintighste jaer Ioas, des soons van Ahasia den Koninck van Iuda, wiert Ioahas de soon Iehu Koninck over Israël te Samaria, seventien jaer.

2

Ende dede dat den HEERE mishaege, ende wandelde nae de sonden Ierobeams, des soons Nebats, die Israël sondigen dede; ⁺ ende en liet daer van niet af.

+ 1 Reg. 12.28, 30.

3

Ende des HEEREN toorn vergrimde over Israël, ende gafse onder de hant Hasaëls, des Konincx van Syrien, ⁺ ende Ben-Hadads des soons Hasaëls, haer leven lanck.

+ 1 Reg. 19,15. 2 Reg. 8,12.

II.4

MAer Ioahas badt des HEEREN aen-gesicht; ende de HEERE verhoorde hem: want Hy sagh den jammer Israëls aen, hoese de Koninck van Syrien drengde.

5

Ende de HEERE gaf Israël eenen Heylant, diese uyt het gewelt der Syriers voerde; so dat de kinderen Israëls in hare hutten wonden, als te voren.

6

Doch en lieten sy niet af van de sonden des huyses Ierobeams, die Israël dede sondigen; maer wandelden daer in. Oock bleef de hage te Samaria staen:

7

Want van den volcke Ioahas en was niet meer over-gebleven, dan vijftigh ruyters, tien wagens, ende tien duysent voet-volcx: want de Koninck van Syrien haddese om-gebracht, ende haddese gemaeckt als dorsch-stof.

8

Wat nu meer van Ioahas te seggen is, ende al wat hy gedaen heeft, ende sijne macht; siet, dat is geschreven in de Chronijke der Koningen Israëls.

9

Ende Ioahas ontsliep met sijne vaderen, ende men begroef hem te Samaria: ende sijn soon Ioas wiert Koninck in sijne plaetse.

III.10

IN ’t seven-en-dertighste jaer Ioas des Konincx van Iuda, wiert Ioas de soon Ioahas Koninck over Israël te Samaria, sestien jaer.

11

Ende dede dat den HEERE mishaegde, ende en liet niet af van alle sonden Ierobeams, des soons Nebats, die Israël sondigen dede; maer wandelde daer in.

12

Wat nu meer van Ioas te seggen is, ⁺ ende wat hy gedaen heeft, ende sijne macht, hoe hy met Amazia den Koninck van Iuda gestreden heeft; siet, dat is geschreven in de Chronijke der Koningen Israëls.

+ 2 Paral. 25,17.

13

Ende Ioas ontsliep met sijne vaderen, ende Ierobeam sat op sijnen stoel: maer Ioas wiert begraven te Samaria by de Koningen Israëls.

IV.14

ELisa nu wiert kranck, waer van hy oock sterf; ende Ioas de Koninck Israëls quam tot hem af, ende weende voor hem, ende sprack: Mijn vader, mijn vader, wagen Israëls, ⁺ ende sijne ruyteren!

+ 2 Reg. 2,12.

15

Maer Elisa sprack tot hem: Neemt den boge ende de pijlen. Ende doe hy den boge ende de pijlen nam;

16

Sprack hy tot den Koninck Israëls: Spant met uwe hant den boge. Ende hy spande met sijne hant: ende Elisa leyde sijne hant op des Konincx hant;

17

Ende sprack: Doet het venster op tegen ’t Oosten. Ende hy dede ’t op. Ende Elisa sprack: Schiet. Ende hy schoot. Maer hy sprack: Een pijl des heyls van den HEERE, een pijl des heyls tegen de Syriers; ende ghy sult de Syriers slaen te Aphek, ⁺ tot dat sy te niete worden.

+ 1 Reg. 20,30.

18

Ende hy sprack: Neemt de pijlen. Ende doe hyse nam, sprack hy tot den Koninck Israëls: Slaet de aerde. Ende hy sloegh drie-mael, ende stont stille.

19

Doe wiert de Man Godts toornigh op hem, ende sprack: Hadt ghy vijf ofte ses-mael geslagen, so soudt ghy de Syriers geslagen hebben, tot dat sy te niete geworden waren; maer nu sult ghyse drie-mael slaen.

V.20

DOe nu Elisa gestorven was, ende men hem begraven hadde; vielen de krijgs-lieden der Moabiten in ’t lant, in ’t selve jaer.

21

Ende het gebeurde, dat sy eenen man begroeven; doe sy nu de krijgs-lieden sagen, wierpen sy den man in ’t graf van Elisa: ende doe hy daer in quam, ende het gebeente van Elisa aen-roerde, ⁺ wiert hy levendigh, ende tradt op sijne voeten.

+ Sir. 48,14.

22

Alsoo dwongh nu Hasael de Koninck van Syrien Israël, soo lange als Ioahas leefde.

[fol. 165v]

23

Maer de HEERE dede hen genade, ende ontfermde sich harer, ende wendde sich tot hen, om sijns verbondts wille, met Abraham, Isaac ende Iacob; ende en wildese niet verderven: verwierpse oock niet van sijn aengesichte, tot op dese uyre.

24

Ende Hasaël de Koninck van Syrien sterf; ende sijn soon Ben-Hadad wiert Koninck in sijne plaetse.

25

Ioas nu keerde om, ende nam de steden uyt de hant Ben-Hadads, des soons Hasaëls, die hy uyt de hant sijnes vaders Ioahas genomen hadde met strijt: Ioas sloegh hem drie-mael, ende bracht de steden Israëls weder.