Lutherse Bijbel (1648)

Het xvj. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Des Hoogen-priesters in-ganck in ’t Aller-heyligste. II. Sijne voor-bereydinge tot sulcken in-ganck met kleederen ende offerhanden. III. Hoe hy ’t bloet des varren ende sonden-bocx in ’t Heyligdom sprengen sal. IV. Wat men met den levendigen bock doen moeste. V. ’t Versoen-feest.

I.1

ENde de HEERE sprack met Mose, ⁺ (nae dat de twee sonen Aarons gestorven waren, doe sy voor den HEERE offerden.)

+ Lev. 10,1, etc.

2

Ende seyde: ⁺ Segt uwen broeder Aaron, dat hy niet t ’aller tijt in ’t inwendige heyligdom en gae, achter den voor-hangh, voor den Genaden-stoel, die op de Arke is, op dat hy niet en sterve: want Ick wil in eene wolcke verschijnen op den Genaden-stoel.

+ Exod. 30, 10. Ebr. 9,7.

II.3

MAer hier mede sal hy in-gaen; met eenen jongen varre ten sond-offer, ende met eenen ram ten brand-offer.

4

Ende hy sal den heyligen linnen rock aen-trecken, ende linnen onder-kleederen aen sijn vleesch hebben, ende hem met eenen linnen gordel gorden, ende den linnen hoet op hebben; want dit zijn de heylige kleederen: ende sal sijn vleesch met water baden, endese aen-trecken.

5

Ende sal van de Gemeynte der kinderen Israëls twee geyten-bocken nemen ten sond-offer, ende eenen ram ten brand-offer.

6

Ende Aaron sal den varre, sijn sond-offer, toe-brengen; ⁺ ende hem ende sijn huys versoenen.

+ Ebr. 7, 27,28.

7

Ende sal daer nae de twee bocken nemen, endese voor den HEERE stellen, voor de deure der Hutte des Stichts.

8

Ende hy sal ’t lot werpen over die twee bocken: ’t een lot den HEERE, ende ’t ander den ledigen bock.

9

Ende sal den bock, op den welcken des HEEREN lot valt, offeren tot een sond-offer.

10

Maer den bock, op den welcken het lot des ledigen valt, sal hy levendigh voor den HEERE stellen, dat hy hem versoene: ende late den ledigen bock in de woestijne.

III.11

ENde alsoo sal hy den varre sijnes sond-offers toe-brengen, ende hem ende sijn huys versoenen: ende sal hem slachten.

12

Ende hy sal een wieroock-vat vol gloeyende kolen van den Altaer nemen, ⁺

+ Exod. 30. 34, 35.

[fol. 50v]

die voor den HEERE staet, ende de hant vol gestooten reuck-werck, ende het binnen achter den voor-hangh brengen.

13

Ende dat reuck-werck op ’t vyer doen, voor den HEERE: op dat de nevel des reuck-wercks den Genaden-stoel bedecke, die op het getuygenisse is; dat hy niet en sterve.

14

Ende hy sal van ’t bloet des varren nemen, ⁺ ende met sijnen vinger tegen den Genaden-stoel sprengen voor aen: seven-mael sal hy alsoo voor den Genaden-stoel met sijnen vinger van dat bloet sprengen.

+ Lev. 4,6. Ebr. 9,25. cap. 10,4.

15

Daer nae sal hy den bock, des volcx sond-offer, slachten, ende van sijn bloet binnen brengen achter den voor-hangh: ende sal met sijn bloet doen, gelijck hy met des varren bloet gedaen heeft, ende daer mede oock sprengen voor aen tegen den Genaden-stoel.

16

Ende sal alsoo versoenen het Heyligdom van de onreynigheden der kinderen Israëls, ende van hare overtredingen, in alle hare sonden: alsoo sal hy doen aen de Hutte des Stichts; want sy zijn ^a onreyn, die ront-om liggen.

a Onreyn) Dat is, gantsch Israël is onreyn ende in sonden; ende Godt woont doch midden onder enckel sondaren, ende heyligtse: dat is, sijner heyligheyt genieten sy, ende heeten heyligh om sijnent wille: anders is ’t altemael onreyn, ende sonde met hen: dat is, Christus in sijnen volcke, etc.

