Lutherse Bijbel (1648)

Het vij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. David beraet hem met Nathan van wegen den bouw des Tempels. II. Godt belooft David niet alleen tijdelijcke weldaden, maer oock den Messiam uyt ijnen zade. III. David danckt Godt daer voor, ende besluyt met een gebedt.

I.1

DOe nu de Koninck in sijn huys sat, ende de HEERE hem ruste gegeven hadde van alle sijne vyanden ront-om;

2

So sprack hy tot den Propheet Nathan: ⁺ Siet, ick woone in een cederen huys, ende de Arke Godts woont onder de tapijten.

+ 1 Paral. 18,1.

3

Nathan sprack tot den Koninck: Gaet henen, al wat ghy in uw' herte hebt, dat doet; want de HEERE is met u.

II.4

MAer des nachts quam het woort des HEEREN tot Nathan, seggende:

5

Gaet henen, ende segt tot mijnen Knecht David: Soo spreeckt de HEERE; Soudt ghy my een Huys bouwen, dat Ick daer in soude woonen? ⁺

+ Jes. 66,1.

6

Ick en hebbe doch in geen Huys gewoont sint dien dage, doe Ick de kinderen Israëls uyt Egypten leydde, tot op desen dagh; maer Ick hebbe gewandelt in de Hutte ende Wooninge,

7

Waer Ick met alle kinderen Israëls henen wandelde. Hebb' Ick oock oyt gesproken ergens met eenen der stammen Israëls, dien Ick bevolen hebbe mijn volck Israël te weyden, seggende: Waerom en bouwet ghy my niet een cederen Huys?

8

So sult ghy nu soo seggen mijnen Knecht David: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth; ⁺ Ick hebbe u genomen van de schaeps-koyen, dat ghy soudt zijn een Vorst over mijn volck Israël.

+ 1 Sam. 16.11, 12. Psal. 78,70.

9

Ende Ick ben met u geweest, werwaerts ghy gegaen zijt, ende hebbe alle uwe vyanden voor u uyt-geroeyt, ende hebbe u eenen grooten naem gemaeckt, als de naem der Grooten op aerden.

10

Ende Ick wil mijnen volcke Israël eene plaetse setten, ⁺ ende wil het planten, dat het aldaer woone, ende het niet meer dwalende en gae, ende het de kinderen der boosheyt niet meer en dringen, als te voren,

+ Exod. 15,17.

11

Ende sint dier tijt dat Ick Richters over mijn volck Israël geordineert hebbe; ende wil u ruste geven van alle uwe vyanden. Ende de HEERE verkondigt u, dat de HEERE u een huys maken wil.

12

☜Wanneer nu uw' tijt wegh is, ⁺ dat ghy met uwe vaderen slapen ligt, so wil Ick uw' Zaet nae u verwecken, dat van uwen lijve komen sal; dien wil Ick sijn Rijck bevestigen:

+ 1 Paral. 18,11.

13

Die sal mijnen Name een Huys bouwen; ende Ick wil den Stoel sijnes Koninck-rijcx bevestigen eeuwighlijck.

14

Ick wil sijn Vader zijn, ⁺ ende Hy sal mijn Soon zijn☞. Wanneer hy eene misdaet doet, so wil Ick hem met Menschen roeden, ende met der Menschen kinderen slagen straffen:

+ 1 Paral. 23,10. Ebr. 1,5.

15

Maer mijne barmhertigheyt en sal van hem niet gewendt worden, gelijck Ickse gewendt hebbe van Saul, dien Ick voor u hebbe wegh-genomen.

16

Maer uw' huys ende uw' Koninck-rijck sal bestandigh zijn eeuwighlijck voor u, ende uw' stoel sal eeuwighlijck bestaen.

III.17

DOe Nathan alle dese woorden, ende alle dit gesichte David geseyt hadde;

18

So quam David de Koninck, ende bleef voor den HEERE, ende sprack: Wie ben ick, Heere HEERE! ende wat is mijn huys, dat Ghy my tot hier toe gebracht hebt?

19

Daer-toe hebt Ghy dit noch te weynigh geacht, Heere HEERE; maer hebt den huyse uwes Knechts noch van verre toe-komende gesproken: ☜dat is eene ^a wijse eens Menschen, die Godt de HEERE is☞.

a Dat is) Ghy spreeckt met my van een sulck eeuwigh Rijcke, daer niemant kan Koninck zijn, hy moet dan Godt ende Mensch zijn, dewijle Hy mijn soon, ende doch voort ende voort sal Koninck zijn; 't welck alleen Godt toe-behoort.

20

Ende wat sal David meer spreken met u? ^* Ghy kent uwen knecht, Heere HEERE.

* Psal.139,1.

21

Om uwes woorts wille, ende nae uw' herte hebt Ghy sulcke groote dingen alle gedaen, dat Ghyse uwen Knecht kondt dede.

22

Daerom zijt Ghy oock groot geacht, HEERE Godt: want daer en is niemant ⁺ als Ghy, ende daer en is geen Godt dan Ghy, nae alles dat wy met onse ooren gehoort hebben;

+ Psal. 83,19. ende 86,10. Jes. 44,6. cap. 45,21.

23

⁺⁺ Want waer is een volck op aerden, als uw' volck Israël? om welcx wille Godt is henen gegaen, om hem een volck te verlossen, ende Hem eenen Naem te maken, ende sulcke groote ende schrickelijcke dingen te doen op uwen lande, voor uw' volck, 't welck Ghy u verlost hebt van Egypten, van de Heydenen ende hare Goden.

++ Deut. 4,7. cap. 33,29. Psal. 147.19, 20.

24

Ende Ghy hebt u uw' volck Israël toe-bereydt, u tot een volck in eeuwigheyt; ende Ghy HEERE zijt haer Godt geworden.

25

So maeckt nu krachtigh, HEERE Godt, dit woort in eeuwigheyt, dat Ghy over uwen Knecht, ende over sijn

[fol. 135r]

huys gesproken hebt; ende doet als Ghy gesproken hebt:

26

So sal uw' Naem groot worden in eeuwigheyt, dat men sal seggen: De HEERE Zebaoth is de Godt over Israël; ende het huys uwes Knechts Davids sal bestaen voor u.

27

Want Ghy HEERE Zebaoth, Ghy Godt Israëls, hebt het oore uwes Knechts geopent, seggende: Ick wil u een huys bouwen. Daerom heeft uw' Knecht sijn herte gevonden, dat hy dit Gebedt tot u bidden soude.

28

☜Nu Heere HEERE, Ghy zijt Godt, ende uwe woorden sullen waerheyt zijn☞: Ghy hebt sulck goet over uwen Knecht gesproken.

29

So begint nu, ende segent het huys uwes Knechts, dat het eeuwiglijck voor u zy: want Ghy Heere HEERE hebt het gesproken, ende met uwen segen sal uwes Knechts huys gesegent worden eeuwighlijck.