Lutherse Bijbel (1648)

Het xij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Register der Koningen, die op gene zijde der Iordane by Mosis regeeringe over-wonnen zijn. II. Register der een-en-dertigh Koningen, die op dese zijde der Iordane door Iosua zijn overwonnen worden.

I.1

DIt zijn de Koningen des lants, ^a die de kinderen Israëls sloegen, ende namen haer lant in, aen gene zijde der Iordane tegen den op-ganck der Sonne, ⁺ van ’t water by Arnon af, tot aen den bergh Hermon, ende het gantsche vlacke velt tegen ’t Oosten: ⁺

a Alii, die Iosua sloegh.

+ Num. 21,24.

+ Deut. 2,36. cap. 3,6.

2

Sihon den Koninck der Amoriten, die te Hesbon woonde, ende heerschte van Aroër aen, die aen den oever leyt des waters by Arnon, ende midden in ’t Water, ende over het halve Gilead, tot aen het Water Iabok, ⁺ die de lant-pale is der kinderen Ammons.

+ Gen. 32,22.

3

Ende over het vlacke velt, tot aen de Zee Cinneroth tegen ’t Oosten; ende tot aen de Zee in ’t vlacke velt, namelijck de Sout-zee tegen ’t Oosten, ⁺ des weegs nae Beth-Iesimoth; ende van ’t Zuyden beneden aen de beken des geberghtes Pisga.

+ Gen. 14,3. Num. 34,3.

4

Daer-toe de lant-pale des Konincx Og te Basan, ⁺ die noch van de Reusen over was, ende woonde te Astaroth ende Edrei.

+ Deut. 1,4.

5

Ende heerschte over den bergh Hermon, over Salcha, ende over geheel Basan, tot aen de lant-pale Gesuri ende Maachati, ende des halven Gileads, ’t welck was de lant-pale Sihons des Konincx van Hesbon.

6

Mose de Knecht des HEEREN, ende de kinderen Israëls sloegense: ende Mose de Knecht des HEERN gafse om in te nemen den Rubeniten, Gaditen, ende den halven stamme Manasse. ⁺

+ Num. 21,24. cap. 32,33. Deut. 3,16.

II.7

DIt zijn de Koningen des lants, die Iosua sloegh, ⁺ ende de kinderen Israëls, aen dese zijde der Iordane tegen ’t Westen, van Baal-Gad aen, op de breeete des berghs Libanon, tot aen den bergh, die het lant opwaerts nae Seïr scheydet; ende dat Iosua den stammen Israël in te nemen gaf, eenen yegelijcken sijn deel.

+ Ios. 10,40.

8

Wat op de geberghten, leegten, vlacke velden, aen de beken, in de woestijne, ende tegen ’t Zuyden was: de Hethiten, Amoriten, Cananiten, Pheresiten, Heviten, ende Iebusiten.

9

De Koninck van Iericho, de Koninck van Ai, die ter zijden aen Beth-el leyt.

10

De Koninck van Ierusalem, de Koninck van Hebron.

11

De Koninck van Iarmuth, de Koninck van Lachis.

12

De Koninck van Eglon, de Koninck van Geser.

13

De Koninck van Debir, de Koninck van Geder.

14

De Koninck van Harma, de Koninck van Arad.

15

De Koninck van Libna, de Koninck van Adullam.

16

De Koninck van Makeda, de Koninck van Beth-el.

17

De Koninck van Tapuah, de Koninck van Hepher.

18

De Koninck van Aphek, de Koninck van Lasaron.

19

De Koninck van Madon, de Koninck van Hazor.

20

De Koninck van Simron-Meron, de Koninck van Achsaph.

21

De Koninck van Thaanach, de Koninck van Megiddo.

22

De Koninck van Kedes, de Koninck van Iakneam, aen den Carmel.

23

De Koninck van Naphot-Dor, de Koninck der Heydenen te Gilgal.

24

De Koninck van Thirza: dat zijn een-en-dertigh Koningen.