17

^* Geen Mensch en sal in de Hutte des Stichts zijn, als hy daer in gaet, om te versoenen in ’t Heyligdom, tot dat hy daer uyt-gaet: ⁺ ende hy sal alsoo versoenen sich, ende sijn huys, ende de gantsche Gemeynte Israëls.

* Luc. 1,10.

+ Ebr.9,7.

18

Ende als hy daer uyt-gaet tot den Altaer, die voor den HEERE staet, sal hy hem versoenen: ende sal van ’t bloet des varren, ende van ’t bloet des bocks nemen, ende op des Altaers hoornen ront-om doen.

19

Ende hy sal met sijnen vinger van het bloet daer op sprengen seven-mael; ende hem reynigen, ende heyligen van de onreynigheden der kinderen Israëls.

IV.20

ENde als hy volbracht heeft het versoenen des Heyligdoms, ende der Hutte des Stichts, ende des Altaers; so sal hy den levendigen bock toe-brengen.

21

Alsdan sal Aaron sijne beyde handen op diens hooft leggen, ende bekennen op hem alle misdaden der kinderen Israëls, ende alle hare overtredingen in alle hare sonden: ende hy salse den bock op ’t hooft leggen, ende hem door eenen man, die voor-handen is, in de woestijne loopen laten.

22

Dat also de bock alle hare misdaden op hem in eene wildernisse drage: ende late hem in de woestijne.

23

Ende Aaron sal in de Hutte des Stichts gaen, ende uyt-trecken de linnen kleederen, die hy aen-trock, doe hy in ’t Heyligdom ginck: ende salse aldaer laten.

24

Ende sal sijn vleesch met water baden aen de heylige stede, ende sijne eygene kleederen aen-doen: ende uyt-gaen, ende sijn brand-offer, ende des volcks brand-offer maken, ende beyde sich, ende het volck versoenen.

25

Ende het vet van ’t sond-offer op den Altaer aen-steken.

26

Maer die den ledigen bock heeft uyt-geleydt; sal sijne kleederen wasschen, ende sijn vleesch met water baden, ende daernae in ’t leger komen.

27

Den varre des sond-offers, ende den bock des sond-offers, wiens bloet in ’t Heyligdom om te versoenen gebracht wort, sal men uyt-voeren buyten ’t leger: ⁺ ende met vyer verbranden, beyde hare vellen, vleesch ende mist.

+ Lev. 6,30. Ebr. 13,11.

28

Ende diese verbrandt, sal sijne kleederen wasschen, ende sijn vleesch met water baden: ende daer nae in ’t leger komen.

V.29

OOck sal u-lieden dit een eeuwigh recht zijn: ⁺ Op den tienden dagh der sevenster maent, sult ghy uwe lichamen kastijden, ende geen werck doen, ’t zy een in-boorlinck ofte vreemdelinck onder u-lieden.

+ Lev. 23,27. Num. 29,7.

30

Want aen desen dagh geschiedt uwe versoeninge, dat ghy-lieden gereyniget wordt; van alle uwe sonden wort ghy gereyniget voor den HEERE.

31

Daerom sal ’t u de grootste Sabbath zijn; ende ghy-lieden sult uwe lichamen verootmoedigen: een eeuwigh recht zy dit.

32

Maer het sal sulcke versoeninge doen een Priester, dien men gewyet, ende diens hant men gevult heeft tot eenen Priester, aen sijnes vaders plaetse. Ende hy sal de linnen kleederen aendoen, namelijck, de heylige kleederen.

33

Ende sal alsoo versoenen het heylige Heylighdom, ende de Hutte des Stichts, ende den Altaer, ende de Priesteren, ende al het volck der Gemeynte.

34

Dit sal u een eeuwigh recht zijn, dat ghy de kinderen Israëls versoenet van alle hare sonden, ⁺ in ’t jaer een-mael. Ende Mose dede, gelijck hem de HEERE geboden hadde.

+ Exod. 30,10. Ebr. 9,7.