Lutherse Bijbel (1648)

Het xj. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Salomons wijven ende by-wijven, die hem tot afgoderye verleyden. II. Godt verweckt tot Salomons straffe sekere tegen-partijders, als Hadad, Reson, ende III. Ierobeam: waer by de gelegentheyt van sijnen af-val verhaelt wort. IV. Salomons doot, ende nae-saet Rehabeam.

I.1

MAer de Koninck Salomo beminde veele uyt-landsche wijven, ⁺ de dochter Pharao, ende Moabitische, Ammonitische, Edomitische, Zidonitische ende Hethitische:

+ Deut.17,17.

2

Van sulcke volckeren, daer van de HEERE geseyt hadde den kinderen Israëls: ⁺ En gaet niet tot hen, ende en laetse niet tot u komen; sy sullen gewisselijck uwe herten nae hare Goden neygen. Aen desen hingh Salomo met liefde.

+ Exod. 34,16. Deut. 7,3.

3

Ende hy hadde seven hondert wijven tot vrouwen, ende drie-hondert by-wijven: ende sijne wijven neygden sijn herte.

4

Ende als hy nu out was, neygden sijne wijven sijn herte nae vreemde Goden; ⁺ so dat sijn herte niet gantsch en was met den HEERE sijnen Godt, gelijck het herte sijnes vaders Davids.

+ Sir. 47,21.

5

Alsoo wandelde Salomo Astoreth den Godt dier van Zidon nae, ⁺ ende Milcom den grouwel der Ammoniten.

+ Jud. 2,13. 2 Reg. 23,13.

6

Ende Salomo dede dat den HEERE qualijck behaegde, ende en volgde niet geheelijck den HEERE, gelijck sijn vader David.

7

Doe bouwde Salomo eene hooghte den Chamos den grouwel der Moabiten, op den bergh die voor Ierusalem leyt; ende den Molech den grouwel der Ammoniten.

8

Alsoo dede Salomo allen sijnen uyt-landschen wijven, die haren Goden roockten ende offerden.

II.9

MAer de HEERE wiert toornigh over Salomo, ⁺ om dat sijn herte van den HEERE den Godt Israëls geneygt was, die hem twee-mael verscheenen was,

+ 1 Reg. 3,5. cap. 9,2.

10

Ende hem sulcx geboden hadde, dat hy andere Goden niet en soude nae-wandelen; ende hy doch niet gehouden en hadde, ⁺ wat hem de HEERE geboden hadde.

+ 1 Reg. 6,12.

11

Daerom sprack de HEERE tot Salomo: Dewijle sulcx by u geschiedt is, ende ghy en hebt mijn verbondt ende mijne geboden niet gehouden, die Ick u geboden hebbe; so wil Ick oock dat Koninck-rijck van u scheuren, ende uwen knecht geven.

12

Nochtans by uwen tijt en wil Ick ’t niet doen, ⁺ om uwes vaders Davids wille; maer van de hant uwes soons wil Ick ’t scheuren.

+ 1 Reg. 12.15, 16.

13

Doch en wil Ick het gantsche

[fol. 151r]

Rijck niet af-scheuren; eenen stamme wil Ick uwen sone geven, om Davids mijnes Knechts wille, ende om Ierusalems wille, die Ick verkoren hebbe.

14

Ende de HEERE verweckte Salomo eenen tegen-partijder, Hadad den Edomiter, van Konincklijcken zade, welcke was in Edom.

15

Want doe David in Edom was, ⁺ ende Ioab de Velt-hooft-man op-trock, om de verslagene te begraven, sloegh hy wat mans-persoonen waren in Edom.

+ 2 Sam. 8,14. 1 Paral. 19.12, 13.

16

(Want Ioab bleef aldaer ses maenden, ende het gantsche Israël, tot dat hy uyt-roeyde al wat mans-persoonen waren in Edom.)

17

Doe vluchtte Hadad, ende met hem sommige mannen der Edomiten, van sijnes vaders knechten, dat sy in Egypten quamen: Hadad nu was een kleyn jongsken.

18

Ende sy maeckten hen op van Midian, ende quamen te Paran, ende namen lieden met hen uyt Paran, ende quamen in Egypten tot Pharao den Koninck in Egypten; die gaf hem een huys ende voedinge, ende gaf hem een lant in.

19

Ende Hadad vondt groote genade voor Pharao; so dat hy hem oock sijns wijfs Tahpenes der Koninginne suster ten wijve gaf.

20

Ende de suster Tahpenes baerde hem Genubath sijnen soon, ende Tahpenes trock hem op in den huyse Pharaos; so dat Genubath was in den huyse Pharaos, onder de kinderen Pharaos.

21

Doe nu Hadad hoorde in Egypten, dat David ontslapen was met sijne vaderen, ende dat Ioab de Velt-hooft-man doot was, so sprack hy tot Pharao: Laet my in mijn lant trecken.

