Lutherse Bijbel (1648)

Het xxiiij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Rijcx-dagh van Iosua te Sichem gehouden, met vermaninge tot gehoorsaemheyt ende danckbaerheyt. II. Des volcx antwoort, ende belofte van gehoorsaemheyt. III. Josuae bevel van af-schaffinge der Af-goden. IV. Josuae doot ende begraffenisse: De begravinge van Iosephs beenderen: Eleazars doot ende begraffenisse.

I.1

IOsua vergaderde alle stammen Israëls te Sichem, ⁺ ende riep de Outste van Israël, de Hoofden, Richters ende Ampt-lieden: ende doe sy voor Godt getreden waren,

+ Ios. 23,2.

2

Sprack hy tot den gantschen volcke: Soo seyt de HEERE de Godt Is-raëls: ⁺ Uwe Vaders woonden eertijts over gene zijde des waters, Tharah, Abrahams ende Nahors vader; ende dienden anderen Goden.

+ Deut. 26,5. Gen. 11.26, 31.

3

Doe nam ick uwen Vader Abraham van gene zijde des Waters, ⁺ ende liet hem wandereln in ’t gantsche lant Canaan; ende vermeerderde hem sijn zaet, ⁺ ende gaf hem Isaac.

+ Gen. 12,1.

+ Gen. 21,2.

4

Ende Isaac gaf Ick Iacob ende Esau; ⁺ ende gaf Esau het geberghte Seïr te besitten: ⁺ maer Iacob ende sijne kinderen togen af in Egypten.

+ Gen. 25,24. cap. 36,8.

+ Gen. 46,1.

5

Doe sondt Ick Mosen ende Aaron, ⁺ ende plaegde Egypten, gelijck Ick onder hen gedaen hebbe.

+ Exod. 3,10. cap 14,9.

6

Dear-nae leydde Ick u ende uwe vaders uyt Egypten: ende doe ghy aen de Zee quamet, ende de Egyptenaers uwen vaderen nae-jaegden met wagenen ende ruyteren tot aen de Schelf-zee:

7

Doe riepen sy tot den HEERE; ⁺ die stelde eene duysternisse tusen u ende de Egyptenaren, ende bracht de Zee over hen, ende bedecktese: ⁺ ende uwe oogen hebben gesien, wat Ick in Egypten gedaen hebbe; ende ghy hebbet gewoont in de woestijne eenen langen tijt.

+ Exod. 14,20.

+ Exod. 14,28.

8

Ende Ick hebbe u gebracht in het lant der Amoriten, ⁺ die op gene zijde der Iordane woonden: ende doe sy tegen u streden, gaf Ickse in uwe handen, dat ghy haer lant besatet; ende verdelgdese voor u henen.

+ Num. 21.22, 33.

9

Doe maeckte sich op Balak, ⁺ de soon Zipors, der Moabiten Koninck, ende street tegen Israël: ende sondt henen, ende liet roepen Bileam, den soon Beors, dat hy u vervloecken soude.

+ Num 22.2, 5. Deut. 23,4. Iud. 11,25.

10

Maer Ick en wilde hem niet hooren: ende hy segende u; ende ick verloste u uyt sijne handen.

11

Ende doe ghy over de Iordane ginget, ⁺ ende te Iericho quamet, so streden tegen u de borgers van Iericho, ⁺ de Amoriten, Pheresiten, Cananiten, Hethiten, Girgositen, Heviten ende Iebusiten: maer Ick gafse in uwe handen:

+ Ios. 3,16.

+ Ios. 6,20. cap. 10,8. cap. 11,8.

12

Ende sondt horselen voor u henen, ⁺ die drevense uyt voor u henen, de twee Koningen der Amoriten; niet door uw’ sweert, noch door uwen boge. ⁺

+ Exod. 23,28. Deut. 7,20.

+ Psal. 44,4.

13

Ende hebbe u een lant gegeven, ⁺ daer-aen ghy niet gearbeydt en hebt; ende steden die ghy niet gebouwt en hebt: dat ghy daer-in soudet woonen, ende eten van de wijn-bergen ende olijf-bergen, die ghy niet geplant en hebt.

+ Deut. 6.10, 11, 12.

14

So vreeset nu den HEERE, ende dienet Hem getrouwelijck ende op-rechtelijck; ende latet varen de Goden, dien uwe vaders gedient hebben, aen gene zijde des Waters, ende in Egypten: ende dienet den HEERE.