22

Pharao sprack tot hem: Wat ontbreeckt u by my, dat ghy wilt in uw’ lant trecken? hy sprack: Niets; maer laet my even-wel trecken.

23

Oock verweckte hem Godt eenen tegen-partyder, ⁺ Reson den soon Eljada, die van sijnen Heere Hadad-Ezer den Koninck van Zoba gevloden was;

+ 2 Sam. 8.3, 4. cap. 10,18,

24

Ende vergaderde tegen hem mannen, ende wiert een Hooft-man der krijgs-knechten, doese David doodde; ende sy trocken nae Damascus, ende woonden aldaer, ende regeerden te Damascus.

25

Ende hy was Israëls tegen-partyder, so lange als Salomo leefde. Dit is de schade, die Hadad leedt: daerom hadde hy een af-keer van Israël, ende wiert Koninck over Syrien.

III.26

DAer toe Ierobeam de soon Nebats, ⁺ een Ephrater, van Zareda, Salomons knecht; (ende sijne moeder hiet Zerua, eene weduwe) die hief oock de hant op tegen den Koninck.

+ 2 Paral. 13,6.

27

Ende dit is de sake, daerom hy de hant tegen den Koninck op-hief: doe Salomo Millo bouwde, sloot hy toe eene breucke aen de stadt Davids sijnes vaders.

28

Ende Ierobeam was een strijd-baer man: ende doe Salomo sagh, dat de jongelinck behendigh was, sette hy hem over al den last van het huys Iosephs.

29

Het geviel nu te dier tijt, dat Ierobeam uyt-ginck van Ierusalem; ende de Propheet Ahia van Silo quam by hem op den wegh, ende hadde eenen nieuwen mantel aen: ende die beyde waren alleen op den velde.

30

Ende Ahia vattede den nieuwen mantel, dien hy aen hadde, ende scheurde dien in twaelf stucken.

31

Ende sprack tot Ierobeam: Neemt tien stucken tot u; want soo spreeckt de HEERE, de Godts Israëls: Siet, Ick wil het Koninck-rijck van de hant Salomons scheuren, ⁺ ende u tien stammen geven.

+ 1 Sam. 15,28.

32

Eenen stamme sal hy hebben, om mijnes Knechts Davids wille, ende om der stadts Ierusalems wille, die Ick verkoren hebbe uyt alle stammen Israëls.

33

Daerom dat sy my verlaten, ende aen-gebeden hebben Astoreth den Godt der Zidoniers, Chamos den Godt der Moabiten, ende Milcom den Godt der kinderen Ammons; ende niet gewandelt en hebben in mijne wegen, dat sy deden wat my wel behaegt, mijne geboden ende rechten, gelijck David sijn vader.

34

Ick en wil oock niet het gantsche Rijck uyt sijne hant nemen; maer Ick wil hem tot eenen Vorst maken sijn leef-dage: om Davids mijnes Knechts wille, dien Ick verkoren hebbe, die mijne geboden ende rechten gehouden heeft.

35

Uyt de hant sijnes soons wil Ick het Koninck-rijck nemen; ⁺ ende wil u tien stammen,

+ 1 Reg. 12.15, 16.

36

Ende sijnen sone eenen stamme geven: op dat David mijn Knecht voor my een Licht hebbe altijt in de stadt Ierusalem, ⁺ die Ick my verkoren hebbe, dat Ick mijnen Naem daer henen stellen soude.

+ 1 Reg. 15,4. Psal. 132,17.

37

So wil Ick nu u nemen, dat ghy regeert, over al wat uw’ herte begeert; ende ghy sult Koninck zijn over Israël.

38

Is ’t nu dat ghy hooren sult nae al dat Ick u gebieden sal, ende in mijne wegen wandelen, ende doen wat my behaegt, dat ghy houdt mijne rechten ende geboden, gelijck mijn Knecht David gedaen heeft; so wil Ick met u zijn, ende u een bestandigh huys bouwen, gelijck Ick David gebouwt hebbe, ende wil u Israël geven:

39

Ende wil het zaet Davids om dies-wille verootmoedigen; nochtans niet eeuwighlijck.

40

Maer Salomo sochte Ierobeam te dooden: doe maeckte hem Ierobeam op, ende vloodt in Egypten, tot Sisak den Koninck in Egypten; ende bleef in Egypten, tot dat Salomo sterf.

41

Wat meer van Salomo te seggen is, ende al wat hy gedaen heeft, ende sijne wijsheyt, dat is geschreven in de Chronijke van Salomo. ⁺

+ 2 Paral. 9,29.

42

De tijt nu, die Salomo Koninck

[fol. 151v]

was te Ierusalem over gantsch Israël, is veertigh jaren.

IV.43

ENde Salomo ontsliep met sijne vaderen, ende wiert begraven in de stadt Davids sijns vaders; ende sijn soon Rehabeam wiert Koninck in sijne stede.