15

Maer en behaegt het u niet, dat ghy den HEERE dienet; so kieset u heden, wien ghy dienen wilt: den Godt dien uwe vaderen gedienet hebben, aen gene zijde des Waters; ofte den Goden der Amoriten, in der welcker lant ghy woonet:

[fol. 103r]

maer ick ende mijn huys willen den HEERE dienen.

II.16

DOe antwoordde het volck, ende sprack: ’t Zy verre van ons, dat wy den HEERE verlaten souden, ende andere Goden dienen:

17

Want de HEERE onse Godt heeft ons ende onse vaders uyt Egypten-lant geleyt, uyt den dienst-huyse; ende heeft voor onse oogen sulcke groote teeckenen gedaen, ende ons bewaert op den gantschen wegh, dien wy getogen zijn, ende onder alle volckeren, door welcke wy gegaen zijn:

18

Ende heeft uyt-gestooten voor ons henen alle volckeren der Amoriten, die in ’t lant woonden: daerom willen wy oock den HEERE dienen; want Hy is onse Godt.

III.19

IOsua sprack tot den volcke: Ghy en kont den HEERE niet dienen: want Hy is een heyligh Godt, een yverigh Godt, die uwe over-tredinge ende sonden niet verschoonen en sal.

20

Maer als ghy den HEERE verlatet, ende eenen vreemden Godt dienet; ⁺ so sal Hy sich om-keeren, ende u plagen, ende u om-brengen, nae dat Hy u goet gedaen heeft.

+ Ios. 23,15.

21

Maer het volck sprack tot Iosua: Niet alsoo, maer wy willen den HEERE dienen.

22

Doe sprack Iosua tot den volcke: Ghy zijt getuygen over u, dat ghy den HEERE u verkoren hebbet, dat ghy Hem dienet. Ende sy spraken: Ia.

23

So doet nu van u wegh, de vreemde Goden, die onder u zijn; ende neyget uwe herte tot den HEERE den Godt Israëls.

24

Ende het volck sprack tot Iosua: Wy willen den HEERE onsen Godt dienen, ende sijner stemme gehoorsaem zijn.

25

Alsoo maeckte Iosua op den selven dagh een verbondt met den volcke; ende stelde hen wetten ende rechten voor, ⁺ te Sichem.

+ Exod. 15,25.

26

Ende Iosua schreef dit alles in ’t Wet-boeck Godts; ende nam eenen grooten steen, ⁺ ende richtede dien aldaer op onder eene eycke, die by het Heylighdom des HEEREN was.

+ Gen. 35,4. Iud. 9,6.

27

Ende sprack tot den gantschen volcke: Siet, dese steen sal een getuyge zijn tusschen ons; want hy heeft gehoort alle de redenen des HEEREN, die Hy met ons gesproken heeft: ende sal een getuyge over u sijn, dat ghy uwen Godt niet en verloochent.

28

Alsoo liet Iosua het volck [gaen], ⁺ eenen yegelijcken in sijn erf-deel.

+ Iud. 2,6.

IV.29

ENde het gebeurde nae dese geschiedenissen, dat Iosua de soons Nuns, de knecht des HEEREN, sterf, doe hy hondert ende tien jaer out was.

30

Ende men begroef hem in de lant-pale sijns erf-deels, ⁺ te Thimmath-Serah, die op ’t geberghte Ephraims leyt, Noordwaerts aen den bergh Gaas.

+ Ios. 19,50. Iud. 9,2.

31

Ende Israël diende den HEERE, so lange als Iosua leefde, ende de Outste, welcke langen tijt leefden nae Iosua, die alle de wercken des HEEREN wisten, die Hy aen Israël gedaen hadde.

32

De gebeenten Iosephs, ⁺ dewelcke de kinderen Israëls hadden uyt Egypten gebracht, begroeven sy te Sichem, in dat stuck velts, ’t welck Iacob kochte van de kinderen Hemors, des vaders van Sichem, voor hondert penningen; ende wiert der kinderen Iosephs erf-deel.

+ Gen. 50,25. Exod. 13,19.

33

Eleazar de soon Aarons sterf oock ende sy begroeven hem te Gibea; sijns soons Pinehas, die hem gegeven was op ’t geberghte Ephraims.

Eynde des Boecks Josua.